Λαφαζάνης: Το υπουργείο αυτό είναι μια ηλεκτρική καρέκλα που έχει απέναντί του μεγάλα συμφέροντα
Ο απερχόμενος υπουργός, κ. Λαφαζάνης, δήλωσε μεταξύ άλλων ότι “είναι μια δύσκολη στιγμή για μένα, αλλά η πολιτική έτσι είναι, υπάρχουν αυτές οι εναλλαγές, πρέπει να δείχνουμε αντοχή...Σημαντική η προσπάθεια που έγινε μέσα από αυτό το υπουργείο...Φεύγω αλλά συνεχίζω να είμαι παρών. Θα έιμαι παρών στη μάχη που δίνει το κόμμα μου, υποστηρίζω την ενότητα του ..
ΣΥΡΙΖΑ μέσα από τη διαφορετικότητα των απόψεων. Φεύγω διαφωνώντας με την πολιτική συμφωνία της κυβέρνησης με τους θεσμούς...Να γίνει μια μικρή παρένθεση το νέο μνημόνιο...Ο Π. Σκουρλέτης είναι αγωνιστής, με αφοσιώση σε αυτό που κάνει, στις αρχές και τις αξίες της Αριστεράς. Είναι ένα ιστορικό στέλεχος του χώρου και νομίζω ότι θα καταβάλει μεγάλη προσπάθεια και θα πετύχει στοδύσκολο έργο του...Το υπουργείο αυτό είναι μια ηλεκτρική καρέκλα που έχει απέναντί του μεγάλα συμφέροντα. Ο Πάνος Σκουρλέτης θα είναι πάνω από αυτά τα συμφέροντα, θα ενεργεί για το δημόσιο συμφέρον...
Αναφορικά με τα ενεργειακά ζητήματα, ο κ. Λαφαζάνης είπε ότι "οι πιέσεις δεν θα εμποδίσουν την προσπάθεια της κυβέρνησης για τον ρωσικό αγωγό στο έδαφός μας, καθώς είναι μια υπόθεση σημαντική για την ειρήνη στην περιοχή μας και στην Ευρώπη...
Είπαμε από την αρχή ότι στηρίζουμε τον αγωγό ΤΑΡ, ένα επίσης σημαντικό έργο. Αυτή η στιγμή βρισκόμαστε σε διαπραγματεύσεις με την διοίκηση του ΤΑΡ για 3 σημαντικά θέματα, τα οποία άπτονται των ιδιαίτερων συμφερόντων μας: Τις αποζημιώσεις των αγροτών, το δεύτερο είναι η νέα όδευση σε αρκετά σημεία και το τρίτο και βασικότερο να αποκτήσουμε αντισταθμιστικά οφέλη διότι οι συμφωνίες δεν προβλέπουν τα οφέλη που πρέπει να αποκομίσει η χώρα.
Σχετικά με τους υδρογονάνθρακες, έληξε πρόσφατα ο διαγωνισμός για τα θαλάσσια οικόπεδα με τρεις προσφορές. Είναι μια καλή αρχή για να ανοίξει και αυτό το κεφάλαιο στη χώρα μας.
Ξεχωρίζω ότι οι δημόσιες επιχειρήσεις στην ενέργεια πρέπει να παραμείνουν δημόσιες και να ανασυγκροτηθούν για να παίξουν ακόμα καλύτερα το ρόλο τους. Δεν θα είναι καθόλου καλό να δούμε εκποιήσεις μεγάλων ενεργειακών μας επιχειρήσεων. Το λέω αυτό διότι η ισχυρή δημόσια παρέμβαση έχει στρατηγικό χαρακτήρα για την έξοδο από την κρίση".
Σκουρλέτης: Αλλαγή σκυτάλης, όχι κατεύθυνσης
Ο νέος υπουργός, κ. Σκουρλέτης δήλωσε τα εξής, σχολιάζοντας τις πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις:
“Δεν μιλάμε για αλλαγή κατεύθυνσης, αλλά για αλλαγή σκυτάλης... Η εξάμηνη διαπραγμάτευση ανέδειξε το σχέδιο των σημερινών κυρίαρχων δυνάμεων για την Ευρώπη, η οποία έχει μικρή σχέση με την Ευρώπη των λαών...Η κυβέρνηση ήταν αναγκασμένη να κλειδώσει αυτή την συμφωνία. Την επέλεξε επειδή μπροστά μας υπήρχε ένα καταστροφικό τσουνάμι που θα διόγκωνε την ανθρωπιστική κρίση, πολύ μεγαλύτερη από αυτή που ήδη γνωρίζουμε...Τους συμμάχους που δεν βρήκαμε στις πολιτικές ηγεσίες τους βρήκαμε στους λαούς. Θέλουμε να ελαφρύνουμε τον κόσμο από τις επιπτώσεις της συμφωνίας. Τα βάρη να είναι δίκαια κατανεμημένα...Εξαναγκασμένοι συνεχίζουμε μέσα από τις αντιφάσεις μας.
