Η υποχρέωση που ανέλαβε το Υπουργείο Ενέργειας με την ψήφιση του τρίτου μνημονίου είναι σαφής: Πρέπει μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου να καταλήξει και να εκδώσει την Υπουργική Απόφαση για εφαρμογή των Συμβάσεων Διακοψιμότητας, η οποία αφορά άμεσα το σύνολο της βαριάς βιομηχανίας της χώρας, δηλαδή τους μεγαλύτερους καταναλωτές ηλεκτρικής ενέργειας. Για το θέμα μάλιστα ο απελθών Υπουργός κ. Γκόλιας συνέστησε Επιτροπή Εργασίας.
Ωστόσο, το ζήτημα δεν είναι καθόλου ..
απλό. Το μέτρο είναι μεν έτοιμο εδώ και πολλούς μήνες και έχει πάρει την έγκριση της Κομισιόν, προβλέπει όμως την ανάληψη του κόστους (50 – 60 εκατ. ευρώ), από τους υφιστάμενους παραγωγούς ΑΠΕ αφού τους «χαρατσώνει» με 3,6% του τζίρου για όλα τα φωτοβολταϊκά και 1,8% του τζίρου για τα αιολικά.
Πριν λοιπόν την έκδοση της Υπουργικής Απόφασης, οι φορείς που εκπροσωπούν τις ΑΠΕ (κυρίως φωτοβολταϊκά και αιολικά) έχουν «σηκώσει παντιέρα» που θα γίνει περισσότερο ορατή τις επόμενες ημέρες, όπως πληροφορείται το energypress, καθώς μέχρι τώρα ανέμεναν τις εκλογές και την έλευση του νέου υπουργού.
Το δυσεπίλυτο πρόβλημα που έχει να αντιμετωπίσει ο κ. Σκουρλέτης περιπλέκεται περισσότερο, καθώς η διακοψιμότητα είναι ένα από τα μέτρα μέσω των οποίων οι ελληνικές βιομηχανίες περιμένουν να αντισταθμιστεί η απώλεια που θα έχουν από ένα άλλο μνημονιακό μέτρο, την κατάργηση των εκπτώσεων 20% στο βιομηχανικό ρεύμα της ΔΕΗ.
Εάν δηλαδή ο κ. Σκουρλέτης θελήσει να «κοντύνει» τη διακοψιμότητα (να μειώσει την προβλεπόμενη για τις βιομηχανίες αμοιβή) για να ελαφρύνει το βάρος των ΑΠΕ, θα πρέπει να βρεί άλλες οδούς μέσω των οποίων θα επανέλθει στα σημερινά επίπεδα το κόστος του ρεύματος των ενεργοβόρων επιχειρήσεων ώστε να μπορέσουν να επιζήσουν. Ας σημειωθεί, δε, ότι η πρόσβαση των βιομηχανιών στις δημοπρασίες NOME, μέτρο που θα μπορούσε να βοηθήσει, έχει ήδη απορριφθεί από την Κομιισόν.
Ούτως ή άλλως, βέβαια, η εφαρμογή της διακοψιμότητας δεν είναι επαρκές μέτρο για να έρθει στα σημερινά επίπεδα το βιομηχανικό κόστος ρεύματος. Υπάρχει πάντα το ζήτημα που αφορά στα κόστη της ΔΕΗ που έχουν μειωθεί τα τελευταία χρόνια και τα οποία δεν έχουν περάσει στην κατανάλωση. Θυμίζουμε την κατάργηση των ΑΔΙ και του ΜΑΜΚ αλλά και τη δραματική μείωση του κόστους καυσίμου.
Υπάρχουν επίσης «ανοιχτές πληγές» του ενεργειακού όπως η εφαρμογή των κατευθυντήριων οδηγιών της Ε.Ε., η απαλλαγή από τον ΕΦΚ, η κλιμακωτή εφαρμογή του φόρου στο φυσικό αέριο και μια σειρά από άλλα μέτρα που θα πρέπει να λειτουργήσουν επικουρικά στη διακοψιμότητα.
«Εμείς στις επιχειρήσεις μας βλέπουμε το ενεργειακό κόστος ως ένα συγκεκριμένο νούμερο. Δεν θέτουμε ειδικά θέμα διακοψιμότητας ή NOME ή έκπτωσης στα τιμολόγια. Αυτό είναι θέμα της πολιτείας. Ας χρησιμοποιήσει όποιο νόμιμο τρόπο θέλει, αρκεί να εξασφαλίσει στις επιχειρήσεις ανταγωνιστικό ενεργειακό κόστος γιατί αλλιώς οι λιγοστές βιομηχανίες που συνεχίζουν να λειτουργούν στην Ελλάδα θα πάψουν να λειτουργούν» επισημαίνει, μιλώντας στο energypress, παράγοντας της βιομηχανίας.
Το σήριαλ της διακοψιμότητας
Όπως προαναφέρθηκε, το κρίσιμο ζήτημα με τη διακοψιμότητα δεν είναι τεχνικό, αλλά έχει να κάνει με το ποιος θα πληρώσει το κόστος που υπολογίζεται σε 50 – 60 εκατ. ευρώ. Το «παλιό» σχέδιο που είχε εγκριθεί από την Κομισιόν έριχνε όλο το βάρος στους παραγωγούς ΑΠΕ.
Στην πρόταση που είχε υποβάλλει προς τον Παναγιώτη Λαφαζάνη ο τότε Γενικός Γραμματέας Βιομηχανίας Γιάννης Τόλιος (και έμεινε στο συρτάρι όπως όλα τα τρέχοντα ζητήματα κατά την περίοδο που ο μετέπειτα αρχηγός της ΛΑΕ ήταν… αρχηγός στην οδό Μεσογείων) περιλαμβάνονταν δύο βασικά σενάρια.
Το πρώτο ήταν να εφαρμοστεί το μέτρο άμεσα με τον τρόπο που είχε καταθέσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση η προηγούμενη κυβέρνηση και είχε λάβει τη σχετική έγκριση. Το σενάριο αυτό οδηγούσε όπως είπαμε σε οριζόντια επιβάρυνση των παραγωγών ΑΠΕ.
Το δεύτερο ήταν να εφαρμοστεί το μέτρο άμεσα και να υπάρξει διαφοροποίηση στις πηγές από τις οποίες θα χρηματοδοτηθεί, με μείωση των ποσοστών που θα συνεισφέρουν οι ΑΠΕ. Επ΄ αυτού κατά τη διαδικασία των συναντήσεων με τους φορείς είχαν διατυπωθεί διάφορες προτάσεις:
· Να υπάρξει δέσμευση από την πλευρά των κρατικών εταιρειών ότι δε θα εγγραφούν στο μητρώο για τη διακοψιμότητα. Η πρόταση αφορούσε τη ΔΕΗ αλλά και τη Λάρκο.
· Να καλυφθεί μέρος του απαιτούμενου κόστους από τη δημοπράτηση δικαιωμάτων ρύπων που μέχρι και το τέλος του 2015 οδηγούνται στον Ειδικό Λογαριασμό ΑΠΕ του ΛΑΓΗΕ.
· Να καλυφθεί μέρος του απαιτούμενου κόστους από την εξοικονόμηση που θα υπάρξει το 2015 λόγω της αλλαγής στο μηχανισμό επάρκειας ισχύος (τα νέα ΑΔΙ) για τον οποίο θα πρέπει κάποια στιγμή να αποφασίσει το ΥΠΑΠΕΝ.
