Παρασκευή 11 Οκτωβρίου 2019

ΣΕΕΝΠ: Μόνος δρόμος είναι ο μαζικός ξεσηκωμός ενάντια στην εμπορευματοποίηση της ενέργειας


Στην εξής εισήγηση προχώρησε ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στην Ενέργεια Νομών Πελοποννήσου (Σ.Ε.Ε.Ν.Π.), Μπουρσιάνης Ιωάννης, στο δημοτικό συμβούλιο Μεγαλόπολης με θέμα το κλείσιμο των μονάδων του λεκανοπεδίου:
Βρισκόμαστε σήμερα εδώ σε ένα ακόμα δημοτικό συμβούλιο για να αντιμετωπίσουμε το κλείσιμο των μονάδων και του ορυχείου της Μεγαλόπολης. Το θέμα αυτό έχει ξαναέρθει με την πώληση της ΔΕΗ Μεγαλόπολης πρόπερσι, με τη μικρή ΔΕΗ πιο παλιά κ.ο.κ. Όλα αυτά έχουν ιστορικό και καλό είναι να γνωρίζουμε τι έχουμε μπροστά μας να αντιμετωπίσουμε. Αν παρομοιάζαμε το θέμα της ΔΕΗ με ιατρικούς όρους θα λέγαμε ότι η ΔΕΗ έχει καρκίνο και εμείς σήμερα εδώ  μαζευτήκαμε για να αντιμετωπίσουμε τον πυρετό που προκαλεί ο καρκίνος στη ΔΕΗ Μεγαλόπολης.
Η ΔΕΗ Μεγαλόπολης με λίγα λόγια πάσχει από καρκίνο και εμείς προσπαθούμε να τον αντιμετωπίσουμε με αντιπυρετικά, ο καρκίνος που έχει χτυπήσει τη πόλη λέγεται ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ και αυτό είναι που προκαλεί όλα αυτά τα χρόνια τα προβλήματα στη ΔΕΗ. 
Για να φτάσουμε στο σήμερα και την απελευθέρωση της αγορά ηλεκτρικής ενέργειας μεσολάβησαν 27 χρόνια στοχευόμενων κινήσεων, ψηφισμάτων, νομοσχεδίων, συναινέσεων συνδικαλιστικών, κομματικών ηγεσιών και τοπικών αυτοδιοικήσεων. Οι τρείς μεγαλύτεροι σταθμοί της απελευθέρωσης  ήταν η συνθήκη του Μάαστριχτ το 1993, η μετοχοποίηση και το ξεπούλημα του ασφαλιστικού το 1999 και η τριχοτόμηση της ΔΕΗ σε ΑΔΜΗΕ –ΔΕΔΔΗΕ –ΔΕΗ το 2011. Όπως είπαμε και παραπάνω οι σταθμοί αυτοί πέρασαν με ευρεία συναίνεση από την πλειοψηφία της ΓΕΝΟΠ και φυσικά τη συντριπτική πλειοψηφία των τοπικών σωματείων και συνδικαλιστών της Μεγαλόπολης παρά τις σφοδρές αντιδράσεις και προειδοποιήσεις για το τι θα επακολουθήσει από τις ταξικές δυνάμεις των σωματείων. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα που είχα ακούσει εγώ ο ίδιος είναι γνωστός συνδικαλιστής της εποχής για να υποστηρίξει το ξεπούλημα του ασφαλιστικού να λέει σε εργαζόμενο ‘’ ρε Μήτσο τι λες, το ξέρεις οτι με τη πώληση του ασφαλιστικού θα μας εξασφαλίσει η κυβέρνηση τέτοια ανταποδοτικά που όταν αρρωσταίνουμε θα έρχεται ελικόπτερο να μας πηγαίνει στο νοσοκομείο!!!’’ και  τελικά τα ανταποδοτικά ήταν να έρθει το ελικόπτερο και να πάρει το ασφαλιστικό από τη Μεγαλόπολη…. 

