Σε μια μακρά και αμφίροπη, όπως όλα δείχνουν, διαπραγμάτευση
εισέρχονται ΔΕΗ και ενεργοβόρες βιομηχανίες με αντικείμενο τις νέες
συμβάσεις ρεύματος που θα διαδεχθούν αυτές που λήγουν στα τέλη του
χρόνου. Μακρά καθώς σε πολλά σημεία οι θέσεις των δύο πλευρών απέχουν
σημαντικά.
Στην περίπτωση της ΔΕΗ, η “κόκκινη” γραμμή για τις νέες συμβάσεις που θα ισχύσουν από τον Ιανουάριο του 2021 και μετά, είναι ότι δεν μπορεί να πουλά κάτω του κόστους της σε κανένα. Τιμή κάτω από αυτή των τιμών αγοράς δεν συζητείται. Στην περίπτωση της βιομηχανίας, η άποψη είναι ότι η αύξηση 10% που συμφωνήθηκε το Μάρτιο του 2019 (και αφορούσε την τριετία 2018-2020) δεν δικαιολογείται πλέον.
Τα κόστη του ρεύματος έχουν πέσει, άρα πρέπει να πέσουν και τα τιμολόγια. Αν και η κουβέντα μεταξύ των δύο πλευρών βρίσκεται σε πολύ αρχικό στάδιο, είναι προφανές ότι οι θέσεις τους αποκλίνουν αισθητά. Το δείχνει και η παράμετρος για την διάρκεια ισχύος των νέων τιμολογίων, όπου η μεν βιομηχανία θέλει και πάλι να είναι τριετής, δηλαδή 2021-2023, αλλά η ΔΕΗ προτιμάει μικρότερη διάρκεια.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι η διαπραγμάτευση έχει πολύ μέλλον μπροστά της. Στο ερώτημα, πόσο θα διαρκέσει, η απάντηση ανθρώπων που έχουν εικόνα, είναι όσο αυτή χρειασθεί, διευκρινίζοντας ότι συμβιβασμός που δεν θα είναι επωφελής, δεν θα γίνει δεκτός. Σημειωτέον ότι υπάρχουν και «ειδικά» τιμολόγια κάποιων βιομηχανιών, τα οποία κινούνται σε ακόμα χαμηλότερα επίπεδα, για τα οποία γίνεται ειδική διαπραγμάτευση.
Ταυτόχρονα με την πολύμηνη, όπως αναμένεται, διαπραγμάτευση, είναι προφανές ότι θα δούμε περιπτώσεις εταιρειών να ζητούν προσφορές από ανταγωνιστές της ΔΕΗ, όπως έχει φανεί εδώ και μήνες. Οπως οι ενεργοβόρες βιομηχανίες σαν τις ΑΓΕΤ, ΤΙΤΑΝ και ΜΕΛ, που μπήκαν τους προηγούμενους μήνες στο στόχαστρο καθετοποιημένων παρόχων οι οποίοι έχοντας διασφαλίσει ανταγωνιστικές τιμές φυσικού αερίου, μπορούν και προσφέρουν χαμηλά τιμολόγια, ανεξαρτήτως της διακύμανσης της χονδρικής τιμής. Τον Ιούλιο αυτή διαμορφώθηκε σε 41,13 ευρώ/ MWh, δηλαδή 34% κάτω από την αντίστοιχη τον ίδιο μήνα πέρυσι.
Οι τέσσερις παράγοντες
Ο ανταγωνισμός από καθετοποιημένους παρόχους είναι ο ένας από τους τέσσερις παράγοντες που θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στην διάρκεια των διαπραγματεύσεων ΔΕΗ- ενεργοβόρων βιομηχανιών για τα τιμολόγια από τον Ιανουάριο του 2021 και μετά. Οι άλλοι τρεις είναι :
* Το target model που ξεκινά από τις 17 Σεπτεμβρίου και η δυνατότητα σύναψης διμερών συμβολαίων (εκτός των χρηματιστηριακών αγορών) ανάμεσα σε καταναλωτές και παραγωγούς ρεύματος. Σημειωτέον ότι το ποσοστό της παραγωγής που μπορεί να πουληθεί με διμερή συμβόλαια δεν μπορεί να ξεπερνάει το 20%, κάτι που αφορά τόσο την ΔΕΗ, όσο και όλους τους καθετοποιημένους παρόχους. Το υπόλοιπο 80% πρέπει να περνά μέσα από το χρηματιστήριο.
* Το γεγονός ότι από Σεπτέμβριο αναμένεται η απόφαση του ETS για το ύψος της αντιστάθμισης την οποία και θα έχουν όσοι κλάδοι είναι επιλέξιμοι. Απόφαση η οποία καθορίζει σε μεγάλο βαθμό και τις «αντοχές» των βιομηχανιών στη διαπραγμάτευση με τη ΔΕΗ.
* Το γεγονός ότι το επόμενο διάστημα θα πρέπει να καταλήξει η διαπραγμάτευση της ελληνικής κυβέρνησης με τις Βρυξέλλες για τα “προϊόντα” που θα βγούν στην αγορά. “Προιόντα” και θα συνδέονται με την άρση της αποκλειστικότητας πρόσβασης που έχει σήμερα η ΔΕΗ στα λιγνιτικά αποθέματα.
