Η αλήθεια για την Ευρωπαϊκή ηλεκτροπαραγωγή - μια διαφορετική ματιά

 

Στις αρχές Ιανουαρίου 2021 δημοσιεύθηκε στο Coal Age ένα ενδιαφέρον άρθρο, με τίτλο "The Truth about European Electrical Power Production"- (Η αλήθεια για την Ευρωπαϊκή ηλεκτροπαραγωγή) και υπότιτλο "Αναγκασμένοι απ' τις πολιτικές, οι ηγέτες στηρίζουν τη μετάβαση σε ανανεώσιμη ενέργεια με πυρηνικά". Εν πολλοίς το άρθρο αντανακλά τις ίδιες απόψεις, που διατυπώνει το ιστολόγιο απ' το 2013. Ωστόσο, ο όρος windmills, που είδα στο άρθρο, μπορεί να είναι αγαπημένος της αιολικής βιομηχανίας, αλλά δεν είναι σωστός: άλλο ο γραφικός ανεμόμυλος του παρελθόντος, τελείως άλλο μια τερατώδης σημερινή ανεμογεννήτρια. Σε ελεύθερη μετάφραση, το μεγαλύτερο μέρος του άρθρου, (συνιστώ πάντως να δείτε με προσοχή το 1ο και το 5ο σχήμα, θα μας απασχολήσουν και σε επόμενες αναρτήσεις):

Οι Βρυξέλλες οδηγούν τα 27 έθνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) σε μια μετάβαση σε μια προγραμματισμένη, ουδέτερη από το κλίμα, κοινωνία χωρίς άνθρακα έως το 2050. Αυτή η διαδικασία περιλαμβάνει το κλείσιμο των ανθρακωρυχείων και των σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με κάρβουνο. Αυτή η στρατηγική θα είναι περίπλοκη καθώς το κάρβουνο εξακολουθεί να αποτελεί πυλώνα της Ευρωπαϊκής παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Αυτές οι αποφάσεις φαίνεται να αγνοούν το γεγονός ότι αυτά τα ορυχεία και σταθμοί παραγωγής ενέργειας, και η σταθερή, χαμηλού κόστους ενέργεια που παρήγαγαν, έφεραν ευημερία στην Ευρωπαϊκή κοινωνία και βιομηχανία.

Η εξόρυξη άνθρακα έχει μακρά παράδοση στην Ευρώπη. Ξεκίνησε σε μεγάλη κλίμακα τον 12^ο αιώνα στη Λιέγη του Βελγίου και στο Νιούκαστλ της Αγγλίας, εξαπλώθηκε από εκεί σε άλλες χώρες, φτάνοντας στην κορύφωση κατά τον 20^ο αιώνα. Κατά τη διάρκεια αυτού του αιώνα, η εξόρυξη άνθρακα προχώρησε στο υψηλότερο τεχνικό της επίπεδο στην Ευρώπη με την ανάπτυξη, την εισαγωγή και την τελειοποίηση μεθόδων εξόρυξης επιμηκών μετώπων σε υπόγεια ορυχεία λιθάνθρακα και μεγάλους εκσκαφείς με καδοτροχό και τεχνολογία μεταφορικής ταινίας σε υπαίθρια ορυχεία λιγνίτη. Η αποδοτικότητα των σταθμών παραγωγής άνθρακα βελτιώνεται συνεχώς μαζί με τεχνολογίες ελέγχου εκπομπών όπως η αποθείωση καυσαερίων (FGD) για την εξάλειψη του SO2 και την επιλεκτική καταλυτική μείωση για τα NOx. Όταν μια περιοχή εξόρυξης έκλεισε, αποκαταστάθηκε και επαναφυτεύθηκε, με αποτέλεσμα υψηλή βιοποικιλότητα ή απόδοση σοδειάς.

Παρόλο που τον 20ο αιώνα εμφανίστηκαν και άλλες πηγές ενέργειας, όπως το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο και οι πυρηνικοί σταθμοί παραγωγής ενέργειας, και οι λεγόμενες ΑΠΕ, (ξεκινώντας νωρίς με υδροηλεκτρική ενέργεια, ακολουθούμενη από βιομάζα, ανεμογεννήτριες, ηλιακούς συλλέκτες), σήμερα, ο άνθρακας εξακολουθεί να παίζει σημαντικό ρόλο ως πηγή ενέργειας σε διάφορες Ευρωπαϊκές χώρες. Σε ορισμένες από αυτές τις χώρες, η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας εξακολουθεί να βασίζεται σε εγχώρια εξόρυξη άνθρακα και σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής, όπως φαίνεται στα δυο πρώτα σχήματα.

Ακόμη και η Γερμανία, η οποία έχει επενδύσει δισεκατομμύρια σε ΑΠΕ, δεν μπορεί να ...