Στα ενεργειακά, ο κ. Σκουρλέτης παρατήρησε ότι "ο ρωσικός αγωγός είναι ένα μεγάλο επίτευγμα με διαστάσεις που πρέπει να αξιοποιηθούν. Παραμένει στρατηγικό ζήτημα ο δημόσιος χαρακτήρας της ΔΕΗ και των εταιρειών της. Θα πρέπει να βάλουμε μπρος ώριμα επενδυτικά πακέτα που υπάρχουν. Προχωράμε με συγκροτημένα βήματα για την εξόρυξη υδρογονανθράκων και με σεβασμό στο περιβάλλον".
Ακολουθούν οι πλήρεις δηλώσεις τους:
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Είναι μια στιγμή δύσκολη, ίσως, για μένα, αλλά έτσι είναι η πολιτική. Υπάρχουν αυτές οι εναλλαγές. Κανείς πρέπει να δείχνει αντοχή και στις ευχάριστες στιγμές και στις δύσκολες στιγμές. Φεύγω από αυτό το υπουργείο με τις καλύτερες αναμνήσεις. Θα είμαι νοερά μαζί σας πάντοτε γιατί την αγάπησα αυτήν την προσπάθεια μέσα σ’ αυτούς τους έξι μήνες. Είναι μια σημαντική, άλλωστε, προσπάθεια – δεν μιλώ επί της ουσίας, αυτό θα κριθεί από άλλους – μέσα από αυτό το υπουργείο για την Ελλάδα, για τον ελληνικό λαό. Είναι από τα πιο κρίσιμα υπουργεία και από τους πιο κρίσιμους τομείς για την πορεία της χώρας. Ιδιαίτερα σε αυτή τη φάση της κρίσης που βρισκόμαστε. Φεύγω από το υπουργείο αλλά συνεχίζω να είμαι παρών. Θα είμαι παρών στη μάχη που δίνει το κόμμα μου ο ΣΥΡΙΖΑ. Υποστηρίζω την ενότητα του ΣΥΡΙΖΑ. Υποστηρίζω πλήρως αυτή την ενότητα μέσα από την διαφορετικότητα των απόψεων. Έτσι όπως ήταν πάντα ο ΣΥΡΙΖΑ, θα πρέπει να μείνει και τώρα και να συνεχίσει και στο μέλλον.
Φεύγω διαφωνώντας , βεβαίως, με μια πολιτική συμφωνία που αποφάσισε η κυβέρνηση με τους λεγόμενους «Θεσμούς». Δεν απογοητεύομαι όμως. Θεωρώ ότι το νέο μνημόνιο -και θα αγωνιστώ για αυτό- μπορεί να γίνει μια μικρή παρένθεση στην πορεία και της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ. Και πιστεύω ότι έτσι εκφράζω ευρύτερα αισθήματα του αριστερού προοδευτικού και δημοκρατικού κόσμου στη χώρα μας.
Καλωσορίζω εδώ στο υπουργείο στη θέση που είχα εγώ τον Πάνο Σκουρλέτη. Είναι ένας σύντροφος που τον εκτιμώ ειλικρινά βαθύτατα. Είναι αγωνιστής, έχει μια αφοσίωση σε αυτό που κάνει, έχει αφοσίωση στις αρχές και τις αξίες της Αριστεράς. Είναι από τα στελέχη που ξεκίνησαν σχεδόν από την αρχή του Συνασπισμού που προέκυψε μετά την αποχώρηση του ΚΚΕ. Του παλιού Συνασπισμού που στη συνέχεια έγινε ΣΥΡΙΖΑ με την προσπάθεια όλων. Αυτή την ενωτική σημαντικότατη προσπάθεια στο χώρο της Αριστεράς. Ο Πάνος Σκουρλέτης είναι , με την καλή έννοια, ένα ιστορικό στέλεχος αυτού του χώρου και νομίζω ότι θα καταβάλει μια μεγάλη προσπάθεια και θα πετύχει στο δύσκολο έργο που έχει εδώ.
Το υπουργείο αυτό είναι μια ηλεκτρική καρέκλα. Έχει απέναντί του μεγάλα συμφέροντα. Το πολιορκούν τα συμφέροντα. Ο Πάνος Σκουρλέτης θα είναι πάνω από τα συμφέροντα και το μόνο που θα προσβλέπει είναι το δημόσιο συμφέρον, το καλό του τόπου και του ελληνικού λαού. Και με αυτή τη βεβαιότητα του εύχομαι κάθε επιτυχία και θέλω να πω ότι, βεβαίως, σε ότι μπορώ να φανώ χρήσιμος θα είμαι πάντα στη διάθεσή του. Και βεβαίως στην προσπάθεια που καταβάλλει συνολικά το υπουργείο.
Θέλω να ευχαριστήσω όλους και όλες τους εργαζόμενους σε αυτό το υπουργείο για την συμπαράσταση και τη βοήθειά τους. Ήμασταν μόνο στην αρχή μιας προσπάθειας, που όπως είχα πει πρέπει να είναι συμμετοχική. Οι εργαζόμενοι να έχουν συνευθύνη για αυτά τα οποία αποφασίζονται και για αυτά τα οποία σχεδιάζονται και προγραμματίζονται. Και να μην είναι απλώς εκτελεστικοί ιμάντες μιας πολιτικής προσπάθειας. Η δημόσια διοίκηση ξέρετε πολύ καλά ότι χρειάζεται μια μεγάλη αναβάθμιση, μια μεγάλη μεταρρύθμιση για να παίξει τον ρόλο της. Ήμασταν στην αρχή αυτής της προσπάθειας, δεν μπορέσαμε να κάνουμε τα απαραίτητα βήματα. Ελπίζω ότι ο Πάνος Σκουρλέτης, γιατί νομίζω ότι συμμερίζεται αυτές τις απόψεις, θα συνεχίσει και θα φέρει σε πέρας αυτό το έργο, με πρωτότυπο τρόπο για τα δεδομένα της ελληνικής δημόσιας διοίκησης και όχι μόνο.