Το συνολικό μερίδιο των ιδιωτών παρόχων στη λιανική αγορά, σύμφωνα με τα στοιχεία του Ελληνικού Χρηματιστηρίου Ενέργειας για τον Ιούλιο, διαμορφώνεται στο 32,36%. Τον ίδιο μήνα το συνολικό μερίδιο της ΔΕΗ διαμορφώθηκε στο 67,74%, δηλαδή η επιχείρηση πέτυχε μια μικρή αύξηση κατά 1,5% στον όγκο ρεύματος που διέθεσε έναντι των δύο προηγούμενων μηνών. Τον Ιούνιο είχε μερίδιο 66,13% και τον Μάιο 66,29%.
https://energypress.gr
Στην περίπτωση της ΔΕΗ, η “κόκκινη” γραμμή για τις νέες συμβάσεις που θα ισχύσουν από τον Ιανουάριο του 2021 και μετά, είναι ότι δεν μπορεί να πουλά κάτω του κόστους της σε κανένα. Τιμή κάτω από αυτή των τιμών αγοράς δεν συζητείται. Στην περίπτωση της βιομηχανίας, η άποψη είναι ότι η αύξηση 10% που συμφωνήθηκε το Μάρτιο του 2019 (και αφορούσε την τριετία 2018-2020) δεν δικαιολογείται πλέον.
Τα κόστη του ρεύματος έχουν πέσει, άρα πρέπει να πέσουν και τα τιμολόγια. Αν και η κουβέντα μεταξύ των δύο πλευρών βρίσκεται σε πολύ αρχικό στάδιο, είναι προφανές ότι οι θέσεις τους αποκλίνουν αισθητά. Το δείχνει και η παράμετρος για την διάρκεια ισχύος των νέων τιμολογίων, όπου η μεν βιομηχανία θέλει και πάλι να είναι τριετής, δηλαδή 2021-2023, αλλά η ΔΕΗ προτιμάει μικρότερη διάρκεια.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι η διαπραγμάτευση έχει πολύ μέλλον μπροστά της. Στο ερώτημα, πόσο θα διαρκέσει, η απάντηση ανθρώπων που έχουν εικόνα, είναι όσο αυτή χρειασθεί, διευκρινίζοντας ότι συμβιβασμός που δεν θα είναι επωφελής, δεν θα γίνει δεκτός. Σημειωτέον ότι υπάρχουν και «ειδικά» τιμολόγια κάποιων βιομηχανιών, τα οποία κινούνται σε ακόμα χαμηλότερα επίπεδα, για τα οποία γίνεται ειδική διαπραγμάτευση.
Ταυτόχρονα με την πολύμηνη, όπως αναμένεται, διαπραγμάτευση, είναι προφανές ότι θα δούμε περιπτώσεις εταιρειών να ζητούν προσφορές από ανταγωνιστές της ΔΕΗ, όπως έχει φανεί εδώ και μήνες. Οπως οι ενεργοβόρες βιομηχανίες σαν τις ΑΓΕΤ, ΤΙΤΑΝ και ΜΕΛ, που μπήκαν τους προηγούμενους μήνες στο στόχαστρο καθετοποιημένων παρόχων οι οποίοι έχοντας διασφαλίσει ανταγωνιστικές τιμές φυσικού αερίου, μπορούν και προσφέρουν χαμηλά τιμολόγια, ανεξαρτήτως της διακύμανσης της χονδρικής τιμής. Τον Ιούλιο αυτή διαμορφώθηκε σε 41,13 ευρώ/ MWh, δηλαδή 34% κάτω από την αντίστοιχη τον ίδιο μήνα πέρυσι.
Οι τέσσερις παράγοντες
Ο ανταγωνισμός από καθετοποιημένους παρόχους είναι ο ένας από τους τέσσερις παράγοντες που θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στην διάρκεια των διαπραγματεύσεων ΔΕΗ- ενεργοβόρων βιομηχανιών για τα τιμολόγια από τον Ιανουάριο του 2021 και μετά. Οι άλλοι τρεις είναι :
* Το target model που ξεκινά από τις 17 Σεπτεμβρίου και η δυνατότητα σύναψης διμερών συμβολαίων (εκτός των χρηματιστηριακών αγορών) ανάμεσα σε καταναλωτές και παραγωγούς ρεύματος. Σημειωτέον ότι το ποσοστό της παραγωγής που μπορεί να πουληθεί με διμερή συμβόλαια δεν μπορεί να ξεπερνάει το 20%, κάτι που αφορά τόσο την ΔΕΗ, όσο και όλους τους καθετοποιημένους παρόχους. Το υπόλοιπο 80% πρέπει να περνά μέσα από το χρηματιστήριο.
* Το γεγονός ότι από Σεπτέμβριο αναμένεται η απόφαση του ETS για το ύψος της αντιστάθμισης την οποία και θα έχουν όσοι κλάδοι είναι επιλέξιμοι. Απόφαση η οποία καθορίζει σε μεγάλο βαθμό και τις «αντοχές» των βιομηχανιών στη διαπραγμάτευση με τη ΔΕΗ.
* Το γεγονός ότι το επόμενο διάστημα θα πρέπει να καταλήξει η διαπραγμάτευση της ελληνικής κυβέρνησης με τις Βρυξέλλες για τα “προϊόντα” που θα βγούν στην αγορά. “Προιόντα” και θα συνδέονται με την άρση της αποκλειστικότητας πρόσβασης που έχει σήμερα η ΔΕΗ στα λιγνιτικά αποθέματα.
Το συνολικό μερίδιο των ιδιωτών παρόχων στη λιανική αγορά, σύμφωνα με τα στοιχεία του Ελληνικού Χρηματιστηρίου Ενέργειας για τον Ιούλιο, διαμορφώνεται στο 32,36%. Τον ίδιο μήνα το συνολικό μερίδιο της ΔΕΗ διαμορφώθηκε στο 67,74%, δηλαδή η επιχείρηση πέτυχε μια μικρή αύξηση κατά 1,5% στον όγκο ρεύματος που διέθεσε έναντι των δύο προηγούμενων μηνών. Τον Ιούνιο είχε μερίδιο 66,13% και τον Μάιο 66,29%.
https://energypress.gr