συνεχίσει χωρίς άνθρακα ως πηγή παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας αυτή τη στιγμή. Η υδροηλεκτρική και η βιομάζα έχουν φτάσει σχεδόν στα όριά τους λόγω τοπογραφίας, περιορισμένων ποσοτήτων βροχής και του τρόπου με τον οποίο κατανέμεται η γεωργική της περιοχή. Υποκύπτοντας στις πολιτικές πιέσεις, η χώρα σταμάτησε την εξόρυξη λιθάνθρακα στα τέλη του 2018 και σχεδιάζει να κάνει το ίδιο με τον λιγνίτη έως το 2038. Τα επόμενα δύο χρόνια, δεν θα κλείσει μόνο 13,5GW καθαρής ισχύος ανθρακικών μονάδων, η Γερμανία θα σταματήσει επίσης την παραγωγή πυρηνικής ενέργειας μέχρι το τέλος του 2022. Το κλείσιμο των πυρηνικών είχε ως αφορμή το φόβο σχετικά με τα περιστατικά στο Τσερνομπίλ το 1986 και τη Φουκουσίμα το 2011. Ωστόσο, γειτονικά κράτη, όπως η Γαλλία και η Τσεχία, εξακολουθούν να βασίζονται στην πυρηνική ενέργεια ως κύρια πηγή ηλεκτροπαραγωγής. Το Ηνωμένο Βασίλειο κατασκευάζει νέους πυρηνικούς σταθμούς παραγωγής ενέργειας και οι Κάτω Χώρες και η Πολωνία εξετάζουν το ενδεχόμενο κατασκευής νέων. Ανεξάρτητα από το μεγάλο σχέδιο που αναφέρθηκε παραπάνω, η Γερμανία άνοιξε ένα νέο εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας με καύση άνθρακα αυτό το καλοκαίρι (Datteln IV; 1,1 GW), τροφοδοτούμενο με εισαγόμενο λιθάνθρακα.

Το 2019, οι σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα παρήγαγαν σχεδόν το 30% της συνολικής ηλεκτρικής ενέργειας στη Γερμανία, την ίδια τάξη μεγέθους με τους ηλιακούς συλλέκτες και τις ανεμογεννήτριες (βλ. το πιο πάνω σχήμα).

Η σημαντική διαφορά είναι ότι οι σταθμοί παραγωγής ενέργειας από άνθρακα παράγουν ηλεκτρική ενέργεια αποτελεσματικά και ακριβώς όταν χρειάζεται, σε αντίθεση με τις ανεμογεννήτριες (επί του παρόντος 29.456 μονάδες στην ξηρά, 1.699 μονάδες υπεράκτια) και τα ηλιακά πάνελ, που παράγουν ηλεκτρική ενέργεια ακόμα και όταν δεν είναι απαραίτητο, αλλά και μπορεί να μην παράγουν όταν χρειάζεται (π.χ. στο πιο πάνω σχήμα χωρίς άνεμο και ήλιο στις 24-25 Ιανουαρίου 2019).

Εν τω μεταξύ, η Γερμανία έχει την υψηλότερη τιμή ηλεκτρικής ενέργειας στην Ευρώπη (30,88 EuroCt/kWh, ο Ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι 20,5 EuroCt/kWh). Οι ιδιοκτήτες ανεμογεννητριών και ηλιακών συλλεκτών λαμβάνουν μια σταθερή τιμή για 20 χρόνια, που καταβάλλουν οι καταναλωτές ως μορφή επιδότησης για «πράσινη» ηλεκτρική ενέργεια. Αυτή η σταθερή τιμή είναι ανεξάρτητη από τη ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας και ως εκ τούτου αποσυνδέεται από την πραγματική αγοραία αξία της ηλεκτρικής ενέργειας και συνεπώς τη διαταράσσει. Πληρώνεται επίσης όταν η παραγόμενη ηλεκτρική ενέργεια αποδίδει αρνητική τιμή στην αγορά, π.χ. λόγω υπερπαραγωγής και πρέπει να εξάγεται προκειμένου να διατηρηθεί το δίκτυο σταθερό.

Η πραγματική παραγωγή των ΑΠΕ υστερεί σημαντικά σε σχέση με την εγκατεστημένη ισχύ, όπως φαίνεται στο πιο πάνω διάγραμμα. Η εγκατεστημένη ισχύς προβάλλεται ιδιαίτερα στο ευρύ κοινό. Το 2019, οι ανεμογεννήτριες και τα ηλιακά πάνελ είχαν εγκατεστημένη ισχύ 109.858 MW, αλλά για την πραγματική ισχύ, η ελάχιστη τιμή ήταν 500 MW, η μέγιστη 56.486MW και, κατά μέσο όρο, μόνο 19.407MW. Σ' αυτό το ασύνδετο σύστημα, στο οποίο ούτε η απόδοση ούτε η αξιοπιστία παίζει ρόλο, η εγκατεστημένη ισχύς των ΑΠΕ θα συνεχίσει να αυξάνεται όσο το σύστημα πίσω από αυτό δεν αλλάζει. Το δίκτυο πρέπει να σταθεροποιείται από αξιόπιστες πηγές ενέργειας, οι οποίες μπορούν να δράσουν έγκαιρα. 

Το υπόλοιπο μέρος του άρθρου αναφέρεται συνοπτικά στην Πολωνία, την Τσεχία και τη Βρετανία, μπορείτε να το διαβάσετε στο πρωτότυπο. Και καταλήγει:

Λοιπόν, θα πετύχουν αυτά τα σχέδια; Χωρίς αποθήκευση ενέργειας μεγάλης κλίμακας, η Ευρωπαϊκή κοινωνία δεν θα αποκομίσει οφέλη από τη μετάβαση στην ανανεώσιμη ενέργεια. Μόλις ανακαλύψουν την πηγή των μετάλλων που χρησιμοποιούνται για τις ανεμογεννήτριες και τα ηλιακά πάνελ, δεν θα είναι σε θέση να απαλλαγούν από την ενοχή για το περιβάλλον, που τους επιβλήθηκε από μια χούφτα ακτιβιστών που χρησιμοποιούν ένα συνένοχο μέσο. Αντίθετα, οι διογκωμένες τιμές ηλεκτρικής ενέργειας θα καταστρέψουν τις τοπικές οικονομίες, αυξάνοντας τις απώλειες θέσεων εργασίας στις αγροτικές περιοχές και αναγκάζοντας τη βιομηχανία να μεταναστεύσει σε περιοχές με αξιόπιστες πηγές ενέργειας χαμηλού κόστους.

 Πηγή: greeklignite.blogspot.gr