Επιτρέψτε μου , επίσης, να πω μερικά πράγματα για κρίσιμα θέματα του υπουργείου τα οποία είτε μπήκαν μπροστά, είτε είναι σε εκκρεμότητα, είτε χρειάζεται να γίνουν περαιτέρω ενέργειες.
Το πρώτο που ήθελα να σημειώσω γιατί έχει μεγάλη σημασία, ιδιαίτερη σημασία, εθνική σημασία είναι το έργο του «Νότιου Ευρωπαϊκού Αγωγού». Μιλάμε για τον αγωγό από τα ελληνοτουρκικά σύνορα με κατεύθυνση της Κεντρική Ευρώπη, με ρωσικό φυσικό αέριο. Καταβάλαμε μεγάλες προσπάθειες, κόπους κα ιδιαίτερη αντίσταση σε πιέσεις και αντιθέσεις, προκειμένου αυτό το έργο να μπει σε μια τροχιά υλοποίησης. Ο μεγάλος σταθμός ήταν η συμφωνία που υπογράφηκε στην Πετρούπολη ανάμεσα σε μένα και τον Υπουργό Ενέργειας της Ρωσικής Ομοσπονδίας, τον κ. Νόβακ. Μια συμφωνία που βάζει τα θεμέλια για να προχωρήσουμε στην κατασκευή αυτού του αγωγού. Είναι ένα πολύ μεγάλο έργο. Ένα πολύ μεγάλο έργο όχι μόνο όσον αφορά το ύψος των δαπανών που θα χρειαστούν για να εκτελεστεί. Είναι ένα μεγάλο έργο, κυρίως, από την άποψη των ωφελειών που θα έχει για την ελληνική οικονομία. Και όχι μόνο την ελληνική οικονομία, γιατί το όφελος από αυτό το έργο δεν θα είναι μόνο οικονομικό, δεν θα είναι μόνο ενεργειακό, θα είναι επίσης και πολιτικό και γεωστρατηγικό. Αυτό το έργο είναι ένα δείγμα και ένα μήνυμα ότι η Ελλάδα έχει αφήσει πίσω της ένα παρελθόν άσχημο και προχωράει σε ένα καινούργιο δρόμο. Μια καινούργια πορεία με μια ανεξάρτητη , πολυδιάστατη, ενεργειακή, οικονομική και εξωτερική πολιτική. Πιστεύω ότι αυτό το έργο θα συνεχιστεί το επόμενο διάστημα με μεγαλύτερη ταχύτητα και μεγαλύτερη αποφασιστικότητα για να ολοκληρωθεί. Και πιστεύω ότι πρέπει να συνεχιστεί, παρά τις πιέσεις και τις απειλές, που υπάρχουν. Πιέσεις που ασκούνται και αυτή την ώρα που μιλάμε στο πλαίσιο της ενεργειακής διπλωματίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) για να σταματήσει αυτό το έργο. Πιέσεις δηλαδή που ασκούνται από ορισμένους ισχυρούς κύκλους της ΕΕ και πιέσεις , κυρίως, από την υπερατλαντική πλευρά, η οποία από την αρχή δεν έβλεπε με καλό μάτι αυτό το έργο. Πιστεύω, όμως, ότι οι πιέσεις αυτές δεν μπορούν να εμποδίσουν την προσπάθεια η οποία πρέπει να γίνει από την κυβέρνησή και δεν θα την εμποδίσουν για να προχωρήσει με μόνο γνώμονα το εθνικό μας συμφέρον, το δημόσιο συμφέρον και το λαϊκό συμφέρον. Και αυτό το συμφέρον επιβάλλει να στηρίξουμε μέχρι τέλους την προσπάθεια για αυτόν τον αγωγό, η οποία είναι μια υπόθεση σημαντική για την ειρήνη και την συνεργασία στην περιοχή μας και την Ευρώπη.
Το δεύτερο που θέλω να σημειώσω συναφές με το πρώτο, είναι ότι από την πρώτη στιγμή ως κυβέρνηση και εγώ ως υπουργός, αναδεικνύοντας ακριβώς αυτό το πολυδιάστατο της πολιτικής μας , είπαμε ότι στηρίζουμε το έργο του άλλου αγωγού που θα περάσει από την Ελλάδα, του TAP. Αυτό το έργο είναι κι αυτό σημαντικό. Είπα από την πρώτη στιγμή ότι το στηρίζουμε και πρέπει να τονίσω ότι αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε σε διαπραγματεύσεις , χωρίς να μειώνουμε τη στήριξή μας, με την διοίκηση του ΤΑP, για τρία σημαντικά θέματα τα οποία άπτονται ιδιαίτερων συμφερόντων της χώρας μας. Το πρώτο θέμα είναι οι αποζημιώσεις των αγροτών των οποίων η γη απαλλοτριώνεται για να περάσει ο αγωγός. Το δεύτερο θέμα είναι η χάραξη νέας όδευσης σε αρκετά σημεία για τον ΤΑP, με βάση τα αιτήματα που προβάλλουν τοπικές κοινωνίες. Το τρίτο θέμα και το κυριότερο είναι να αποκτήσουμε αντισταθμιστικά οφέλη από αυτόν τον αγωγό. Διότι, οι συμφωνίες που υπογράφησαν δεν προβλέπουν εκείνα τα οφέλη που πρέπει να αποκομίσει η χώρα μας και ο λαός μας από τη διέλευση αυτού του αγωγού. Και μαζί με αυτά βεβαίως και ο τρόπος φορολόγησης των κερδών της εταιρείας που θα διαχειριστεί τον αγωγό, γιατί και αυτό είναι σημαντικό όφελος για τη χώρα.
