Η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού ιδρύθηκε το 1950 με σκοπό να θεραπεύσει το μεγάλο πρόβλημα εξηλεκτρισμού της χώρας. Όταν ιδρύθηκε η ΔΕΗ υπήρχαν 415 εταιρείες σε όλη τη χώρα, από τις οποίες οι 357 ήταν ιδιωτικές ενώ υπήρχαν και 58 δημοτικές ή κοινοτικές. Η ύπαρξη πληθώρας πολλών μικρών ιδιωτικών και δημοτικών επιχειρήσεων παραγωγής και παροχής ηλεκτρικού ρεύματος ουσιαστικά καθιστούσε το κόστος πολύ υψηλό για τον καταναλωτή, είτε οικιακό, είτε επαγγελματικό εμπορικό, μιας και δεν μπορούσαν να αναπτυχθοπύν οικονομίες κλίμακας μειώνοντας το κόστος παραγωγής και διανομής, ο δε ιδιωτικός/κερδοσκοπικός χαρακτήρας των εν λόγω επιχειρήσεων καθιστούσε τον εξηλεκτρισμό κάθε γωνιας της χώρας ανέφικτο μιας και κανείς ιδιώτης δεν θα επένδυε σε υποδομές για να ηλεκτροδοτηθεί ένα απομακρυσμένο χωριό/κωμόπολη.
Η σύσταση της ΔΕΗ τον Αύγουστο του 1950 εθνικοποίησε την παραγωγή και διανομή της ηλεκτρικής ενέργειας. Η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας θεωρήθηκε πλέον υπηρεσία κοινής ωφέλειας. Η ΔΕΗ είχε το αποκλειστικό προνόμιο της κατασκευής, λειτουργίας και εκμετάλλευσης υδροηλεκτρικών και θερμικών εργοστασίων, της χρήσης (κατά προτίμηση) εθνικών καυσίμων και την υποχρέωση κατασκευής εθνικού δικτύου μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας, το μονοπώλιο διάθεσης και πώλησης του παραγόμενου ηλεκτρικού ρεύματος. Έπρεπε να έχει οικονομική αυτάρκεια, να παρέχει στη φθηνότερη δυνατή τιμή το ρεύμα στους αγροτικούς και αστικούς πληθυσμούς και να μην κάνει διακρίσεις μεταξύ αστικών και αγροτικών πληθυσμών τόσο στη διανομή όσο και στην τιμολογιακή πολιτική της.
Όταν ιδρύθηκε η ΔΕΗ το 1950, η κατανάλωση ανά κάτοικο ήταν 88 Kwh το χρόνο, ενώ πέντε χρόνια αργότερα έφτασε τις 150 Kwh. Αντίστοιχα, το 1950 ο ηλεκτροδοτούμενος πληθυσμός της χώρας ήταν 55% του συνόλου, ενώ το 1955 έφτασε το 59,1 %.
Το άνοιγμα της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας – Η πορεία προς την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ
Η απαρχή του ανοίγματος της αγοράς ενέργειας στην ΕΕ εισήχθη με την Οδηγία 96/92/ΕΚ (1996), η οποία με πρόσχημα τη διασύνδεση των δικτύων των χωρών-μελών σε ένα κοινό ευρωπαϊκό δίκτυο και τη δημιουργία μιας κοινής αγοράς ενέργειας, έθεσε το πλαίσιο για την σταδιακή ιδιωτικοποίηση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Στην Ελλάδα η αρχή έγινε από το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ του Κώστα Σημίτη. Το 1999 ιδρύθηκε η ΡΑΕ , η Ανεξάρτητη Αρχή Ενέργειας, με τον Ν.2773/99, ενσωματώνοντας στο ελληνικό δίκαιο την παραπάνω οδηγία. Διαβάζουμε στην ιστοσελίδα της ΡΑΕ:
Ο νόμος αυτός προέβλεπε:
* Την σύσταση της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας (ΡΑΕ) ως ανεξάρτητης και αυτοτελούς διοικητικής αρχής που εποπτεύεται από τον Υπουργό Ανάπτυξης και τις αρμοδιότητές της.
