Οι διαχειριστές των δικτύων ηλεκτρισμού της Ευρώπης, ανάμεσά τους και ο ΑΔΜΗΕ με τον ΔΕΔΔΗΕ, θα πρέπει μέσα στα επόμενα τέσσερα χρόνια να αξιολογήσουν τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα από την εφαρμογή ευέλικτων ή διακοπτόμενων συμφωνιών σύνδεσης με το δίκτυο.
Αυτό προκύπτει από έκθεση του ACER, όπου τονίζεται πως όπου εφαρμόζονται "βαθέως" τύπου χρεώσεις δικτύου, όπως στην περίπτωση του ΔΕΔΔΗΕ, και η σύνδεση ενός χρήστη διευκολύνει τη μελλοντική σύνδεση περισσότερων χρηστών, ο διαμοιρασμός του κόστους θα πρέπει να εξεταστεί και να διευκολυνθεί από το διαχειριστή.
Πέραν των παραπάνω, ο ACER σημειώνει ότι στην περίπτωση της Ελλάδας τα βαθιά τέλη σύνδεσης των παραγωγών στηρίζονται στο πραγματικό κόστος επέκτασης του δικτύου και ενίσχυσής του λόγω της σύνδεσης (π.χ. χρέωση για το 100% της εργασίας που χρειάζεται). Όμως, υπό ορισμένες συνθήκες οι χρήστες αποζημιώνονται αν νέοι παραγωγοί πρόκειται να συνδεθούν εντός πενταετίας μέσω της ίδιας υποδομής για την οποία πλήρωσαν οι πρώτοι.
Αντιθέτως, ο υπολογισμός των τελών σύνδεσης των καταναλωτών λαμβάνει
υπόψη το κόστος της επέκτασης, καθώς και παραμέτρους σχετικές με την
ισχύ της απαραίτητης σύνδεσης. Η ΡΑΕ ανέφερε σχετικά στον ACER ότι η
μεθοδολογία αυτή οδηγεί σε αποδοτικότητα και αντικειμενικότητα
αντιμετωπίζοντας το φαινόμενο του "παρασιτισμού" εις βάρος άλλων χρηστών
ιδίως σε πυκνοκατοικημένες περιοχές, όπως και το θέμα του υψηλού
αριθμού αιτήσεων για σύνδεση.
