Ένα καινούργιο θέμα φαίνεται ότι έχει ανακύψει κατά τη διαδικασία
προετοιμασίας του θεσμικού πλαισίου των δημοπρασιών NOME το οποίο έχει
δεσμευθεί να παρουσιάσει στους δανειστές η κυβέρνηση προκειμένου να
αποφύγει «δομικές λύσεις» ανοίγματος της αγοράς, δηλαδή λύσεις τύπου
«μικρή ΔΕΗ». Το θέμα σχετίζεται με τη διατύπωση που περιλαμβάνει το
τρίτο μνημόνιο, σύμφωνα με την οποία μέσω των δημοπρασιών NOME θα πρέπει
να δημοπρατείται από τη ΔΕΗ ενέργεια αντίστοιχη με το 25% της συνολικής
ηλεκτρικής κατανάλωσης.
Εάν υιοθετηθεί αυτή η διατύπωση, τότε μιλάμε για δημοπρασίες με πολύ μεγαλύτερες ποσότητες από εκείνες που προέβλεπε το πρώτο ..
σχέδιο της ΡΑΕ (που είναι και η βάση της δουλειάς που γίνεται σήμερα) το οποίο αναφερόταν σε ποσοστό 25 – 30% της λιγνιτικής και υδροηλεκτρικής παραγωγής της ΔΕΗ.
Το ζήτημα αυτό είναι κεντρικό για να συνεχιστεί η επεξεργασία της πρότασης και οι πληροφορίες του energypress αναφέρουν ότι η Ομάδα Εργασίας που έχει συσταθεί στη ΡΑΕ έχει ζητήσει αποσαφήνιση από το Υπουργείο ΠΑΠΕΝ και την κυβέρνηση.
Βάση το πρώτο σχέδιο της ΡΑΕ
Σε κάθε περίπτωση, υπό την ασφυκτική πίεση του χρόνου, βάση συζήτησης αποτελεί το πρώτο σχέδιο που είχε καταρτίσει η ΡΑΕ επί προεδρίας Νίκου Βασιλάκου. Το σχέδιο αυτό ουσιαστικά αφήνει έξω τους μεγάλους βιομηχανικούς καταναλωτές για τους οποίους μεριμνούσε το δεύτερο σχέδιο της ΡΑΕ, το οποίο όμως απορρίφθηκε από την Ε.Ε. Και τούτο διότι η λογική των δανειστών (και κυρίως των εκπροσώπων της Κομισιόν) είναι ότι οι δημοπρασίες αποτελούν εργαλείο για την ενίσχυση του ανταγωνισμού στη λιανική του ρεύματος και όχι για τη μείωση του ενεργειακού κόστους της βιομηχανίας. Υπενθυμίζεται ότι με το δεύτερο και απορριφθέν σχέδιο της ΡΑΕ, οι μεγάλες βιομηχανίες θα μπορούσαν να προμηθεύονται ενέργεια ανάλογα με τις ανάγκες τους, απευθείας από τον προμηθευτή μέσω διμερών συμβολαίων, χωρίς να μεσολαβεί η ημερήσια αγορά.
Με ερωτηματικό παραμένει το ποιες ομάδες καταναλωτών θα πρέπει να εξυπηρετεί ο εναλλακτικός προμηθευτής που θα παίρνει φθηνό ρεύμα από τις δημοπρασίες. Η κατεύθυνση που φαίνεται να επικρατεί είναι να είναι υποχρεωμένος ο προμηθευτής να καλύπτει, εκτός από οικιακούς, επαγγελματικούς και βιομηχανικούς, και αγροτικούς καταναλωτές που απολαμβάνουν φθηνό ηλεκτρικό.
Δύσκολη εξίσωση η τιμή εκκίνησης
Το βασικότερο βεβαίως ζήτημα προς επίλυση αφορά την τιμή εκκίνησης για τα ΝΟΜΕ. Οι δημοπρασίες θα ξεκινούν από κάποια τιμή βάσης η οποία έχει άμεση σχέση με το κόστος του ρεύματος που παράγεται από τις λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ. Η διοίκηση της εταιρείας συνεχίζει να θέτει ως αυτονόητη προϋπόθεση ότι η ενέργεια που θα δίνεται μέσω των δημοπρασιών θα πρέπει να διοχετεύεται στους τελικούς καταναλωτές και οι δημοπρασίες να γίνονται με ελάχιστη τιμή που να αντανακλά το κόστος λιγνιτικής παραγωγής συν ένα εύλογο κέρδος. Συνεπώς επανέρχεται το ερώτημα ποιο είναι το κόστος της λιγνιτικής παραγωγής της ΔΕΗ, για το οποίο οι απαντήσεις που δίνονται από τους εμπλεκόμενους δεν συμπίπτουν. Αρκεί να υπενθυμίζουμε ότι στη διένεξη με την «Αλουμίνιον» η ΔΕΗ είχε παρουσιάσει μέσο λιγνιτικό κόστος στα 59,14 ευρώ η Μεγαβατώρα, τη στιγμή που η διαιτησία είχε «δώσει» 36 ευρώ και η απόφαση της Γενικής Συνέλευσης της ΔΕΗ του Φεβρουαρίου του 2014 συμφώνησε στα 44,5 ευρώ τη Μεγαβατώρα.
