Τιτλοποίηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών ακόμη και μέσα στον
Ιούνιο είναι το επόμενο μεγάλο στοίχημα για την ΔΕΗ. Τώρα που τα
χειρότερα δείχνουν να πέρασαν, οι εφιάλτες μιας νέας κρίσης δεν
επαληθεύτηκαν και οι εισπράξεις επανέρχονται στα προ κρίσης επίπεδα, η
επιχείρηση επιταχύνει για να πατήσει το αργότερο μέσα στο επόμενο δίμηνο
την σκανδάλη της τιτλοποίησης.
Και το μόνο που μένει να απαντηθεί, σύμφωνα με τις πληροφορίες του “Energypress”, είναι κατά πόσο το securitization θα αφορά και τα δύο “πακέτα”,
δηλαδή τόσο το “μικρό” των ληξιπρόθεσμων απαιτήσεων έως 60 ημερών, όσο
και το “μεγάλο”, εκείνο των άνω των 90 ημερών. Στο ερώτημα ποια μπορεί
να είναι τα πιθανά έσοδα, η απάντηση είναι γύρω στα 200 εκατ. ευρώ από
το πρώτο και περίπου 300 εκατ. ευρώ από το δεύτερο.
Το “μικρό” πρέπει να θεωρείται σίγουρο ότι θα ενεργοποιηθεί ει δυνατόν και μέσα στον Ιούνιο,
χωρίς όμως να ισχύει το ίδιο και για το “μεγάλο”. Εδώ τα πάντα
εξαρτώνται από τις διαθέσεις των αγορών. Τους τελευταίους μήνες οι
απότομες διακυμάνσεις των χρηματιστηρίων θυμίζουν “τρενάκι του τρόμου”
σε λούνα πάρκ.
Τη μία ημέρα η είδηση για την επιτυχή ολοκλήρωση μιας φάσης
δοκιμών εμβολίου της Moderna δίνει φτερά στους επενδυτές, ενώ την
επόμενη ένα δημοσίευμα που δείχνει ότι τελικά… δεν σωθήκαμε ακόμη,
οδηγεί σε «βουτιά» μετοχές και εμπορεύματα. Σε ένα τόσο άστατο
περιβάλλον, ακόμη κι αν βρεθούν αγοραστές για το “μεγάλο” πακέτο, ακριβώς επειδή η είσπραξη των οφειλών ενέχει αρκετά υψηλό ρίσκο, το τίμημα που θα προσφέρουν οι επενδυτές δεν θα είναι ικανοποιητικό.
Αντίθετα το “μικρό” πακέτο είναι χαμηλότερου ρίσκου,
όσον αφορά τις πιθανότητες είσπραξης των χρεών και το χρονικό διάστημα
εντός του οποίου αυτό μπορεί να γίνει, επομένως το βάρος της ΔΕΗ πέφτει
περισσότερο στο συγκεκριμένο εγχείρημα.
Το μοντέλο και οι διαδικασίες
Στο διαδικαστικό σκέλος, το μοντέλο που είχε εγκρίνει στα μέσα Απριλίου το ΔΣ της ΔΕΗ προβλέπει την δημιουργία δύο εταιρειών ειδικού σκοπού (SPV’s), όπως επίσης και δύο ειδών ομολογιών, τις senior notes και τις junior notes. Οι μεν senior θα περάσουν στα χέρια αυτού που θα δανείσει την ΔΕΗ, οι δε, junior θα παραμείνουν στην ίδια.
Το μοντελο δεν απαιτεί από την ίδια την ΔΕΗ να βάλει εγγυήσεις (είναι non-recourse).
Αν δηλαδή οι εταιρείες που έχουν αναλάβει για λογαριασμό της
επιχείρησης να εισπράξουν τις οφειλές των πελατών της, (Qualco,
δικηγορικά γραφεία) δεν τα καταφέρουν, τότε ο επενδυτής που θα έχει
αγοράσει τις senior ομολογίες, θα έχει απλώς χάσει τα χρήματά του. Δεν
θα μπορεί να στραφεί εναντίον της ΔΕΗ και να διεκδικήσει άλλα
περιουσιακά της στοιχεία, καθώς η αρχική συμφωνία δεν θα προβλέπει
εγγυήσεις.
Κλειδί σε κάθε περίπτωση των διαγωνισμών τιτλοποίησης των ληξιπρόθεσμων απαιτήσεων που έχει η ΔΕΗ από τους πελάτες είναι ο εκτιμώμενος χρόνος είσπραξης των οφειλών αυτών από την επιχείρηση.
Αν για παράδειγμα κάποιος επενδυτής της προσφέρει 200 εκατ ευρώ για το
“μικρό” πακέτο (τα χρέη έως 60 ημερών), τότε, εφόσον οι συνεργαζόμενες
με την ίδια εταιρείες, καταφέρουν να εισπράξουν 250 εκατ ευρώ, αυτά τα
επιπλέον 50 εκατ. θα παραμείνουν στα ταμεία της ΔΕΗ.
Η παραπάνω αρχιτεκτονική έχει “κλειδώσει” εδώ και καιρό,
εγκρίθηκε από το ΔΣ της ΔΕΗ στις 7 Απριλίου και έκτοτε η τιτλοποίηση
είναι έτοιμη προς ενεργοποίηση (retain securitization). Τώρα απομένει να
δοθεί και η εντολή για τουλάχιστον ένα από τα δύο “πακέτα”, με την
επιχείρηση να σκοπεύει να προχωρήσει στην συγκεκριμένη κίνηση μέσα στον
Ιούνιο.