Από μηδενική βάση μελετά το ΥΠΕΝ το πλαίσιο παρεμβάσεων που θα μπορέσει να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά το φαινόμενο του ενεργειακού τουρισμού, σύμφωνα με πληροφορίες του energypress. Πρακτικά, αυτό σημαίνει πως η λύση που τελικά θα επιλεγεί δεν είναι απαραίτητο ότι θα βασίζεται στο πλαίσιο το οποίο είχε προκρίνει η προηγούμενη πολιτική ηγεσία του υπουργείου.
Υπενθυμίζεται ότι η «αρχιτεκτονική» του πλαισίου, το οποίο είχε τεθεί σε δημόσια διαβούλευση, βασιζόταν στον συνδυασμό του συστήματος σήμανσης (debt flagging) και του ορισμού της έννοιας του «στρατηγικού κακοπληρωτή». Ο συνδυασμός αυτός προέβλεπε το μπλοκάρισμα, υπό προϋποθέσεις, της μετακίνησης σε άλλο προμηθευτή ενός καταναλωτή με ληξιπρόθεσμες οφειλές στον υφιστάμενο πάροχο.
Ουσιαστικά στρατηγικός κακοπληρωτής θα ήταν ο καταναλωτής που σε ορίζοντα 5ετίας έχει αφήσει «φέσια» σε ισάριθμους προμηθευτές και έχει επίσης ληξιπρόθεσμα χρέη και στον τρέχοντα πάροχό του. Καθώς κάθε ληξιπρόθεσμη οφειλή θα μεταφραζόταν σε «κοκκίνισμα» του καταναλωτή στο debt flagging, η δυνατότητα αλλαγής παρόχου θα ακυρωνόταν στην περίπτωση 2+1 επισημάνσεων στο πληροφοριακό σύστημα του ΔΕΔΔΗΕ. Επίσης, ένας καταναλωτής δεν θα μπορούσε να αλλάξει εταιρεία αν από τον υφιστάμενο προμηθευτή του είχε υποβληθεί στον Διαχειριστή εντολή απενεργοποίησης του μετρητή.
Στον «πυρήνα» του πλαισίου της προηγούμενης πολιτικής ηγεσίας βρισκόταν η αφαίρεση του δικαιώματος αλλαγής παρόχου, γεγονός το οποίο θα ανάγκαζε ένα νοικοκυριό ή επιχείρηση να προχωρήσει σε διακανονισμό των οφειλών του, όταν θα έμπαινε στην κατηγορία του «στρατηγικού κακοπληρωτή». Μέχρι ωστόσο να «φεσώσει» τρεις προμηθευτές (και μόνο αν αυτό συμβεί εντός 5ετίας), για να διεκδικήσουν οι «παλιοί» πάροχοί του τα οφειλόμενα, η μόνη λύση ήταν η δικαστική προσφυγή – γεγονός το οποίο σημαίνει κόστος και χρόνο για τους προμηθευτές.
Σε αυτό το πλαίσιο, σύσσωμος ο κλάδος λιανικής είχε ζητήσει να συμπεριληφθεί η δυνατότητα στους προμηθευτές να μπορούν να προχωρούν σε αποκοπές πρώην πελατών τους με ληξιπρόθεσμα χρέη. Αν και είχε προταθεί η δυνατότητα αυτή να ενεργοποιείται υπό αυστηρούς όρους και προϋποθέσεις -όπως π.χ. μετά την προσφορά τυποποιημένης ρύθμισης χρεών στον πρώην πελάτη και μόνον αν η προσφορά αυτή είχε αγνοηθεί από τον καταναλωτή- το ΥΠΕΝ δεν άφησε τότε ένα τέτοιο «παράθυρο».
Σύμφωνα ωστόσο με πληροφορίες, για τη νέα πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΝ παραμένει επί της αρχής «ζωντανό» το ενδεχόμενο στα μέτρα να περιλαμβάνεται και η δυνατότητα για εντολή αποκοπής από προμηθευτές σε πρώην πελάτες τους που έχουν αφήσει «φέσια». Ωστόσο, η εν λόγω παρέμβαση δεν έχει ακόμη «κλειδώσει», καθώς θα πρέπει να εξασφαλιστεί πως θα μπορεί να εφαρμοστεί στην πράξη χωρίς παρενέργειες – όπως π.χ. ότι δεν θα καταπέσει σε τυχόν νομική προσφυγή. Επομένως, άνθρωποι της αγοράς δίνουν μικρές πιθανότητες να δοθεί τελικά το «πράσινο φως» από το υπουργείο.
Σε κάθε περίπτωση, η αντιμετώπιση του ενεργειακού τουρισμού αποτελεί μία από τις αρρυθμίες στη λιανική αγορά που το υπουργείο θέλει να αντιμετωπίσει άμεσα και δραστικά, καθώς επιβαρύνει τους παρόχους και, κατά συνέπεια, εμμέσως αυξάνει τις χρεώσεις των τιμολογίων. Όπως έχει γράψει το energypress, είναι ενδεικτικό στην περίπτωση των ληξιπρόθεσμων οφειλών για τις οποίες έχει παρέλθει εξάμηνο, αφενός συνιστούν επισφάλειες και αφετέρου το εν δυνάμει εισπραχθέν ποσό περιορίζεται στο 10-15% της οφειλής και μάλιστα μετά από – πολλές φορές – δικαστικό αγώνα.
Αξίζει ωστόσο να σημειωθεί, όπως επισημαίνουν παράγοντες του κλάδου, ότι οι εταιρείες πλέον ζυγίζουν δύο και τρεις φορές να καταφύγουν στα δικαστήρια καθώς το συνολικό κόστος έχει αυξηθεί πλέον στα 1000 ευρώ από 400-500 ευρώ.
Από το βήμα του 8th InvestGR Forum, ο υφυπουργός περιβάλλοντος και ενέργειας, Νίκος Τσάφος, είχε συμπεριλάβει τις ληξιπρόθεσμες οφειλές στα ζητήματα στα οποία δρομολογούνται άμεσα λύσεις. «Βλέπουμε ένα περίγραμμα δράσεων που έχει ωριμάσει, ώστε να κάνουμε ανακοινώσεις στις αρχές του Σεπτεμβρίου», είχε διευκρινίσει ο υφυπουργός.