* Την σύσταση του Διαχειριστή του Ηλεκτρικού Συστήματος που θα εποπτεύεται από την ΡΑΕ
* Την απελευθέρωση της παραγωγής και εκμετάλλευσης ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται από ΑΠΕ, Συμπαραγωγή αλλά και από συμβατικά καύσιμα
* Την μετατροπή της ΔΕΗ σε Ανώνυμη Εταιρεία.
Ακριβώς επειδή οι ιδιώτες παραγωγοί δεν μπορούσαν να ανταγωνιστούν τη ΔΕΗ που λειτουργούσε με τεράστιες οικονομίες κλίμακας, πολύ χαμηλό κατά μονάδα κόστος παραγωγής, αρχικά η κυβέρνηση Καραμανλή προχώρησε σε σταδιακές αυξήσεις των τιμολογίων της ΔΕΗ. Το μεγάλο πάρτυ όμως ξεκίνησε με την εισαγωγή του λεγόμενου Μηχανισμού Ανάκτησης Μεταβλητού Κόστους Τρίτων Παραγωγών. Σε σχετικό δελτίο τύπου της ίδιας της ΔΕΗ το 2013, ως απάντηση στον ΕΣΑΗ που ζητούσε επέκταση του μηχανισμού, αναφέρεται:
«Η αλήθεια είναι ότι ο «Μηχανισμός Ανάκτησης Μεταβλητού Κόστους» που αρχικά καθιερώθηκε ως ρύθμιση προσωρινού χαρακτήρα, διασφαλίζει ένα προστατευμένο οικονομικά περιβάλλον στους τρίτους ηλεκτροπαραγωγούς καθώς επιτρέπει την αποζημίωση τους σε τιμές υψηλότερες από αυτές που διαμορφώνονται στην ημερήσια αγορά ηλεκτρικής ενέργειας (Οριακή Τιμή Συστήματος). Διασφαλίζει ότι οι μονάδες τους μπορούν να λειτουργούν ανεξαρτήτως της ζήτησης απολαμβάνοντας εγγυημένη αμοιβή ανεξαρτήτως της πορείας της αγοράς και του κόστους καυσίμου καθώς ο μηχανισμός καλύπτει τα έξοδα τους +10%. Κατέληξε δε να γίνεται κατάχρηση του στρεβλωτικού αυτού μηχανισμού (κατά ομολογία και της ίδιας της ΡΑΕ), με αποτέλεσμα τη σημαντική επιβάρυνση του κόστους ηλεκτροπαραγωγής της χώρας, με αντίστοιχη αρνητική επίπτωση στις δαπάνες και τη ρευστότητα της ΔΕΗ, ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες εξαιρετικά περιορισμένης δυνατότητας χρηματοδότησης. Είναι αυταπόδεικτο ότι η εισαγωγή τέτοιων ρυθμίσεων σε οποιαδήποτε αγορά συνιστά παρεμβατισμό και στρέβλωση των μηχανισμών διαμόρφωσης τιμής με βάση τους κανόνες της προσφοράς και ζήτησης. Κατά συνέπεια, το αίτημα κατάργησης του εν λόγω μηχανισμού δεν συνιστά ιδιοτροπία της ΔΕΗ, αλλά αυτονόητο αίτημα για τον εξορθολογισμό της αγοράς και για τη λειτουργία του ηλεκτρικού συστήματος της χώρας κατά τρόπο βέλτιστο και πιο οικονομικό, προς όφελος των Ελλήνων καταναλωτών και της εθνικής οικονομίας».
Εκτός του ΜΑΜΚ, λειτουργούσε και ο Μηχανισμός Διασφάλισης Ισχύος Τρίτων Παραγωγών . Σύμφωνα με τα τριμηνιαία αποτελέσματα της ΔΕΗ (ημερομηνίας 2014 το συγκεκριμένο που λειτουργούσε στο πικ ο ΜΑΜΚ), η ΔΕΗ είχε επιδοτήσει με 105 εκ ευρώ τους ιδιώτες ανταγωνιστές της για το Α’ Τρίμηνο του 2013, με το ποσό για την αντίστοιχη περίοδο του 2014 να είναι 11,4 εκ ευρώ μέσω του ΜΑΜΚ και μέσω του ΜΔΙΤΠ ποσά 19,3 εκ ευρώ το Α’ Τρίμηνο του 2013 και 43,3 εκ ευρώ το αντίστοιχο τρίμηνο του 2014.
