Η ρύθμιση που περιλαμβάνεται στο νόμο για το νέο καθεστώς
ενίσχυσης των ΑΠΕ και προβλέπει την επιβάρυνση των προμηθευτών για τον
ισοσκελισμό του Ειδικού Λογαριασμού ΑΠΕ θα έχει δυσμενείς επιπτώσεις στη
ΔΕΗ, εκτιμά ο πρώην επικεφαλής της Γενικής Διεύθυνσης Μεταφοράς της
ΔΕΗ, Αλβέρτος Mαΐσης, σε επιστολή του που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή».
Αναλυτικά, στην επιστολή του αναφέρει τα εξής:
«Κύριε διευθυντά
Με νομοσχέδιο που ήδη ψηφίστηκε, προβλέπεται ότι για τον ισοσκελισμό του λογαριασμού ΑΠΕ που τηρεί ο ΛΑΓΗΕ, θα καταβάλουν ένα ποσό οι προμηθευτές Ηλεκτρικής Ενέργειας (Η.Ε.). Είναι γνωστό ότι η παραγωγή από ανανεώσιμες πηγές επιδοτείται. Οι παραγωγοί ΑΠΕ πληρώνονται με τιμές μεγαλύτερες από το μέσο κόστος παραγωγής Η.Ε. από συμβατικές πηγές και για τη διαφορά επιβαρύνεται ο καταναλωτής με ένα ποσοστό μέσω του γνωστού ΕΤΜΕΑΡ, που φιγουράρει στους
λογαριασμούς ρεύματος. Με τη μείωση του κόστους ενέργειας από Φ.Α. και την αύξηση της διείσδυσης των ΑΠΕ, ο λογαριασμός του ΛΑΓΗΕ είναι ελλειμματικός και χρειάζεται να εισρεύσουν σημαντικά ποσά για να ισοσκελιστεί. Ο νόμος που μόλις ψηφίστηκε προβλέπει ότι θα επιβαρυνθούν οι προμηθευτές και όχι οι καταναλωτές. Ο υπουργός δικαιολόγησε την επιλογή αυτή διότι οι προμηθευτές ωφελούνται από την ύπαρξη των ΑΠΕ αφού η Οριακή Τιμή Συστήματος (ΟΤΣ) θα ήταν μεγαλύτερη χωρίς ΑΠΕ και επομένως πραγματοποιούν περισσότερα κέρδη και είναι δίκαιο ένα μέρος από αυτά ν’ αποδοθεί για να κλείσει η τρύπα του λογαριασμού. Η ΔΕΗ, ως ο μεγαλύτερος προμηθευτής Η.Ε. (κατέχει το 90% της αγοράς) θα κληθεί να πληρώσει τη μερίδα του λέοντος.
Η ρύθμιση αυτή και κυρίως η δικαιολόγησή της δεν στέκουν σε κριτική. Η μείωση της ΟΤΣ λόγω της ένταξης των ΑΠΕ είναι σωστή. Τα υπόλοιπα είναι ανακριβή. Ο προμηθευτής ασκεί εμπόριο, υπολογίζει το κόστος του με βάση το κόστος παραγωγής, εφόσον είναι και παραγωγός, το κόστος εισαγωγών και το κόστος της ενέργειας από την ημερήσια αγορά, και προσδιορίζει την τιμή πώλησης του προϊόντος σκοπεύοντας να μεγιστοποιήσει το κέρδος. Το κόστος της ενέργειας στην ημερήσια αγορά υπολογίζεται με βάση τους μηχανισμούς της αγοράς. Η ΟΤΣ παίζει σοβαρό ρόλο, όμως το κόστος διαμορφώνεται και από πολλούς άλλους παράγοντες. Για παράδειγμα, τον Μάρτιο του 2013 η μέση ΟΤΣ ήταν 30,5 ευρώ/MWH και οι παραγωγοί Φ.Α. πληρώθηκαν περί τα 120 ευρώ/MWH. Σήμερα η διαφορά είναι μικρότερη διότι κάποιες επιβαρύνσεις καταργήθηκαν. Οι προμηθευτές που αγοράζουν ενέργεια από την αγορά πληρώνουν το τελικό κόστος που διαμορφώνεται όπως ανέφερα. Προφανώς το κόστος αυτό λαμβάνεται υπόψη από τους προμηθευτές για τον προσδιορισμό των τιμολογίων πώλησης. Θα είναι αστείο να υποθέσουμε ότι ο προμηθευτής υπολογίζει το κόστος με την τιμή της ΟΤΣ που θα διαμορφωνόταν χωρίς τις ΑΠΕ και με βάση αυτή προσδιορίζει την τιμή πώλησης! Επομένως η επιβάρυνση που προβλέπει ο νόμος αυξάνει σαφώς το κόστος και εναπόκειται στον επιχειρηματία ν’ αποφασίσει αν θα τη μετακυλίσει στην κατανάλωση. Αυτό εξαρτάται από τα περιθώριά του και τις συνθήκες ανταγωνισμού, κάτι ανάλογο με την αύξηση του ΦΠΑ. Αμφιβάλλω αν ο υπουργός έχει ενημερωθεί για τις διαδικασίες αυτές. Καλό είναι να ζητήσει από τις υπηρεσίες (ΑΔΜΗΕ) να του εξηγήσουν πώς ακριβώς διαμορφώνεται το κόστος της Η.Ε.
