-ΓΙΑΤΙ Η ΔΕΗ ΕΙΧΕ ΚΑΠΟΤΕ ΣΤΕΛΕΧΗ ΠΟΥ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΑΝ ΤΙΣ ΧΑΜΗΛΟΤΕΡΕΣ ΤΙΜΕΣ ΡΕΥΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ;
Με ιδιαίτερη συγκίνηση έμαθα την απώλεια του Κώστα Μελά, από την «παλαιά φρουρά» των Γενικών Διευθυντών της άλλοτε πανίσχυρης ΔΕΗ.
Στη διάρκεια που υπηρέτησα για εννιά χρόνια τη ΔΕΗ ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε ο τρόπος λειτουργίας της Γενικής Διεύθυνσης Ορυχείων, που υλοποιούσε ένα εξαιρετικά δύσκολο αναπτυξιακό έργο. Στην πραγματικότητα η παραγωγή λιγνιτών για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας αποτελούσε τη «ραχοκοκκαλιά» της ηλεκτροπαραγωγής και της μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας. Οι όγκοι παραγωγής Λιγνιτών αποτελούσαν τη βάση για τη διαμόρφωση του κόστους παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και της παροχής της στους καταναλωτές με τη χαμηλότερη δυνατή τιμή διάθεσης.
Θυμάμαι τον Κώστα Μελά να παρέχει με απόλυτη ακρίβεια στοιχεία για την εξέλιξη όχι μόνο της παραγωγής αλλά – και αυτό ήταν το σημαντικότερο – τις μεταβολές του κόστους παραγωγής λιγνίτη ως προς τις εξορυσσόμενες ποσότητες και τις διαφορετικές θερμικές αποδόσεις που εξασφάλιζαν τα διάφορα ορυχεία της ΔΕΗ.
Ο Κώστας Μελάς στηριζόταν απόλυτα στις εμπειρίες των στελεχών της Γενικής Διεύθυνσης Ορυχείων, με ολόκληρο το στελεχιακό δυναμικό να εργάζεται για να προλαβαίνει τις ανάγκες των εργοστασίων ηλεκτροπαραγωγής. Οι κίνδυνοι της λιγνιτοπαραγωγής ήταν πάντοτε πολύ μεγάλοι, γιατί τυχόν καθυστερήσεις θα μπορούσαν να προκαλέσουν ακόμη και διακοπής της παραγωγής εάν τυχόν καθυστερούσε ο εφοδιασμός των εργοστασίων.
Θυμάμαι σαν να είναι τώρα τις αγωνίες του Κώστα Μελά να μεταφέρει με υπηρεσιακό τρόπο τις αγωνίες του τόσο για τη μείωση της περιεκτικότητας των κοιτασμάτων σε λιγνίτη όσο και τις περιορισμένες θερμογόνες αποδόσεις που μπορούσαν να προκαλέσουν ζημιές κατά την καύση τους.
Με αυτά ανώτατα στελέχη που είχαν υψηλό αίσθημα ευθύνης απέναντι στη ΔΕΗ και στους Καταναλωτές η ΔΕΗ κατάφερνε να εξασφαλίζει στην Ευρώπη ακόμη και στη δεκαετία του 2000 τις χαμηλότερες τιμές ηλεκτρικούς ρεύματος για τους οικιακούς καταναλωτές. Ο διαρκής εξορθολογισμός των δαπανών και οι άοκνες προσπάθειες των στελεχών της ΔΕΗ να συγκρατούν τα κόστη παραγωγής ήταν οι κύριοι παράγοντες που οικιακοί καταναλωτές και επιχειρήσεις είχαν χαμηλούς λογαριασμούς ρεύματος…
Αλλά για το «πολιτικό σύστημα» – ανεξαρτήτως «χρώματος»… – σημασία δεν είχαν οι τιμές που πλήρωναν οι καταναλωτές, αλλά οι «εξυπηρετήσεις ημετέρων»… Από το 2009 περίπου ξεκίνησε μια πρωτοφανής «γκρίζα προπαγάνδα» κατά του λιγνίτη που «λερώνει», «προκαλεί καρκίνο», είναι …κοστογόνος κλπ. Αλλά η τελευταία συγκριτική μελέτη που πραγματοποίησε η ΒΟΟΖ ήταν καταπέλτης για τον ελληνικό λιγνίτη:
– Κυρίαρχο συμπέρασμα της ανάλυσης είναι ότι “η εκμετάλλευση του λιγνίτη στην Ελλάδα γίνεται ιδιαίτερα αποδοτικά με βάση τα συγκριτικά στοιχεία των άλλων χωρών, αν και το κόστος επιβαρύνεται αναπόφευκτα από το χαμηλό θερμιδικό περιεχόμενο του εγχώριου λιγνίτη…» ΠΗΓΗ: Μελέτη BOOZ για το κόστος εξόρυξης λιγνίτη”.