ΝΟΜΕ – Δημοπρασίες Ηλεκτρικής Ενέργειας ή πώς η ΔΕΗ συνέχισε να επιδοτεί τους ιδιώτες ανταγωνιστές της για να την βγάλουν εκτός αγοράς χρεοκοπώντας την και εν τέλει εξάγοράζοντάς την
Στην Ελλάδα τα NOME υιοθετήθηκαν με το 3ο μνημόνιο του ΣΥΡΙΖΑ και επιβάλλουν στη ΔΕΗ την υποχρέωση να πουλάει φθηνά (με τιμή εκκίνησης που ορίζεται από τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας – ΡΑΕ στο κόστος παραγωγής ) συγκεκριμένη ποσότητα ηλεκτρικού ρεύματος που προέρχεται από τη λιγνιτική και υδροηλεκτρική παραγωγή της, με στόχο την ανακατανομή μεριδίων στη λιανική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας και τη σταδιακή μείωση των μεριδίων της ΔΕΗ κάτω του 50% μέχρι το έτος 2020 (Ν. 4336/2015).
Παρατηρούμε τα εξής για τα ΝΟΜΕ:
– Οι δημοπρασίες ΝΟΜΕ υποτίθεται ότι αφορούν την εσωτερική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας και θεσμοθετήθηκαν με σκοπό οι ανταγωνιστές της ΔΕΗ («εναλλακτικοί προμηθευτές», όπως ονομάζονται επίσημα) να αποκτήσουν μερίδιο της λιανικής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, αγοράζοντας φθηνό ρεύμα από τη ΔΕΗ και πουλώντας το στους τελικούς καταναλωτές σε χαμηλότερες τιμές, τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι μεγάλο μέρος της ποσότητας ηλεκτρισμού που αποκτάται μέσω αυτών των δημοπρασιών εξάγεται. Μάλιστα η έκταση του φαινομένου είναι τέτοια ώστε η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) που καθορίζει τους όρους διεξαγωγής των ΝΟΜΕ, στην δημοπρασία της 25ης Οκτωβρίου 2017 επέβαλε ως όρο να διασφαλίζεται ότι τουλάχιστον το 30% (!!!) της ποσότητας που θα αγοραστεί θα διατεθεί στην εσωτερική αγορά!
– Την ίδια στιγμή που μεγάλο μέρος από το «φτηνό» ηλεκτρικό ρεύμα που διαθέτει η ΔΕΗ με τις δημοπρασίες ΝΟΜΕ εξάγεται, οι εισαγωγές ηλεκτρικού ρεύματος για την κάλυψη των αναγκών της χώρας σε ηλεκτρική ενέργεια αυξάνονται , χωρίς να είναι γνωστές οι επιπτώσεις των εισαγωγών αυτών τόσο στην οικονομία, όσο και στην τσέπη του οικιακού καταναλωτή.
Το αποτέλεσμα των ΝΟΜΕ, που καταργήθηκαν πριν μερικές βδομάδες με ΠΝΠ ακριβώς επειδή η ιδιωτικοποιημένη ΔΕΗ δεν γίνεται να επιδοτεί άλλους ιδιώτες και δη ανταγωνιστές της, ήταν η ΔΕΗ να μη μπορεί να ρίξει τις τιμές στα τιμολόγια οικιακών καταναλωτών (η μόνη μείωση που έγινε και θορύβησε τους ανταγωνιστές της ήταν η έκπτωση του 15% για τους «καλοπληρωτές» ), με τα κέρδη των «εναλλακτικών προμηθευτών» να στηρίζονται στη διαφορά μεταξύ της τιμής που αγοράζουν και της τιμής που πουλάνε ηλεκτρική ενέργεια, χωρίς να διοχετεύουν τις εκπτώσεις που έχουν στον τελικό καταναλωτή. Υπολογίζεται πως το κόστος της ΔΕΗ μέσω των ΝΟΜΕ ανέρχεται σε 600 εκ ευρώ!