Η ΔΕΗ είναι μια ειδική περίπτωση εταιρείας υπό δημόσιο έλεγχο. Τα οικονομικά της επιχείρησης είναι καταστροφικά με τα «φέσια» των 2,3 δισ. Προφανώς θ’ απορροφήσει την επιβάρυνση, δεν θ’ αυξήσει τα τιμολόγια άμεσα, οπωσδήποτε κάποια στιγμή είναι υποχρεωμένη να το κάνει. Hδη η διοίκηση της εταιρείας και η ΓΕΝΟΠ έχουν εκφραστεί αρνητικά στο μέτρο αυτό. Η ρύθμιση αυτή εξυπηρετεί μόνο επικοινωνιακούς στόχους, αργά ή γρήγορα ο λογαριασμός θα πληρωθεί από τον καταναλωτή. Το θέμα αυτό φέρνει πάλι στην επιφάνεια το πρόβλημα της βιωσιμότητας της ΔΕΗ, είναι σημαντικό να διασφαλιστεί η υγεία της εταιρείας, αν θέλουμε να μείνει υπό δημόσιο έλεγχο. Τέτοιες ρυθμίσεις είναι επιβλαβείς, αντίθετα επιβάλλεται να ληφθούν άμεσα «σκληρά» μέτρα είσπραξης των χρεών (δηλαδή άμεση διακοπή των κακοπληρωτών), άλλως η οικονομική καχεξία μαζί με τις καταστροφικές προβλέψεις του μνημονίου θα οδηγήσει τη ΔΕΗ στον δρόμο της Ολυμπιακής.»
Αναλυτικά, στην επιστολή του αναφέρει τα εξής:
«Κύριε διευθυντά
Με νομοσχέδιο που ήδη ψηφίστηκε, προβλέπεται ότι για τον ισοσκελισμό του λογαριασμού ΑΠΕ που τηρεί ο ΛΑΓΗΕ, θα καταβάλουν ένα ποσό οι προμηθευτές Ηλεκτρικής Ενέργειας (Η.Ε.). Είναι γνωστό ότι η παραγωγή από ανανεώσιμες πηγές επιδοτείται. Οι παραγωγοί ΑΠΕ πληρώνονται με τιμές μεγαλύτερες από το μέσο κόστος παραγωγής Η.Ε. από συμβατικές πηγές και για τη διαφορά επιβαρύνεται ο καταναλωτής με ένα ποσοστό μέσω του γνωστού ΕΤΜΕΑΡ, που φιγουράρει στους
λογαριασμούς ρεύματος. Με τη μείωση του κόστους ενέργειας από Φ.Α. και την αύξηση της διείσδυσης των ΑΠΕ, ο λογαριασμός του ΛΑΓΗΕ είναι ελλειμματικός και χρειάζεται να εισρεύσουν σημαντικά ποσά για να ισοσκελιστεί. Ο νόμος που μόλις ψηφίστηκε προβλέπει ότι θα επιβαρυνθούν οι προμηθευτές και όχι οι καταναλωτές. Ο υπουργός δικαιολόγησε την επιλογή αυτή διότι οι προμηθευτές ωφελούνται από την ύπαρξη των ΑΠΕ αφού η Οριακή Τιμή Συστήματος (ΟΤΣ) θα ήταν μεγαλύτερη χωρίς ΑΠΕ και επομένως πραγματοποιούν περισσότερα κέρδη και είναι δίκαιο ένα μέρος από αυτά ν’ αποδοθεί για να κλείσει η τρύπα του λογαριασμού. Η ΔΕΗ, ως ο μεγαλύτερος προμηθευτής Η.Ε. (κατέχει το 90% της αγοράς) θα κληθεί να πληρώσει τη μερίδα του λέοντος.
