energypress.gr
Σε κορυφαίο ζήτημα για την εγχώρια αγορά προμήθειας αναδεικνύεται μέρα με την ημέρα το ζήτημα της ρευστότητας των προμηθευτών με αναλύσεις και νούμερα να κάνουν λόγο για αναγκαίο κεφάλαιο κίνησης 60€ + 280 € ανά πελάτη για ένα μέσο προμηθευτή, ώστε να είναι σε θέση να εξυπηρετήσει με ομαλότητα το πελατολόγιό του κάθε μήνα.
Πρόκειται για ένα ζήτημα που «χρονολογείται» ήδη από την αρχή της ενεργειακής κρίσης το φθινόπωρο του 2021, ωστόσο, η επιδείνωση της κατάστασης τους τελευταίους μήνες και ιδιαίτερα μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και την επακόλουθη εκτόξευση των τιμών χονδρικής παίρνει εξαιρετικά απειλητικές διαστάσεις. Σύμφωνα με όσα υπογράμμισε ο καθηγητής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Παντελής Μπίσκας, μιλώντας στο πρόσφατο συνέδριο Power & Gas Forum του energypress, οι ανάγκες ρευστότητας ενός προμηθευτή έχουν εκτοξευθεί σε εξαιρετικά υψηλά επίπεδα.
Μελετώντας 3 διαφορετικά σενάρια εισπραξιμότητας (Business as Usual, Σενάριο Ενεργειακής κρίσης και Σενάριο εμπόλεμης κατάστασης) καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ένας προμηθευτής με 200.000 πελάτες στη χαμηλή τάση απαιτείται να διαθέτει 280 ευρώ ανά πελάτη κεφάλαιο κίνησης πρόσθετα των 67 ευρώ που έχει λάβει ως μεσοσταθμική προκαταβολή ανά πελάτη στη χαμηλή τάση, όπως αποτυπώνεται και στο παρακάτω διάγραμμα από την παρουσίαση του καθηγητή.
Ως εκ τούτου, οι αναγκαίες κεφαλαιακές ανάγκες για ένα μέσο προμηθευτή στην αγορά λιανικής ανέρχονται στα 60 – 70 εκατομμύρια ευρώ για να καλύψει τις εγγυήσεις του και να καλύψει τις αγορές του στην αγορά επόμενης ημέρας (DAM), την ενδοημερήσια αγορά (IDM), την αγορά εξισορρόπησης (balancing market) και άλλες πληρωμές μέχρι να πληρωθεί από τον καταναλωτή. Πρόκειται για ένα ποσό εξαιρετικά υψηλότερο σε σχέση με προ κρίσης επίπεδα και ταυτόχρονα σχεδόν «απαγορευτικό» για μια σειρά προμηθευτές, πράγμα που γεννά συνθήκες «ασφυξίας».
Πέραν των υφιστάμενων δυσκολιών που προκύπτουν για την εξεύρεση των παραπάνω κεφαλαίων, τίθεται το ερώτημα τι επίπτωση θα έχει κάτι τέτοιο στους ίδιους τους προμηθευτές και την αγορά. Όπως επισημαίνει ο καθηγητής Παντελής Μπίσκας, τρείς «δρόμοι» ανοίγονται για την αγορά προμήθειας στην Ελλάδα. Ο πρώτος είναι μια αγορά τεσσάρων προμηθευτών, ο δεύτερος αφορά μια αγορά 11 ενεργών προμηθευτών, όπου ενεργοί προμηθευτές σημαίνει να κάνουν καμπάνιες, να προσπαθούν να προσελκύσουν πελάτες κλπ, ή θα προκύψει κάτι ενδιάμεσο.
Το πρόβλημα της αγοράς έγκειται σε δομικά χαρακτηριστικά που αυτά αφορούν τον ανταγωνισμό της αγοράς και όχι το target model αυτό καθ’ αυτό μιας και αυτό λειτουργεί μια χαρά, παρά τις όποιες παρεμβάσεις απαιτούνται, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε. Συγκεκριμενοποιώντας τις κατευθύνσεις που μπορεί να «ακολουθήσει» η αγορά λιανικής αυτές είναι οι εξής:
- Βίαιη συρρίκνωση των προμηθευτών που αυτοί θα μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού
- Πολυψωνιακή αγορά όπου θα έχουμε 10 τουλάχιστον ενεργούς προμηθευτές που θα ανταγωνίζονται, θα προσπαθούν να προωθούν προϊόντα, θα κάνουν innovation κλπ.
- Σενάριο «ακορντεόν»: Υπάρχει συρρίκνωση και μετά ξανά επαναδραστηριοποίηση. Σε αυτό το σενάριο θα έχουμε μια βίαιη προσαρμογή αλλά στη συνέχεια θα προκύψουν κάποιες ιδέες κάποιων καινούργιων επιχειρηματιών οι οποίοι θα έχουν ΑΠΕ και θα θέλουν να κάνουν PPA με τις ΑΠΕ και θα ξεκινήσουν προμήθεια εξαρχής.
Συμπερασματικά, τίθεται το ερώτημα προς την πολιτική ηγεσία και την ρυθμιστική αρχή ποιο σενάριο προτιμάται και αναλόγως θα πρέπει να ληφθούν οι ανάλογες ρυθμιστικές και κανονιστικές πρωτοβουλίες προς εξυπηρέτηση του επιθυμητού αποτελέσματος.