Η ΔΕΗ, δηλαδή όλοι εμείς οι καταναλωτές ηλεκτρικού ρεύματος, επιδοτήσαμε τους ιδιώτες παραγωγούς να στήσουν τις εταιρείες τους, και τώρα η ΔΕΗ έχοντας σωρεύσει ζημίες από αυτή την πρακτική, ξεπουλιέται στους ίδιους τους ιδιώτες που η ίδια έχτισε επιδοτώντας τους! (ας θυμηθούμε την ΕΣΑΗ που αναφέρει στην ιστοσελίδα της πως οι επιχειρήσεις που την απαρτίζουν έχουν επενδύσει περί το 1,5δισ ευρώ, είδαμε που τα βρήκαν…).
Όλα αυτά βέβαια μέσα στα πλαίσια του ανοίγματος ή απελευθέρωσης κατά τη νεοφιλελεύθερη ρητορεία της «αγοράς ενέργειας στον ανταγωνισμό, που θα ρίξει τις τιμές και βελτιώσει τις υπηρεσίες». Φυσικά τίποτα από τα δύο δεν έχει συμβεί, αντιθέτως τα τιμολόγια αυξήθηκαν, ενώ μια εταιρεία που λειτουργούσε ως φυσικό μονοπώλιο, δημόσιο, με τεράστιες οικονομίες κλίμακας, βάλθηκε από το πολιτικό προσωπικό-εντολοδόχους της ολιγαρχίας, να χρηματοδοτήσει τους ιδιώτες ανταγωνιστές της! Ενδεχομένως μια λύση για τα προβλήματα της ΔΕΗ θα ήταν να καταφύγουμε στην Επιτροπή Ανταγωνισμού, αρχικά την εθνική και αμέσως μετά στην Ενωσιακή, απαιτώντας επιστροφή των επιδοτήσεων αυτών στην ΔΕΗ!
Νομοσχέδιο
Το παρόν νομοσχέδιο παραδίδει την αγορά ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας βορά στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Με τα πρώτα 2 άρθρα επισπεύδεται το πλαίσιο λειτουργίας του Ελληνικού Χρηματιστηρίου Ενέργειας, που εισήγαγε νομοθετικά ο ΣΥΡΙΖΑ, μέσα στα πλαίσια των αγοραπωλησιών ενέργειας στην ενιαία Ενωσιακή αγορά. Οι ιδιώτες δηλαδή που θα ολιγοπωλήσουν την ελληνική αγορά ενέργειας και θα εξαγοράσουν για ένα κομμάτι ψωμί τη ΔΕΗ, θα μπορούν να πωλούν παντού στην Ένωση ρεύμα, όταν ολοκληρωθεί η διασύνδεση με την Ιταλία. Αναρωτιώμαστε, η σταδιακή διασύνδεση της αγοράς ενέργειας πανευρωπαϊκά δεν θα δημιουργήσει για τον ιδιώτη πάροχο τεράστιο κόστος ευκαιρίας; Με άλλα λόγια, γιατί να πουλήσει εγχώρια με π.χ. 0,15€ την kw/h και να μη πουλήσει σε διπλάσια τιμή στη γερμανική αγορά εφόσον η αγορά είναι «ελεύθερη», δλδ χωρίς κανονιστικό πλαίσιο, απορρυθμισμένη;
Εργασιακά
– Ανατρέπονται οι εργασιακές σχέσεις στη ΔΕΗ, με την κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και την προώθηση ατομικών συμβάσεων, ειδικά για τους νεοπροσλαμβανόμενους (Άρθρο 3, παρ.5&6)
– Δυνατότητα για πρόσληψη ανώτατων στελεχών με αμοιβές που δεν προσδιορίζονται, καθώς απελευθερώνονται οι αμοιβές των αναπληρωτών διευθυνόντων συμβούλων, των γενικών διευθυντών και διευθυντών από το πλαφόν που έχει καθοριστεί με τον νόμο 4354/2015 και όπως αναφέρεται στην έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου που συνοδεύει το ν/σ, έχει οριστεί στα 4.631 ευρώ τον μήνα. Υπενθυμίζεται ότι με τον αναπτυξιακό νόμο έχουν απελευθερωθεί και οι αμοιβές των επικεφαλής των εισηγμένων εταιρειών του Δημοσίου που απασχολούν πάνω από 3.000 εργαζομένους, στο όνομα της προσέλκυσης στελεχών από την αγορά. Αντιθέτως, συνεχίζεται-ενισχύεται ο θεσμός των συμβασιούχων: πρόβλεψη για σύναψη συμβάσεων ορισμένου χρόνου, μικρής διάρκειας. Παύση ισχύος κάθε άλλης διάταξης περί προσλήψεων (Άρθρο 4)
