Γιώργος Φιντικάκης - energypress.gr
Στα χέρια του Πρωθυπουργού βρίσκεται ο φάκελος με τα σενάρια για τη μείωση του βιομηχανικού ρεύματος, χωρίς ωστόσο να έχουν «κλειδώσει», όπως λέγεται, τα δύο βασικά ζητούμενα, δηλαδή το κόστος της παρέμβασης και η τελική φόρμουλα, γεγονός που δεν αποκλείεται να μεταθέσει τις ανακοινώσεις για μετά την επόμενη Τρίτη 7η Οκτωβρίου, οπότε και η Γενική Συνέλευση του ΣΕΒ.
Το γεγονός ότι ούτε μετά τη δεύτερη Διυπουργική που έγινε χθες για το θέμα υπό τον Κ.Χατζηδάκη και παρουσία του προέδρου του συνδέσμου, Σπ. Θεοδωρόπουλου, δεν βρέθηκε η «χρυσή τομή» ανάμεσα στις δύο πλευρές, καθώς επίσης ότι αναδείχθηκαν ξανά οι δημοσιονομικοί περιορισμοί και οι επιφυλάξεις για το «ιταλικό μοντέλο», ενισχύει την αίσθηση ότι θα χρειαστεί και άλλος χρόνος για την οριστικοποίηση των αποφάσεων.
Στη πράξη αυτό σημαίνει ότι εφόσον δεν έχει καταστεί μέσα στις επόμενες τρεις - τέσσερις ημέρες να οριστικοποιηθούν τα τελικά νούμερα, δηλαδή το ύψος και το μοντέλο της παρέμβασης, τότε την επόμενη Τρίτη ο Πρωθυπουργός θα επαναλάβει τη δεδομένη βούληση της κυβέρνησης για φθηνότερη ενέργεια στη βιομηχανία, χωρίς ωστόσο να προβεί σε εξιδείκευση των μέτρων.
Οι ενστάσεις Πετραλιά
Τη δυσκολία της υπόθεσης αναδεικνύουν οι ενστάσεις που λέγεται ότι επανέλαβε χθες ο υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Θάνος Πετραλιάς, που κρατά τα κλειδιά του Γενικού Λογιστηρίου, ο οποίος, παρουσία των προέδρων του ΣΕΒ και ΣΒΕ (Λούκια Σαράντη), επανέλαβε ότι τα δημοσιονομικά περιθώρια, με βάση τον προϋπολογισμό, είναι στενά. Ο ΣΕΒ έχει κοστολογήσει τη πρόταση του «Industrial Energy Reset» στα 285 εκατ ευρω το χρόνο (855 εκατ. στη τριετία ή και 1 δισ. στο σενάριο που η επιδότηση καλύπτει το 100% της κατανάλωσης των επιχειρήσεων).
Στο βαθμό επομένως που επιλέγει το «ιταλικό μοντέλο», ο μόνος τρόπος για να το αποδεχθεί η κυβέρνηση είναι η ενίσχυση να μην καλύπτει έως και το 100% της κατανάλωσης των επιλέξιμων βιομηχανιών, όπως η αρχική πρόταση του ΣΕΒ, αλλά να περιορίζεται σε αρκετά πιο χαμηλά επίπεδα και να ακολουθεί πιστά όσα προβλέπει η φόρμουλα που ισχύει στην Ιταλία, όπου η στήριξη αφορά το 25%.
Τη προαναγγελία ότι χθες δεν πρέπει να αναμένουμε κάποια συμφωνία είχε κάνει από νωρίς, μιλώντας στο Mega, ο υπ. Περιβάλλοντος και Ενέργειας Στ.Παπασταύρου, λέγοντας «…υπάρχουν 2-3 σενάρια, βλέπουμε τι κάνουν άλλες χώρες…», κάνοντας και αυτός σαφές ότι το «ιταλικό μοντέλο» δεν αποτελεί μονόδρομο.