Σε κάθε περίπτωση, το ερώτημα για την τιμή εκκίνησης δεν επιδέχεται εύκολων απαντήσεων: Εάν είναι χαμηλά η τιμή εκκίνησης θα έρχεται σε αντίθεση με τα συμφέροντα της ΔΕΗ με ότι αυτό συνεπάγεται. Εάν είναι όμως ψηλά, οι δημοπρασίες δεν θα προσελκύσουν ενδιαφερόμενους προμηθευτές, με συνέπεια να μην ικανοποιηθεί η δέσμευση του μνημονίου για άμεση μεταφορά του 25% της πίτας της λιανικής σε ιδιώτες και άρα θα τεθεί άμεσα επί τάπητος η «δομική λύση» της «μικρής ΔΕΗ» η της πώλησης μονάδων.
Ασφυκτικό χρονοδιάγραμμα
Όσον αφορά στο χρονοδιάγραμμα, για να γίνει σαφές το πόσο ασφυκτικά είναι τα περιθώρια, αρκεί να υπενθυμίσουμε τι προβλέπει το μνημόνιο:
1. Τον Σεπτέμβριο του 2015, οι ελληνικές αρχές θα πρέπει να συζητήσουν με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή τον σχεδιασμό του συστήματος δημοπρασιών ΝΟΜΕ, με στόχο να μειωθούν κατά 25% τα μερίδια λιανικής και χονδρικής αγοράς της ΔΕΗ και να πέσουν κάτω από το 50% έως το 2020.
2. Σε περίπτωση που δεν καταστεί δυνατή η επίτευξη συμφωνίας για το ΝΟΜΕ έως τα τέλη Οκτωβρίου 2015, τότε οι ελληνικές αρχές θα πρέπει να συμφωνήσουν με τους θεσμούς σε διαρθρωτικά μέτρα τα οποία θα εγκριθούν αμέσως, και θα οδηγήσουν στα ίδια αποτελέσματα που αναφέρονται ανωτέρω όσον αφορά τα μερίδια αγοράς και τα χρονοδιαγράμματα.
http://energypress.gr/news/ektos-nome-oi-viomihanies-senaria-gia-parahorisi-perissoteris-energeias-meso-dimoprasion
Εάν υιοθετηθεί αυτή η διατύπωση, τότε μιλάμε για δημοπρασίες με πολύ μεγαλύτερες ποσότητες από εκείνες που προέβλεπε το πρώτο ..
σχέδιο της ΡΑΕ (που είναι και η βάση της δουλειάς που γίνεται σήμερα) το οποίο αναφερόταν σε ποσοστό 25 – 30% της λιγνιτικής και υδροηλεκτρικής παραγωγής της ΔΕΗ.
Το ζήτημα αυτό είναι κεντρικό για να συνεχιστεί η επεξεργασία της πρότασης και οι πληροφορίες του energypress αναφέρουν ότι η Ομάδα Εργασίας που έχει συσταθεί στη ΡΑΕ έχει ζητήσει αποσαφήνιση από το Υπουργείο ΠΑΠΕΝ και την κυβέρνηση.
Βάση το πρώτο σχέδιο της ΡΑΕ
Σε κάθε περίπτωση, υπό την ασφυκτική πίεση του χρόνου, βάση συζήτησης αποτελεί το πρώτο σχέδιο που είχε καταρτίσει η ΡΑΕ επί προεδρίας Νίκου Βασιλάκου. Το σχέδιο αυτό ουσιαστικά αφήνει έξω τους μεγάλους βιομηχανικούς καταναλωτές για τους οποίους μεριμνούσε το δεύτερο σχέδιο της ΡΑΕ, το οποίο όμως απορρίφθηκε από την Ε.Ε. Και τούτο διότι η λογική των δανειστών (και κυρίως των εκπροσώπων της Κομισιόν) είναι ότι οι δημοπρασίες αποτελούν εργαλείο για την ενίσχυση του ανταγωνισμού στη λιανική του ρεύματος και όχι για τη μείωση του ενεργειακού κόστους της βιομηχανίας. Υπενθυμίζεται ότι με το δεύτερο και απορριφθέν σχέδιο της ΡΑΕ, οι μεγάλες βιομηχανίες θα μπορούσαν να προμηθεύονται ενέργεια ανάλογα με τις ανάγκες τους, απευθείας από τον προμηθευτή μέσω διμερών συμβολαίων, χωρίς να μεσολαβεί η ημερήσια αγορά.