Το τρίτο ζήτημα που θέλω να σημειώσω πολύ επιγραμματικά είναι η προσπάθεια που γίνεται για την εξόρυξη υδρογονανθράκων στο ελληνικό υπέδαφος, είτε στη στεριά , είτε στη θάλασσα. Ξέρετε ότι η υπόθεση με τα οικόπεδα της στεριάς που γίνονται έρευνες για εξόρυξη έχει προχωρήσει αρκετά, βρίσκεται σε καλό στάδιο. Ξέρετε επίσης ότι έληξε πρόσφατα και ο διαγωνισμός για τα θαλάσσια οικόπεδα στη Δυτική θαλάσσια περιοχή της χώρας μας . Σε αυτό το διαγωνισμό είχαμε τρεις προσφορές , δεν έχουν ανοίξει ακόμα οι φάκελοι των προσφορών αλλά νομίζουμε ότι είναι μια καλή αρχή για να ανοίξει το κεφάλαιο της εξόρυξης υδρογονανθράκων στο θαλάσσιο υπέδαφος στη Δυτική Ελλάδα.
Το άλλο σημείο που θέλω να αναφερθώ είναι η ενέργεια, ο κατεξοχήν ίσως τομέας της αρμοδιότητας μου σε αυτό το «υπερυπουργείο» . Εδώ έχουνε γίνει αρκετά πράγματα. Αυτό όμως που θα ήθελα να τονίσω, για να το ξεχωρίσω, είναι ένα και σημαντικό. Οι δημόσιες επιχειρήσεις στο χώρο της ενέργειας πρέπει κατά τη γνώμη μου να παραμείνουν δημόσιες και να ανασυγκροτηθούν ως δημόσιες επιχειρήσεις για να παίξουν ακόμα καλύτερα το ρόλο τους σε όφελος της ενεργειακής ασφάλειας της χώρας σε όφελος της ελληνικής οικονομίας και του ελληνικού λαού. Δεν θα είναι καθόλου ευχάριστο και καθόλου καλό για την Ελλάδα να δούμε εκποιήσεις των μεγάλων ενεργειακών μας επιχειρήσεων . Και το λέω αυτό όχι γιατί διακατέχομαι από έναν κρατισμό, ‘όπως αναφέρουν με πολλή ευκολία κάποιοι, αλλά διότι η ισχυρή δημόσια παρέμβαση στον ενεργειακό τομέα έχει στρατηγική σημασία για τη διέξοδο από την κρίση και για την ανάπτυξη της χώρας.
Να τονίσω, επίσης, την πολιτική στήριξη που δώσαμε και δίνουμε στα ΕΛΠΕ για την εξυγίανση και την ανασυγκρότηση τους, όπως οφείλω να υπογραμμίσω και τις επισκέψεις που είχα προγραμματίσει στη Βενεζουέλα και το Ιράν για την ανάπτυξη των ενεργειακών μας σχέσεων, οι οποίες ελπίζω ότι θα πραγματοποιηθούν από το διάδοχο μου, γιατί αφορούν χώρες με τις οποίες πρέπει να αναβαθμίσουμε σημαντικά τις σχέσεις μας.
Να πω και μια κουβέντα για το θέμα με τις Σκουριές που μας έχει απασχολήσει πάρα πολύ και είδαμε και κινητοποιήσεις στο υπουργείο μας από εργαζόμενους για το θέμα αυτό και έλεγαν τα πανό τους για τις απολύσεις του Λαφαζάνη, οι οποίες βεβαίως δεν υπήρχαν. Καμία απόλυση δεν υπήρξε στις Σκουριές . Το αντίθετο το υπουργείο μας , η κυβέρνηση στήριξε, στηρίζει και θα στηρίζει την απασχόληση των εργαζομένων στις Σκουριές, όπως και όλων εργαζομένων σε όλη την Ελλάδα. Αυτό, όμως, που δεν μπορούμε να στηρίξουμε και δεν στηρίξαμε και δεν θα στηρίξει – πιστεύω- και ο νέος υπουργός , σε κάθε περίπτωση, είναι η ασυδοσία της Eldorado.