Σύσσωμοι λοιπόν το 1999 οι συμβιβασμένες ηγεσίες συμφώνησαν με τη μετοχοποίηση της ΔΕΗ και στο ξεπούλημα του ασφαλιστικού των εργαζομένων υποστήριζαν πως αυτό θα ανοίξει νέους ορίζοντες στους εργαζόμενους, η περιουσία της ΔΕΗ θα περάσει στους εργαζόμενους με τις μετοχές που θα έπαιρναν, διοργανώνοντας παράλληλα φιέστες για τη μεταλιγνιτικη περίοδο. 
Οι συγκεκριμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες που σήμερα εκπροσωπούνται και εδώ αποκοίμιζαν τους εργαζόμενους με διάφορους δήθεν ελιγμούς και δεν αναδείκνυαν τη πραγματική αιτία όλων των προβλημάτων, την απελευθέρωση δηλαδή την οποία στήριζαν σε κάθε ψηφοφορία γι αυτό και δεν οργάνωσαν κανέναν ουσιαστικό αγώνα στο χώρο της ΔΕΗ για όλα αυτά που βλέπουμε σήμερα. Εμείς ακόμα και σήμερα προτείνουμε όσοι είναι πραγματικά καθαροί και φοράνε παντελόνια να καταδικάσουν την πολιτική της απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Εδώ που φτάσαμε σήμερα άποψη μας είναι ότι ο μόνος δρόμος είναι ο μαζικός ξεσηκωμός εργαζομένων της ΔΕΗ, των δημοτών της πόλης και ολόκληρης της Ελληνικής κοινωνίας ενάντια στην εμπορευματοποίηση της ενέργειας και φυσικά δεν θα πρέπει να ξεχνούν ποιοι ήταν όλα αυτά τα χρόνια αυτοί που ‘’σκέπαζαν’’ τις αιτίες και τους ενόχους που μας έφθασαν ως εδω. Συνεπώς σήμερα θα θέλαμε όλοι να σκεφτούμε το πως φτάσαμε στο να πωλείται η ΔΕΗ και να κλείνουν οι μονάδες και τα ορυχεία στη Μεγαλόπολη και να προβληματιστούμε για το τι υποστήριζαν όλα αυτά τα χρόνια οι εδώ στο δημοτικό συμβούλιο συνομιλητές συνδικαλιστές και δημοτικοί σύμβουλοι. Δε μπορούμε με λίγα λόγια να βάλουμε το λύκο να φυλάει τα πρόβατα…
Για το σωματείο μας ενδεχόμενο κλείσιμο των μονάδων της ΔΕΗ αποτελεί Casus belli. Μεγαλόπολη χωρίς ΔΕΗ ισοδυναμεί με τη μετατροπή της πόλης σε μεγάλο χωριό. Πάγια θέση του σωματείου μας είναι ότι το ρεύμα αποτελεί κοινωνικό αγαθό και διεκδικεί αποκλειστικά ενιαίο φορέα ενέργειας που θα αποτελεί κοινωνική περιουσία. Η άποψη του σωματείου όσον αφορά το δημοτικό συμβούλιο είναι ότι ο δήμος θα πρέπει να συναινέσει απλά στις αποφάσεις των εργαζομένων, αποφάσεις που θα βγαίνουν από τις γενικές συνελεύσεις των εργαζομένων και όχι των διοικητικών τους συμβουλίων που όλοι γνωρίζουμε  πως βγαίνουν και τον ύπουλο ρόλο που έχουν παίξει όλα αυτά τα χρόνια στην απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας κ.ο.κ.  Το δημοτικό συμβούλιο θα πρέπει να προετοιμάσει τους δημότες για αγωνιστικές κινητοποιήσεις και να ενημερώσει τους δημότες για τις αρνητικές επιπτώσεις που θα έχει το ενδεχόμενο κλείσιμο των μονάδων. Ο δήμος θα πρέπει άμεσα να πάρει θέση για την προωθούμενη απαλλαγή της ΔΕΗ από τη νομοθεσία των ΔΕΚΟ που θα έχει σαν αποτέλεσμα την κατάργηση των προσλήψεων μέσω του ΑΣΕΠ δηλαδή την κατάργηση της εντοπιότητας και των κοινωνικών κριτηρίων στις πρόσληψης μόνιμου και εκτάκτου προσωπικού. 
Απ ότι φαίνετε ψάχνουν τρόπο για να ξαναφτιάξουν τους κομματικούς στρατούς ορισμένοι…  Επίσης θα πρέπει να παρέμβει ώστε να σταματήσει το αναξιοκρατικό, αποικιοκρατικό νέο καθεστώς στη ΔΕΗ Μεγαλόπολης των ενοικιαζόμενων εργαζόμενων. Αν είναι δυνατόν το 2019 να βγάζουν κάποιοι λεφτά νοικιάζοντας εργαζόμενους στη ΔΕΗ λες και είναι υλικά αντικείμενα.!!! Γιατί να μην δίνει η ΔΕΗ δηλαδή αυτά τα λεφτά στον ίδιο τον εργαζόμενο των 650 ευρώ αλλά αντ αυτού επιλέγει να τα δίνει σε ένα μεσάζοντα ;!
Κλείνοντας σαν σωματείο έχουμε ήδη προγραμματίσει για την επόμενη Πέμπτη σύσκεψη για τις τρέχουσες εξελίξεις με όλους τους ενεργούς φορείς της πόλης  και την επιτροπή αγώνα Μεγαλόπολης εναντία στα επικίνδυνα απόβλητα μιας και η πρόβλεψη μας είναι ότι αν καταφέρουν να κλείσουν τις μονάδες της ΔΕΗ θα μας παρουσιάσουν ως μάνα εξ ουρανού τις θέσεις εργασίας στη καύση των σκουπιδιών της κολάσεως και των διοξινών. 
Τέλος καλούμε όλους τους εργαζόμενους της ΔΕΗ μέσα από γενικές συνελεύσεις να πάρουν όλες τις  αποφάσεις για τον αγώνα τους (μιας και η απόφαση γενικής συνέλευσης υπερισχύει οποιασδήποτε απόφασης διοικητικού συμβουλίου) και να μην ελπίζουν σε όλους αυτούς που τόσα χρόνια τους έσκαβαν το λάκκο.

Αρχειοθήκη ιστολογίου