Δυστυχώς, το «πολιτικό σύστημα» είχε άλλες προτεραιότητες…
Θυμάμαι τον σεβαστό Γενικό Διευθυντή Κώστα Μελά που χαμογελώντας μου είχε πει:
– Κίμωνα, λίγο να σηκώσουμε το κεφάλι (εννοούσε εμείς οι διευθυντές) μας το κόβουν αμέσως!
Όταν το άκουσα δεν το πολυπίστεψα, αλλά αργότερα το κατάλαβα πολύ καλά. Για μένα η ΔΕΗ ήταν η «βασίλισσα των επιχειρήσεων» στην Ελλάδα, αλλά δεν την άφησαν ποτέ να δραστηριοποιηθεί αποτελεσματικά. Είχε το καλλίτερο και πιο εξειδικευμένων στελεχιακό δυναμικό σε θέματα λιγνιτοπαραγωγής, υδροηλεκτρικών, υποβρυχίων καλωδίων… αλλά της έκοψαν τα φτερά! Παρεμπόδισαν ακόμη και την εξάπλωσή της στα Βαλκάνια, εκεί που θα αναδεικνυόταν η διεθνής υπεροχή της…
Η ΔΕΗ διέθετε το καλλίτερο στελεχιακό δυναμικό από όλες τις επιχειρήσεις με τεράστια τεχνογνωσία. αλλά και υπευθυνότητα για ανάπτυξη εργασιών σε όλους τους τομείς της Ενέργειας.
Είχα γνωρίσει πολύ αξιόλογα στελέχη που δεν ήταν δυνατό να ανέβουν σε κορυφαίες θέσεις, αλλά είχαν πολλές δεξιότητες και, κυρίως, ταχύτητα στη λήψη κρίσιμων αποφάσεων.
Η αποκληθείσα “απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρισμού” έγινε ανοργάνωτα και με “πολιτικά κριτήρια” χωρίς να ερωτηθούν ή και να εκφράσουν έστω μια άποψη τα έμπειρα στελέχη. Κάθε τόσο βλέπαμε “συμβούλους” να παίρνουν αποφάσεις χωρίς να έχουν συνείδηση των επιπτώσεων για την υλοποίηση των προτάσεών τους.
Το θέμα της δημιουργίας μιας Ενιαίας Αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας είναι ένα θέμα κολοσσιαίων συμφερόντων που ξεπερνούν τα ελληνικά σύνορα.
Αποχαιρετώντας με σεβασμό τον Κώστα Μελά η μνήμη μου στρέφεται σε όλους εκείνους τους «μεγάλους ήρωες» που δημιούργησαν τη ΔΕΗ και πραγματοποίησαν με ατομικές θυσίες τον Εξηλεκτρισμό της Ελλάδας.
Εύχομαι κάποια στιγμή το εγχώριο «πολιτικό σύστημα» να αφυπνισθεί και να επιτρέψει στις δημιουργικές δυνάμεις των επιχειρηματιών και των ικανών στελεχών μας να αφεθούν να δραστηριοποιηθούν για τη δημιουργία διεθνώς ανταγωνιστικών Ελληνικών Επιχειρήσεων.
Καλό ταξίδι κύριε Γενικέ!