– Προγράμματα «εθελουσίας» εξόδου από ΔΕΗ Α.Ε. κ.ά., χωρίς καμία περαιτέρω συγκεκριμενοποίηση. Το κόστος θα επιβαρύνει εξ ολοκλήρου την επιχείρηση (Άρθρο 6) και Προγράμματα Μετακινήσεων Προσωπικού εντός Ομίλου με δυνάμει υποχρεωτικό χαρακτήρα (Άρθρο 7). Επιπλέον, δυνατότητα «Μεταφοράς Προσωπικού» σε άλλο φορέα του Δημοσίου, χωρίς να είναι σαφές αν θα έχει δυνάμει υποχρεωτικό χαρακτήρα (Άρθρο 8)
– Τα στελέχη της ΔΕΗ θα δύνανται να προμηθεύονται και να χρησιμοποιούν αυτοκίνητα ακριβότερα και από αυτά των κορυφαίων πολιτειακών και κυβερνητικών στελεχών, καθώς δεν εφαρμόζεται στη ΔΕΗ η κοινή υπουργική απόφαση του 2010, με την οποία καθορίζονται οι δικαιούχοι και ο ανώτατος κυβισμός των κρατικών αυτοκινήτων, δλδ Ι.Χ. 1.600 κυβικών και κόστους έως 20.000 ευρώ για τον π/θ, τον αρχιεπίσκοπο Αθηνών και τους αντιπροέδρους της κυβέρνησης, ο δε ΠτΔ όχημα 1.400 κυβικών και κόστους έως 18.000 ευρώ (Άρθρο 9, παρ.5)
– Αναπροσαρμογή του Ειδικού Τιμολογίου για το Προσωπικό και κατάργηση κάθε σχετικής πρόβλεψης στις ΕΣΣΕ ή άλλες συλλογικές συμβάσεις (Άρθρο 11)
Να σημειωθεί πως και η κινεζική κρατική εταιρεία δικτύων, η State Grid, η οποία κατέχει το 24% του ΑΔΜΗΕ, διεμήνυσε στην κυβέρνηση μέσω επιστολής με καθαρές, αλλά και αυστηρές διατυπώσεις, να συμπεριληφθεί και ο ΑΔΜΗΕ, έστω και την τελευταία στιγμή στις προβλέψεις του νομοσχεδίου του ΥΠΕΝ που βρίσκεται αυτή τη στιγμή στη Βουλή και προβλέπει πλήρως απορρυθμισμένο, αγοραίο καθεστώς προσλήψεων νέων εργαζομένων στη ΔΕΗ και τον ΔΕΔΔΗΕ.
Περαιτέρω
– Η τιτλοποίηση ανεξόφλητων λογαριασμών καλύπτει το σύνολο των εταιρειών προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας, οι οποίες πλέον μπορούν να κάνουν χρήση των διατάξεων που προβλέπονται για «κόκκινα» δάνεια και ισχύουν για τις τράπεζες. Η ΔΕΗ και οι ιδιώτες πάροχοι ενέργειας θα αποκτήσουν το δικαίωμα να τιτλοποιούν και να αναθέτουν την εξόφληση καθυστερούμενων λογαριασμών σε εισπρακτικές εταιρείες, οι οποίες θα μπορούν να προχωρούν και σε κάθε είδους κατασχέσεις (Άρθρο 12)
– Οι Δήμοι καθίστανται εγγυητές «εις ολόκληρον» των οφειλών των επιχειρήσεων ΟΤΑ (Άρθρο 14)
– Ένα σαφές παράδειγμα ταξικής μεροληψίας… κρύβεται στο άρθρο 15. Όπως και στην περίπτωση του ΕΝΦΙΑ, πρόκειται για δωράκι σε 30.000 νοικοκυριά με υψηλή κατανάλωση νυχτερινού ρεύματος (άνω των 1.600 KWh το τετράμηνο). Με τις προβλεπόμενες νέες κλίμακες για τις ΥΚΩ (Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας) του νυχτερινού ρεύματος οι πελάτες με υψηλή κατανάλωση θα δουν σημαντική μείωση στον λογαριασμό τους. Επί παραδείγματι, ενώ η μείωση είναι μηδενική ως τις 1.600 KWh, για τετραμηνιαία κατανάλωση 2.500 KWh όπου η σημερινή χρέωση ανέρχεται σε 162,15€ θα μειωθεί στα 120,65€. Ακόμη μεγαλύτερη είναι η ελάφρυνση για κατανάλωση 3.500 KWh (από 299,60€ σήμερα σε 203,10€).