Η ρύθμιση αυτή και κυρίως η δικαιολόγησή της δεν στέκουν σε κριτική. Η μείωση της ΟΤΣ λόγω της ένταξης των ΑΠΕ είναι σωστή. Τα υπόλοιπα είναι ανακριβή. Ο προμηθευτής ασκεί εμπόριο, υπολογίζει το κόστος του με βάση το κόστος παραγωγής, εφόσον είναι και παραγωγός, το κόστος εισαγωγών και το κόστος της ενέργειας από την ημερήσια αγορά, και προσδιορίζει την τιμή πώλησης του προϊόντος σκοπεύοντας να μεγιστοποιήσει το κέρδος. Το κόστος της ενέργειας στην ημερήσια αγορά υπολογίζεται με βάση τους μηχανισμούς της αγοράς. Η ΟΤΣ παίζει σοβαρό ρόλο, όμως το κόστος διαμορφώνεται και από πολλούς άλλους παράγοντες. Για παράδειγμα, τον Μάρτιο του 2013 η μέση ΟΤΣ ήταν 30,5 ευρώ/MWH και οι παραγωγοί Φ.Α. πληρώθηκαν περί τα 120 ευρώ/MWH. Σήμερα η διαφορά είναι μικρότερη διότι κάποιες επιβαρύνσεις καταργήθηκαν. Οι προμηθευτές που αγοράζουν ενέργεια από την αγορά πληρώνουν το τελικό κόστος που διαμορφώνεται όπως ανέφερα. Προφανώς το κόστος αυτό λαμβάνεται υπόψη από τους προμηθευτές για τον προσδιορισμό των τιμολογίων πώλησης. Θα είναι αστείο να υποθέσουμε ότι ο προμηθευτής υπολογίζει το κόστος με την τιμή της ΟΤΣ που θα διαμορφωνόταν χωρίς τις ΑΠΕ και με βάση αυτή προσδιορίζει την τιμή πώλησης! Επομένως η επιβάρυνση που προβλέπει ο νόμος αυξάνει σαφώς το κόστος και εναπόκειται στον επιχειρηματία ν’ αποφασίσει αν θα τη μετακυλίσει στην κατανάλωση. Αυτό εξαρτάται από τα περιθώριά του και τις συνθήκες ανταγωνισμού, κάτι ανάλογο με την αύξηση του ΦΠΑ. Αμφιβάλλω αν ο υπουργός έχει ενημερωθεί για τις διαδικασίες αυτές. Καλό είναι να ζητήσει από τις υπηρεσίες (ΑΔΜΗΕ) να του εξηγήσουν πώς ακριβώς διαμορφώνεται το κόστος της Η.Ε.
Η ΔΕΗ είναι μια ειδική περίπτωση εταιρείας υπό δημόσιο έλεγχο. Τα οικονομικά της επιχείρησης είναι καταστροφικά με τα «φέσια» των 2,3 δισ. Προφανώς θ’ απορροφήσει την επιβάρυνση, δεν θ’ αυξήσει τα τιμολόγια άμεσα, οπωσδήποτε κάποια στιγμή είναι υποχρεωμένη να το κάνει. Hδη η διοίκηση της εταιρείας και η ΓΕΝΟΠ έχουν εκφραστεί αρνητικά στο μέτρο αυτό. Η ρύθμιση αυτή εξυπηρετεί μόνο επικοινωνιακούς στόχους, αργά ή γρήγορα ο λογαριασμός θα πληρωθεί από τον καταναλωτή. Το θέμα αυτό φέρνει πάλι στην επιφάνεια το πρόβλημα της βιωσιμότητας της ΔΕΗ, είναι σημαντικό να διασφαλιστεί η υγεία της εταιρείας, αν θέλουμε να μείνει υπό δημόσιο έλεγχο. Τέτοιες ρυθμίσεις είναι επιβλαβείς, αντίθετα επιβάλλεται να ληφθούν άμεσα «σκληρά» μέτρα είσπραξης των χρεών (δηλαδή άμεση διακοπή των κακοπληρωτών), άλλως η οικονομική καχεξία μαζί με τις καταστροφικές προβλέψεις του μνημονίου θα οδηγήσει τη ΔΕΗ στον δρόμο της Ολυμπιακής.»