Όλες οι κινήσεις που κάναμε με τον συνάδελφο μου τον κ. Τσιρώνη στο θέμα των Σκουριών απέβλεπαν σε ένα και μόνο, να προασπίσουν τη νομιμότητα, τη δημοκρατική νομιμότητα, να προστατεύσουν το περιβάλλον και το δημόσιο συμφέρον. Και αν θέλετε, αυτές οι κινήσεις θα συνεχιστούν στο βαθμό που θα επιβάλλεται για να προστατευθούν αυτά τα δημόσια αγαθά. Μια προσωπική γνώμη , πάντως, δεν μπορώ παρά να την εκφράσω και να πω ότι όλα δείχνουν ότι η Eldorado κινείται σε όλο και πιο ασύμπτωτους δρόμους με τη σύμβαση που συνομολόγησε με το δημόσιο και την προστασία του περιβάλλοντος στην πανέμορφη Χαλκιδική. Κι αυτό νομίζω δρέπει να ληφθεί υπόψη για τις κινήσεις και τις ενέργειες του μέλλοντος.
Να πω μια κουβέντα επίσης και για την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης (ΕΒΖ). Το υπουργείο μας είναι υπουργείο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, αλλά βεβαίως για να κάνει κανείς παραγωγική ανασυγκρότηση θέλει χρήματα, θέλει κεφάλαια. Κάναμε μια προσπάθεια, αρχική προσπάθεια, να στηρίξουμε την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης (ΕΒΖ) με κόπους και πρωτότυπους τρόπους θα έλεγα. Βεβαίως αυτό ήταν μόνο η αρχή. Για να συνεχίσει η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης (ΕΒΖ) να λειτουργεί και να μπορέσουν να λειτουργήσουν όλα τα εργοστάσια της, αυτό θα χρειαστεί πάρα πολλούς κόπους, πάρα πολλές προσπάθειες στο άμεσο μέλλον , πράγμα το οποίο νομίζω ότι η κυβέρνηση θα κάνει και ο Πάνος Σκουρλέτης θα είναι πρωτοπόρος σε αυτό το θέμα.
Θέλω να σημειώσω κάτι το οποίο αφορά και την ιδιαίτερη περιφέρεια μου, αλλά δεν είναι μόνο της περιφέρειας μου αίτημα. Ετοιμάσαμε μια Νομοθετική Ρύθμιση που αφορά την ανάπλαση της Λιμενοβιομηχανικής Ζώνης Δραπετσώνας – Κερατσινίου. Αυτή η Νομοθετική Ρύθμιση για την ανάπλαση των 640 παραθαλάσσιων στρεμμάτων είναι πάρα πολύ σημαντική. Βεβαίως ξέρουμε ότι θίγονται από αυτή τη ρύθμιση μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, πελώρια οικονομικά συμφέροντα. Πρέπει , όμως, να γίνει. Το οφείλουμε να γίνει αυτή η ανάπλαση γιατί την έχει ανάγκη η δεύτερη περιφέρεια του Πειραιά, την έχει ανάγκη ο Πειραιάς, την έχει ανάγκη όλο το λεκανοπέδιο. Είναι ο μόνος τρόπος για μια ανθρώπινη πρόσβαση στη θάλασσα όλων των κατοίκων του Πειραιά και της δεύτερης περιφέρειας του Πειραιά. Γι αυτό κιόλας, αυτή η Νομοθετική Ρύθμιση υποστηρίζεται θερμά, θερμότατα από όλους τους δήμους και του Πειραιά και της δεύτερης περιφέρειας του Πειραιά και φυσικά από τους κατοίκους. Είναι στο δρόμο για τη Βουλή αυτή η Νομοθετική Ρύθμιση και πιστεύω ότι σύντομα θα ψηφιστεί και θα γίνει πραγματικότητα σε όφελος όλου του λεκανοπεδίου.
Ευχαριστώ, λοιπόν, για μια ακόμα φορά όλους εσάς για τη συνεργασία σας. Να ευχαριστήσω και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, παρά τις διαφορές και τις αντιθέσεις που είχαμε, να ευχαριστήσω για την κάλυψη που είχανε στο υπουργείο για τις δραστηριότητες του. Βεβαίως, καταλαβαίνω ότι οι σχέσεις μας, όχι με τους δημοσιογράφους- δεν έχω κανένα παράπονο από τους δημοσιογράφους- αλλά με τα συγκροτήματα του συστημικού τύπου δεν ήταν οι καλύτερες και συνεχίζουν να μην είναι οι καλύτερες. Δεν πειράζει , όμως. Ξέρετε ότι ο συστημικός τύπος κάποτε έπαιζε ένα ρόλο, σήμερα αυτό που υποστηρίζει είναι μάλλον ένα κίνητρο για τον ελληνικό λαό για να πάει σε άλλη κατεύθυνση από αυτήν που υποδεικνύει αυτός.
Πάντως, εγώ ευχαριστώ όλους εσάς, τους δημοσιογράφους για την συνεργασία που είχαμε, για την αλληλοβοήθεια, την αλληλοϋποστήριξη. Η κριτική στο πρόσωπο μου και στις πολιτικές που εφάρμοσα ήταν πάντοτε καλοδεχούμενη , ακόμα κι αν ήταν εξουθενωτική και εξοντωτική, ή κι αν τη θεωρούσα άδικη . Αυτό είναι μέσα στους κανόνες της δημοκρατίας, των πολιτικών αντιπαραθέσεων . Ενοχλούν λίγο καμιά φορά οι ύβρεις και οι χαρακτηρισμοί αλλά κι αυτές ας πούμε, αυτήν την ώρα, είναι μέσα στο παιχνίδι.