Τα 2-3 σενάρια και οι άλλες ενισχύσεις
Στη κατεύθυνση αυτή εντάσσεται και η ιδέα, που λέγεται ότι έπεσε στο τραπέζι, να «συνεξεταστούν» μαζί με τα μέτρα του ιταλικού μοντέλου, και τυχόν αύξηση της ενίσχυσης προς τη βιομηχανία από παρεμβάσεις, οι οποίες έχουν εγκριθεί κατά το παρελθόν από τη Κομισιόν (σσ: και δεν «χτυπούν» στη νομοθεσία για τις κρατικές ενισχύσεις), όπως η αντιστάθμιση του κόστους εκπομπής ρύπων.
Τα εμπόδια που υπάρχουν γύρω από το θέμα αναδεικνύει και η χθεσινή άτυπη ενημέρωση από την αντιπροεδρία της κυβέρνησης, που επαναλαμβάνει ότι η κυβέρνηση «επιφυλάχθηκε να μελετήσει περαιτέρω το ζήτημα, πριν προβεί στις όποιες σχετικές πρωτοβουλίες», κάνοντας μάλιστα αναφορά στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της βιομηχανίας, όχι όμως και στο ενεργειακό κόστος. Το γεγονός μπορεί πιθανώς να ερμηνεύεται στη λογική ότι η κυβέρνηση εξετάζει ευρύτερα μέτρα για τη βιομηχανία, τόσο για το ρεύμα, όσο και για την απλοποίηση των αδειοδοτικών διαδικασιών, κ.ό.κ.
Σημειωτέον ότι στη σύσκεψη, υπό τον Κ. Χατζηδάκη, συμμετείχαν σε υψηλό επίπεδο όλα τα εμπλεκόμενα υπουργεία, δηλαδή οι υπ. Οικονομικών Κυρ. Πιερακκάκης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας Στ.Παπασταύρου, και οι υφυπουργοί ΠΕΝ Περιβάλλοντος και Ενέργειας Νίκους Τσάφου και Οικονομικών Θάνος Πετραλιάς.
Το μοντέλο «αλά γκρέκα»
Το μόνο βέβαιο είναι ότι το ιταλικό μοντέλο «αλά γκρέκα» στο οποίο στηρίζεται η πρόταση του ΣΕΒ δεν δείχνει να περνάει, με τη κυβερνητική γραμμή να συνοψίζεται στη φράση ότι στο σενάριο που υιοθετηθεί το «Energy Reset 2.1», όπως η μετονομασία του ιταλικού μοντέλου - μετά τους περιορισμούς που του επέβαλε η Κομισιόν, αυτό πρέπει να συμβεί ως έχει. Δίχως παραλλαγές που θα μπορούσαν να ερμηνευτούν από τη Κομισιόν ως παράνομες κρατικές ενισχύσεις.
Σύμφωνα με τη τελική μορφή του «Energy Reset 2.1», μετά τους περιορισμούς της Κομισιόν, προστέθηκε η ρήτρα claw back, σύμφωνα με την οποία το οικονομικό όφελος που θα προκύψει στην πρώτη περίοδο εφαρμογής του μοντέλου, δηλαδή κατά τη πρώτη τριετία, οφείλει να επιστραφεί από τη βιομηχανία στα επόμενα 20 έτη.
Επίσης, το ιταλικό μοντέλο προβλέπει επιδότηση της συνολικής κατανάλωσης κατά 25%, όταν στην αρχική της εκδοχή, η πρόταση του ΣΕΒ μιλούσε για επιδότηση ακόμη και και στο 100%.
Άλλωστε, το «ιταλικό μοντέλο» δεν είναι σίγουρο ότι ευθυγραμμίζεται με την ελληνική πραγματικότητα και τις ανάγκες της χώρας, όπως διευκρινίζουν εδώ και ημέρες κυβερνητικές πηγές. Ειδικά στο βασικό του σημείο που μιλά για επενδύσεις, κατόπιν διαγωνισμών, από τις επιλέξιμες βιομηχανίες, σε νέα έργα ΑΠΕ (φωτοβολταϊκά), όταν στην Ελλάδα επικρατεί υπερπροσφορά για τη συγκεκριμένη τεχνολογία. Στη λογική αυτή, και προκειμένου να κάνει πιο ελκυστική την αρχική του πρόταση, ο ΣΕΒ έχει προσθέσει στο μοντέλο των διαγωνιστικών διαδικασιών, πέραν των ΑΠΕ, και επενδύσεις σε μπαταρίες.
