Η πιθανότητα εξαγωγών «πράσινης» ενέργειας από τη Σ.Αραβία προς την Ευρώπη μέσω Ελλάδας είναι αποκαλυπτική των προοπτικών που διανοίγονται για τη χώρα στην νέα αυτή εποχή.
Η συμφωνία που υπεγράφη τη Τρίτη, στο πλαίσιο της επίσκεψης Μπιν Σαλμάν στην Αθήνα, δίνει τη δυνατότητα στην Ελλάδα να αποτελέσει μελλοντικά πύλη εξόδου της φθηνής αραβικής ενέργειας προς την ΝΑ Ευρώπη και φυσικά να αναβαθμιστεί γεωστρατηγικά. Εάν το έργο υλοποιήθει, εκτός από μια νέα ενεργειακή οδό, διαμορφώνει έναν άξονα ασφαλείας και σταθερότητας στην ευαίσθητη αυτή περιοχή, με προφανή οφέλη για την Ελλάδα.
Η σαουδαραβική πλευρά από την άλλη, βλέπει ότι μέσω Ελλάδας θα μπορούσε να αξιοποιήσει μια τεράστια ευκαιρία. Αυτήν που δημιουργεί η αγωνιώδης προσπάθεια της Ευρώπης να βρει εναλλακτικές πηγές ενέργειας και να απεξαρτηθεί από το αέριο (όχι μόνο το ρωσικό).
Τις ευκαιρίες αυτές βλέπουν και μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, όπως η Mytilineos, και τα Σωληνουργεία Κορίνθου, που υπέγραψαν επιχειρηματικές συμφωνίες και μνημόνια συνεργασίας με σαουδαραβικούς ομίλους. Χαρακτηριστικό είναι το μνημόνιο συνεργασίας της Mytilineos με τις σαουδαραβικές Ajlan & Bros Holding Group, Al Bawani Group και Desert Technologies αφορά τη διερεύνηση της δυνατότητας συνεργασιών σε έργα ανανεώσιμων πηγών, υδρογόνου, projects φυσικού αερίου, αποθήκευσης, καθώς και στο αλουμίνιο.
Οι βάσεις, στις οποίες συνέβαλε ο επικεφαλής του Enterprise Greece Γιάννης Σμυρλής, μπήκαν, τώρα ξεκινά το επόμενο στάδιο. Ομάδες εργασίας των δύο πλευρών θα εξετάσουν τρία βασικά κεφάλαια του έργου.
- Ποια είναι η απαιτούμενη «πράσινη» ενέργεια που πρέπει να παραχθεί και να εξαχθεί από φωτοβολταϊκά, ηλιακά πάρκα και κάθε άλλης τεχνολογίας ΑΠΕ, προκειμένου να καταστεί βιώσιμο το έργο. Επενδύσεις στο πλαίσιο του «Vision 2030», μέσω του οποίου το αραβικό βασίλειο επιδιώκει επενδύσεις σε ΑΠΕ, υποδομές, αεροδρόμια και βιομηχανικά έργα ύψους 425 δισ. δολ. μέχρι το 2030. Στόχος της μεγαλύτερης αραβικής οικονομίας να σπάσει την εξάρτησή της από τις πωλήσεις αργού πετρελαίου.
- Το κόστος, τη χωρητικότητα και τις τεχνικές δυσκολίες του υποθαλάσσιου καλωδίου που θα διέρχεται από το Σουέζ με κατεύθυνση την Ελλάδα. Εργο που θα ακολουθεί παράλληλη διαδρομή με το άλλο μεγάλο φιλόδοξο έργο, το οποίο πλέον έχει μετουσιωθεί σε ιδιωτική επιχειρηματική συμφωνία, το καλώδιο μεταφοράς data, γνωστό ως «East to Med data Corridor» (EMC), ύψους περίπου 1 δισ ευρώ, στο οποίο συμμετέχει και η ΔΕΗ.
- Τις υποδομές δικτύων του ΔΕΔΔΗΕ. Το ελληνικό δίκτυο μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας είναι πεπαλαιωμένο και κορεσμένο και ως γνωστό δεν μπορεί να σηκώσει ούτε καν την ισχύ των προγραμματιζόμενων στην Ελλάδα έργων ΑΠΕ. Η διοχέτευση νέων τεραστίων ποσοτήτων πράσινης ενέργειας προερχόμενες από μια τρίτη χώρα απαιτεί μεγάλες επενδύσεις, οι οποίες μένει να απαντηθεί πόσο εφικτές είναι να γίνουν και σε τι χρόνους. Είναι μερικά από τα εύλογα ερωτηματικά που διέπουν τόσο αυτήν, όσο και την έτερη συμφωνία Ελλάδας-Αιγύπτου.
Συγκριτικό πλεονέκτημα των αράβων πάνω στο οποίο χτίζεται το παραπάνω σχέδιο, είναι η δυνατότητά τους να παράγουν ηλιακή ενέργεια σε εξαιρετικά χαμηλές τιμές, ίσως τις χαμηλότερες στον πλανήτη. Δίχως αυτή τη πεποίθηση, δύσκολα θα εγκρίνονταν ένα τόσο φιλόδοξο πλανο, όπως λένε άνθρωποι με γνώση των συζητήσεων.
Η Σαουδική Αραβία κατάφερε να πετύχει πέρυσι, τιμές 10,4 δολάρια η μεγαβατώρα, δηλαδή το χαμηλότερο κόστος παραγωγής από φωτοβολταϊκά και ηλιακά πάρκα που έχει ποτέ καταγραφεί στην ιστορία του κλάδου. Ακόμη και αν συνυπολογιστούν τα κόστη μεταφοράς προς Ευρώπη, οι τιμές θα είναι και πάλι άκρως ανταγωνιστικές σε σχέση με τις ευρωπαϊκές.
Κάθε χρόνο, στο πλαίσιο του «Vision 2030», η χώρα σκοπεύει να αναπτύσσει ηλιακά έργα 5-7 GW με σκοπό το μερίδιο της πράσινης ενέργειας στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας να έχει φτάσει το 50% στα τέλη της δεκαετίας.