Ευχαριστώ και πάλι όλους τους εργαζόμενους του υπουργείου για την βοήθεια και τη συνδρομή τους.
Εύχομαι, ξανά, κάθε επιτυχία στον Πάνο (Σκουρλέτη) και είμαι βέβαιος ότι με την προσπάθεια του θα πετύχει πάρα πολλά σε αυτό το υπουργείο, θα αφήσει μια καλή παρακαταθήκη πίσω του. Πάντοτε θα είμαι στο πλευρό του, προσωπικά και όσοι συνεργάτες είχαμε εδώ στο υπουργείο και ήταν εξαίρετοι όλοι. Ο Πάνος Παπαδόπουλος που ήταν διευθυντής στο υπουργικό μου γραφείο, η Χριστίνα Μπαριτάκη, η Γενική Γραμματέας του υπουργείου που προέρχεται από τη διοίκηση, από τους εργαζόμενους στο υπουργείο που έπαιξε επάξια το ρόλο του Γενικού Γραμματέα, κατά τη γνώμη μου και βοήθησε και τον Απόστολο Αλεξόπουλο, φίλο, σύντροφο και πολύ καλό συνεργάτη όλους αυτούς τους μήνες που ήταν Γενικός Γραμματέας στο τομέα της Ενέργειας. Να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τον Γενικό Γραμματέα της Βιομηχανίας, το σύντροφο Γιάννη Τόλιο, για την εξαιρετική προσπάθεια που επέδειξε σε αυτόν τον κρίσιμο τομέα. Εύχομαι σε όλους ό,τι το καλύτερο για τη συνέχεια και νομίζω ότι όλα θα πάνε καλά με τους αγώνες όλων μας.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΑΝΟΣ ΣΚΟΥΡΛΕΤΗΣ : Τα πολλά και καλά λόγια στο πρόσωπό μου εκ μέρους του Παναγιώτη Λαφαζάνη μου δημιουργούν μια αμηχανία, θέλω να σας το πω. Δεν είναι, όμως, τυπικό το να ανταποδώσω την εκτίμησή μου στο πρόσωπό του, για την ανιδιοτέλειά του και τη συνέπειά του στην υπηρέτηση, διαχρονικά, των μεγάλων αξιών της Αριστεράς. Νομίζω ότι είναι αυτά τα στοιχεία που τον χαρακτήριζαν όλο το προηγούμενο διάστημα και είναι από αυτά που ο καθένας τα κρατάει πάντοτε στη ζωή του.
Θέλω να πω, εξαρχής, ότι δεν μιλάμε για αλλαγή Κυβέρνησης. Μιλάμε για αλλαγή σκυτάλης. Κι αυτό βέβαια αφορά και το συγκεκριμένο Υπουργείο. Βέβαια, η σκυταλοδρομία μετατρέπεται σε ανώμαλο δρόμο από δω και πέρα. Διότι, έχουμε συνείδηση της πραγματικότητας που έχει προκύψει. Πολλά έχουν αλλάξει, μετά από αυτή την πολύμηνη, δύσκολη, πραγματική διαπραγμάτευση, η οποία προσφέρεται για πολυποίκιλα συμπεράσματα.
Εκείνο που επιβεβαιώθηκε για άλλη μια φορά - κι είναι κάτι που διαχρονικά επιβεβαιώνεται - είναι τελικά ότι οι συσχετισμοί είναι αυτοί που καθορίζουνε, πέραν ελαχίστων ίσως εξαιρέσεων, την φορά των πραγμάτων, το ρου της Ιστορίας και το αποτέλεσμα. Εξαναγκασμένοι, λοιπόν, ως Κυβέρνηση, ως χώρα, με βάση τους παρόντες συσχετισμούς, έχουμε οδηγηθεί στη σημερινή κατάσταση, στο να φέρουμε μια συμφωνία η οποία γνωρίζουμε εξαρχής πως δεν είναι το σχέδιό μας. Δεν είμαστε εμείς. Ταυτόχρονα, αυτή η εξάμηνη διαπραγμάτευση ανέδειξε σε όλο της το μέγεθος το σχέδιο των σημερινών κυρίαρχων δυνάμεων για την Ευρώπη. Μια Ευρώπη η οποία έχει πολύ μικρή σχέση με την Ευρώπη των Λαών, απομακρύνεται, θα έλεγα μάλιστα αν δεν έχει εγκαταλείψει κιόλας, την έννοια της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης. Και είναι μια Ευρώπη η οποία παίρνει ολοταχώς αποστάσεις από την έννοια της Δημοκρατίας.
Η Κυβέρνηση λοιπόν καλείται, έχοντας συνείδηση αυτής της πραγματικότητας, να πορευτεί μέσα από αντιφάσεις. Από αντιφάσεις που προκύπτουν από την αναγκαιότητα να προσπαθήσει να κλειδώσει αυτή τη συμφωνία που γνωρίζει ότι είναι επώδυνη, που δεν είναι το σχέδιό της και που δεν αντιστοιχείται με τις απόψεις της και το πρόγραμμά της. Αλλά που την επέλεξε, γνωρίζοντας ότι μπροστά μας σε άλλη περίπτωση υπήρχε ένα καταστροφικό τσουνάμι, που θα μεταφραζόταν σε μια χωρίς προηγούμενο διόγκωση της ανθρωπιστικής κρίσης. Πολύ μεγαλύτερης από αυτή που γνωρίσαμε τα τελευταία χρόνια.