– Η ΔΕΠΑ διασπάται και το ΤΑΙΠΕΔ πωλεί και μεταβιβάζει έως και το 65% των μετοχών της (που διαθέτει σήμερα το Δημόσιο), οδηγώντας την σε πλήρη ιδιωτικοποίηση, δεδομένου ότι το υπόλοιπο 35% ανήκει στα ΕΛ.ΠΕ. (Άρθρο 16, το…ζουμί στην παρ.12)
– Γενναιόδωρα κίνητρα προς τους επιχειρηματικούς ομίλους που δραστηριοποιούνται ή πρόκειται να δραστηριοποιηθούν σε ΑΠΕ, που φαίνεται να διασφαλίζουν μεγάλα κέρδη χωρίς ουσιαστικό επιχειρηματικό κίνδυνο. Δεν εντοπίζονται πρόνοιες για την προστασία του περιβάλλοντος (Άρθρα 19-24 & 26). Επιπλέον, προβλέπεται ότι επιτρέπεται η εγκατάσταση Φ/Β σε συνολική έκταση ως 1% της αγροτικής γης (Άρθρο 24). Ας σημειωθεί εδώ ότι η καλλιεργήσιμη γη της χώρας τείνει να μειώνεται σταθερά την τελευταία δεκαετία. Παρ’ όλα αυτά, το 1% αυτής αντιστοιχεί στο εμβαδόν ενός μεγάλου νησιού όπως η Άνδρος!
– Υπάρχουν ενστάσεις από αγρότες παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας για την (αναδρομικά) μειωμένη αποζημίωση που θα λάβουν (Άρθρο 25)
Και δυο τροπολογίες, της τελευταίας στιγμής, όπως πάντα. Η στόχευση και ο χαρακτήρας τους διαφαίνεται ήδη από την περιγραφή τους:
- Αρ. 90/4 21.11.2019
Περιγραφή: Ρυθμίσεις θεμάτων που αφορούν: 1. Ζητήματα τακτοποίησης αυθαίρετων κατασκευών και ηλεκτρονικής ταυτότητας ακινήτων. 2. Τροποποίηση ΕΣΧΑΔΑ Αστέρα Βουλιαγμένης. 3. Τροποποίηση διάταξης για υπόγεια ξενοδοχεία. 4. Τροποποίηση διάταξης για κτίρια που δεν έχουν τηρήσει στοές. 5. Χωροθέτηση μονάδων χρόνιας αιμοκάθαρσης. 6. Μεταβατικές ρυθμίσεις για Δέλτα Έβρου.
Πρόκειται για: 1. Μια ακόμα (τελευταία…) παράταση προθεσμίας στους ιδιοκτήτες αυθαιρέτων να τα «τακτοποιήσουν» (30.06.2020), 2. Επίκληση νομοθετικού διατάγματος της χούντας (1024/1971) για περαιτέρω δόμηση στην έκταση του Αστέρα Βουλιαγμένης, 3. Παροχή δυνατότητας δημιουργίας χώρων… προσωρινής διαμονής στα υπόγεια ξενοδοχείων («βοηθητικούς χώρους» τα ονομάζει).
- Αρ. 91/5 21.11.2019
Περιγραφή: Ρυθμίσεις θεμάτων που αφορούν: α) τον συμψηφισμό απαιτήσεων μεταξύ των Διαχειριστών των Συστημάτων Μεταφοράς και των Δικτύων Διανομής και του Διαχειριστή Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και Εγγυήσεων Προέλευσης (ΔΑΠΕΕΠ ΑΕ) β) την αδειοδότηση σταθμών ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ
Υπό το πρόσχημα της «επιτάχυνσης» και της «απλοποίησης» παρέχονται διευκολύνσεις στους «συμμετέχοντες στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου».