Με ερωτηματικό παραμένει το ποιες ομάδες καταναλωτών θα πρέπει να εξυπηρετεί ο εναλλακτικός προμηθευτής που θα παίρνει φθηνό ρεύμα από τις δημοπρασίες. Η κατεύθυνση που φαίνεται να επικρατεί είναι να είναι υποχρεωμένος ο προμηθευτής να καλύπτει, εκτός από οικιακούς, επαγγελματικούς και βιομηχανικούς, και αγροτικούς καταναλωτές που απολαμβάνουν φθηνό ηλεκτρικό.
Δύσκολη εξίσωση η τιμή εκκίνησης
Το βασικότερο βεβαίως ζήτημα προς επίλυση αφορά την τιμή εκκίνησης για τα ΝΟΜΕ. Οι δημοπρασίες θα ξεκινούν από κάποια τιμή βάσης η οποία έχει άμεση σχέση με το κόστος του ρεύματος που παράγεται από τις λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ. Η διοίκηση της εταιρείας συνεχίζει να θέτει ως αυτονόητη προϋπόθεση ότι η ενέργεια που θα δίνεται μέσω των δημοπρασιών θα πρέπει να διοχετεύεται στους τελικούς καταναλωτές και οι δημοπρασίες να γίνονται με ελάχιστη τιμή που να αντανακλά το κόστος λιγνιτικής παραγωγής συν ένα εύλογο κέρδος. Συνεπώς επανέρχεται το ερώτημα ποιο είναι το κόστος της λιγνιτικής παραγωγής της ΔΕΗ, για το οποίο οι απαντήσεις που δίνονται από τους εμπλεκόμενους δεν συμπίπτουν. Αρκεί να υπενθυμίζουμε ότι στη διένεξη με την «Αλουμίνιον» η ΔΕΗ είχε παρουσιάσει μέσο λιγνιτικό κόστος στα 59,14 ευρώ η Μεγαβατώρα, τη στιγμή που η διαιτησία είχε «δώσει» 36 ευρώ και η απόφαση της Γενικής Συνέλευσης της ΔΕΗ του Φεβρουαρίου του 2014 συμφώνησε στα 44,5 ευρώ τη Μεγαβατώρα.
Σε κάθε περίπτωση, το ερώτημα για την τιμή εκκίνησης δεν επιδέχεται εύκολων απαντήσεων: Εάν είναι χαμηλά η τιμή εκκίνησης θα έρχεται σε αντίθεση με τα συμφέροντα της ΔΕΗ με ότι αυτό συνεπάγεται. Εάν είναι όμως ψηλά, οι δημοπρασίες δεν θα προσελκύσουν ενδιαφερόμενους προμηθευτές, με συνέπεια να μην ικανοποιηθεί η δέσμευση του μνημονίου για άμεση μεταφορά του 25% της πίτας της λιανικής σε ιδιώτες και άρα θα τεθεί άμεσα επί τάπητος η «δομική λύση» της «μικρής ΔΕΗ» η της πώλησης μονάδων.
Ασφυκτικό χρονοδιάγραμμα
Όσον αφορά στο χρονοδιάγραμμα, για να γίνει σαφές το πόσο ασφυκτικά είναι τα περιθώρια, αρκεί να υπενθυμίσουμε τι προβλέπει το μνημόνιο:
1. Τον Σεπτέμβριο του 2015, οι ελληνικές αρχές θα πρέπει να συζητήσουν με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή τον σχεδιασμό του συστήματος δημοπρασιών ΝΟΜΕ, με στόχο να μειωθούν κατά 25% τα μερίδια λιανικής και χονδρικής αγοράς της ΔΕΗ και να πέσουν κάτω από το 50% έως το 2020.
2. Σε περίπτωση που δεν καταστεί δυνατή η επίτευξη συμφωνίας για το ΝΟΜΕ έως τα τέλη Οκτωβρίου 2015, τότε οι ελληνικές αρχές θα πρέπει να συμφωνήσουν με τους θεσμούς σε διαρθρωτικά μέτρα τα οποία θα εγκριθούν αμέσως, και θα οδηγήσουν στα ίδια αποτελέσματα που αναφέρονται ανωτέρω όσον αφορά τα μερίδια αγοράς και τα χρονοδιαγράμματα.
http://energypress.gr/news/ektos-nome-oi-viomihanies-senaria-gia-parahorisi-perissoteris-energeias-meso-dimoprasion