Ταυτόχρονα όμως, από το ελληνικό δράμα, μέσα από αυτή την εμπειρία έχει ανοίξει μια συζήτηση. Έχει ανοίξει μια συζήτηση με επίσημο τρόπο, για την ίδια την Ευρώπη. Το παρόν και το μέλλον της. Κι αυτό που έχουμε πει σε όλους τους τόνους και επαναλαμβάνουμε είναι ότι, η σημερινή Ευρώπη με βάση το σχέδιο των κυρίαρχων δυνάμεων, η Ευρώπη της λιτότητας και του νεοφιλελευθερισμού, δεν έχει μέλλον.
Γνωρίσαμε αυτές τις μέρες ένα, χωρίς προηγούμενο, κίνημα αλληλεγγύης απέναντι στη χώρα μας. Και τους συμμάχους που δεν βρήκαμε στο επίπεδο των πολιτικών ηγεσιών τους βρήκαμε στους ευρωπαϊκούς λαούς και στις μεγάλες κινητοποιήσεις τους που γίνανε για την Ελλάδα, για την Κυβέρνησή της. Θέλησή μας είναι να μπορέσουμε να ελαφρύνουμε, στο μέτρο του δυνατού, τον κόπο από τις επιπτώσεις αυτής της συμφωνίας. Να μπορέσουμε, όπου υπάρχει δυνατότητα, να διατηρήσουμε και να κερδίσουμε ό,τι μπορεί να κερδηθεί. Και ταυτόχρονα, τα βάρη που θα προκύψουνε να χαρακτηρίζονται από μια κοινωνικά δίκαιη κατανομή. Ενώ ταυτόχρονα, έχοντας το νου μας στις ευρωπαϊκές εξελίξεις που ούτως ή άλλως έχουν δρομολογηθεί, πρέπει να επιχειρήσουμε αυτή η συζήτηση για το ελληνικό χρέος που δεν είναι απλά και μόνο μια αναφορά, να μπορέσει να γίνει πραγματικότητα, έτσι ώστε να οδηγηθούμε σε μια ουσιαστική απομείωσή του. Ο στόχος αυτός είναι καθοριστικός, γιατί η επίτευξή του είναι ένα ζητούμενο που εάν γίνει πραγματικότητα έρχεται να αδυνατίσει το μηχανισμό επιβολής των μνημονιακών πολιτικών, των πολιτικών λιτότητας. Εξαναγκασμένοι, λοιπόν, συνεχίζουμε. Συνεχίζουμε μέσα από αυτές τις αντιφάσεις.
Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης όλο αυτό το διάστημα, και νομίζω ότι αυτός τα είπε καλύτερα και δεν θέλω να επαναλάβω τα ίδια, συνάρτησε την παρουσία του με το κρίσιμο έργο και τη συμφωνία αυτού που ονομάζουμε «ρώσικου αγωγού». Είναι νομίζω ένα μεγάλο επίτευγμα, έχει διαστάσεις ευρύτερες οι οποίες θα πρέπει να αξιοποιηθούν.
Ταυτόχρονα, αυτό το Υπουργείο συμπυκνώνει στο αντικείμενό του όλο αυτό που ονομάζουμε Αναπτυξιακό σχέδιο, Παραγωγική Ανασυγκρότηση. Είναι μια τεράστια ευθύνη που αναλαμβάνουμε, όχι εγώ μόνο προσωπικά, αλλά και οι υπόλοιποι Αναπληρωτές Υπουργοί οι οποίοι παραμένουν στη θέση τους.
Μια ευθύνη μέσα σε ένα πλαίσιο πιο αντίξοο, το οποίο σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι ένα νέο αναπτυξιακό πεδίο, το αντίθετο μάλιστα. Έχουμε μπροστά μας όμως να ασχοληθούμε, με δεδομένο αυτό το πλαίσιο, με τα κρίσιμα θέματα της Ενέργειας. Και εδώ θα ήθελα να πω, ας μην προτρέχουν διάφοροι που είδα χθες σε δημοσιεύματα να προδικάζουν τι θα γίνει στην από δω και πέρα πορεία. Και ο νοών νοείτω.
Για μας παραμένει στρατηγικό ζήτημα η υπεράσπιση του Δημόσιου χαρακτήρα της ΔΕΗ και όλων των εταιριών της. Θεωρούμε ότι θα πρέπει να προσπαθήσουμε να βάλουμε μπρος ώριμα επενδυτικά πακέτα που υπάρχουν, έτσι ώστε στον αντίποδα του αρνητικού, υφεσιακού καθεστώτος που θα υπάρξει ως άμεση επίπτωση εφαρμογής αυτής της συμφωνίας, να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε μια διαφορετική νότα.
Έχουμε μπροστά μας προκλήσεις στον Αγροτικό τομέα και θα ξεχώριζα μια θεσμικού χαρακτήρα παρέμβαση, το να μπορέσουμε να αναζωογονήσουμε τους Αγροτικούς Συνεταιρισμούς οι οποίοι είναι ένα τεράστιο όπλο. Ένα όπλο το οποίο απαξιώθηκε τα προηγούμενα χρόνια, με ευθύνη των προηγούμενων πολιτικών δυνάμεων που υπηρέτησαν το δικομματικό καθεστώς.
Θέλουμε, αναφέρθηκε και ο Παναγιώτης, να κινηθούμε με συγκρατημένα, σταθερά βήματα, στα ζητήματα της εξόρυξης Υδρογονανθράκων. Ταυτόχρονα, όλες αυτές οι κινήσεις θα πρέπει να είναι με απόλυτο σεβασμό στο Περιβάλλον. Διότι, οι κοντόφθαλμες λογικές οι οποίες στο όνομα μιας βραχυπρόθεσμης αποτελεσματικότητας υπονομεύουν το Περιβάλλον και τη βιωσιμότητα τελικά του ίδιου του αναπτυξιακού μοντέλου, νομίζω ότι πρέπει να πάνε στην άκρη. Αρκετή αρνητική εμπειρία έχει αυτή η χώρα.
Στο Υπουργείο Εργασίας που ήμουν, μου δόθηκε η δυνατότητα να έρθω σε επαφή με τις παθογένειες της Δημόσιας Διοίκησης. Αλλά ταυτόχρονα, μου δόθηκε και η δυνατότητα να δω τους ανθρώπους, τα στελέχη-διαμάντια που κρύβονται μέσα στη Δημόσια Διοίκηση. Ο τρόπος που αντιμετωπίστηκαν από τις προηγούμενες Κυβερνήσεις οι υπηρεσιακοί παράγοντες, οι γυναίκες και οι άντρες που δουλεύουν στο Δημόσιο, ήταν ένας τρόπος απαξιωτικός. Δεν αναφέρομαι μόνο στα θέματα των μισθών. Αναφέρομαι στη μη αξιοποίηση ενός λαμπρού ανθρώπινου δυναμικού. Και νομίζω ότι αυτή την εμπειρία που είχα στο Υπουργείο Εργασίας, που μου δόθηκε η δυνατότητα να έρθω σε επαφή με ανθρώπους που μετά από χρόνια αποκτήσανε λαλιά, ιδέες, προτάσεις, οφείλουμε να την αξιοποιήσουμε και εδώ πέρα, στο διάστημα που θα βρισκόμαστε όλοι μαζί στο συγκεκριμένο Υπουργείο.
Έχουμε μια κρίσιμη ψηφοφορία μεθαύριο Τετάρτη. Όλοι καταλαβαίνουμε ότι είναι καθοριστική για τα πράγματα. Νομίζω ότι εκείνο που επιβάλλεται αυτή τη στιγμή είναι να υπάρχουν χαμηλοί τόνοι, ψυχραιμία, ενωτική διάθεση και βέβαια παράλληλα και η δυνατότητα να κατατίθενται και διαφορετικές απόψεις.
Θα ήθελα, χωρίς να έχω κανέναν στο μυαλό μου αλλά απευθυνόμενος σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που στήριξαν την Κυβέρνησή μας, που μας έδωσαν το 36% στις εκλογές του Ιανουαρίου, που ψήφισαν με αυτό το ιστορικό 62% το «ΟΧΙ» του δημοψηφίσματος το οποίο δεν ήταν λάθος, είναι μια εγγραφή και για το παρόν και για το μέλλον. Αν δεν υπήρχε το 62% του «ΟΧΙ» ενδεχομένως σήμερα να είχαμε τραγικές καταστάσεις στη χώρα. Θα ήθελα λοιπόν να απευθυνθώ σε αυτούς τους ανθρώπους, οι οποίοι απογοητευμένοι, σαστισμένοι, παρακολουθούν τη Κυβέρνησή μας, μεταφέροντας ένα απόσπασμα από μια χθεσινή συνέντευξη που διάβασα στο «ΒΗΜΑ της Κυριακής» του Κων/νου Τσουκαλά. Και σας την διαβάζω αυτολεξεί, γιατί νομίζω ότι έχει τη σημασία της : «Σε στιγμές ακραίας κρίσης ορισμένοι οχυρώνονται πίσω από τον βολονταρισμό που είναι απόλυτα συνεπής και σεβαστός, αλλά ο βολονταρισμός αυτός συχνά τείνει να σπάσει τα μούτρα του. Δεν κατηγορώ κανέναν. Λέω μόνο ότι η ερμηνεία όλων των φαινομένων στη βάση του μεταφυσικά ορθού, δίκαιου και επιθυμητού δεν είναι πάντα ο καλύτερος τρόπος για να δρα κανείς πολιτικά.»
Με αυτά τα λόγια θα ήθελα να κλείσω αυτή τη σύντομη παρέμβαση. Νομίζω πως ό,τι δυνατότητα έχουμε για να κάνουμε βήματα, να πάρουμε πρωτοβουλίες και να ξεπεράσουμε αντιξοότητες, θα το κάνουμε όλοι μαζί, συλλογικά. Και άλλη μια φορά θέλω να ευχαριστήσω τον Παναγιώτη Λαφαζάνη, εκφράζοντας την ειλικρινή μου εκτίμηση για την διαχρονική του παρουσία στην Αριστερά.
Ευχαριστώ.
http://energypress.gr/news/skoyrletis-allagi-skytalis-ohi-allagi-kateythynsis-sto-ypapen
