Η
απολιγνιτοποίηση φαίνεται να προχωράει, όπως είχε δρομολογηθεί εξ αρχής
από την Κυβέρνηση. Ο χρόνος, που θα φέρει τη Μεγαλόπολη στο χείλος της
αβύσσου με το κλείσιμο των μονάδων και των λιγνιτωρυχείων της ΔΕΗ,
τρέχει αμείλικτος. Η τοπική κοινωνία αφημένη στην τύχη της από όλους,
ανενημέρωτη, σοκαρισμένη και ανήμπορη να αντιδράσει, αναμένει την
καταστροφή που έρχεται. ΑΗΣ και Ορυχεία ήδη υπολειτουργούν. Όπως
φαίνεται η μια μονάδα θα μένει εκτός λειτουργίας, με το προσωπικό
συνεχώς μειούμενο, μέχρι το οριστικό κλείσιμο το 2023.
Οι διάφορες βαθμίδες εξουσίας – Δήμος, Περιφέρεια, Κυβέρνηση – έχουν ξεκινήσει μια προσπάθεια ωραιοποίησης της κατάστασης. Μιλάνε για «δίκαιη μετάβαση» στη μετά λιγνίτη εποχή, με υποσχέσεις, μεγαλεπήβολα σχέδια για τάχα επενδύσεις δεκάδων εκατομμυρίων, σε έργα που θα φέρουν εκατοντάδες ή και χιλιάδες θέσεις εργασίας. Όλα αυτά βέβαια στα χαρτιά, αφού ακόμα δεν έχει ανακοινωθεί τίποτα επίσημα και τεκμηριωμένα.
Ταυτόχρονα από την πλευρά του το ΔΣ της ΔΕΗ, αποφάσισε να δώσει μπόνους και κίνητρα (35.000 € στον καθένα), ώστε όσοι εργαζόμενοι από το μόνιμο προσωπικό έχουν κατοχυρώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα, να αποχωρήσουν εθελοντικά. Διασφαλίζεται με αυτό τον τρόπο και η τυχόν αντίδραση από αυτή τη πλευρά και τα συνδικάτα του χώρου σιωπούν ευχαριστημένα.
Έτσι τα πρώτα και μεγάλα θύματα της απολιγνιτοποίησης που έρχεται, είναι: Α) οι εργαζόμενοι σε εργολάβους που εκτελούν έργα της ΔΕΗ, και Β) οι έκτακτοι (8μηνίτες) εργαζόμενοι στη ΔΕΗ.
Αξίζει να σημειώσουμε πως το κομμάτι των εκτάκτων εργαζομένων (8μηνιτών), εδώ και εικοσιπέντε χρόνια υφίσταται την πιο άγρια εκμετάλλευση. Οι συνδικαλιστές του χώρου όποτε τους συνέφερε τους θεωρούσαν συναδέλφους και τους ζητούσαν να συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις των. Την επομένη όμως τους ξεχνούσε και τους θεωρούσε ξένο σώμα, αδιαφορώντας πλήρως για τα προβλήματά τους.
Η διοίκηση της ΔΕΗ από την πλευρά της ενώ τους χαρακτήριζε εποχικούς, κάλυπτε τις πάγιες και διαρκείς ανάγκες της. Ομολογούσε, πως χωρίς αυτούς δεν θα μπορούσαν καν να λειτουργήσουν οι μονάδες ούτε και τα ορυχεία. Και φυσικά έβγαινε κερδισμένη, αφού τους πλήρωνε στο ένα τρίτο (1/3) των αποδοχών των μονίμων συναδέλφων τους, κι ας δούλευαν στο ίδιο περιβάλλον, τις ίδιες συνθήκες και με το ίδιο αντικείμενο εργασίας.
Τη χειρότερη όμως εκμετάλλευση υφίσταντο από τους πολιτικούς παράγοντες όλων των βαθμίδων εξουσίας, οι οποίοι «πουλώντας» φρούδες ελπίδες για μονιμοποίηση, τους υφάρπαζαν την ψήφο.
Σήμερα, μπροστά στα δύσκολα που έρχονται, μαθαίνουμε πως διάφοροι «παραμυθιάζουν» τους 8μηνίτες, ότι τώρα που μεγάλος αριθμός μονίμων θα φύγει με εθελουσία, θα έχουν σίγουρη δουλειά. Ή άλλοι, τους προτείνουν, λέει, να πάρουν 10.000 € (;;;) μετοχές από τις εταιρείες που θα στήσουν τα Φ/Β πάρκα και θα έχουν έτσι 6.000 € (;;;) ετήσιο εισόδημα.
Είναι φανερό πλέον πως γίνεται προσπάθεια να γλυκάνουν το πικρό χάπι που θα πιουν οι 8μηνίτες, αφού αυτοί θα είναι τα πρώτα και μεγαλύτερα θύματα της βίαιης απολιγνιτοποίησης, μένοντας κυριολεκτικά στον αέρα και χωρίς εργασία,.
Εδώ χρειάζεται ένα πρόγραμμα στήριξης αυτών των εργαζομένων, που δεν πρέπει να είναι περισσότερα από 350 με 400 άτομα. Είναι ένα ικανότατο κομμάτι του εργατικού δυναμικού της περιοχής που δεν θα πρέπει να χαθεί, γιατί δεν θα υπάρχουν όταν θα χρειαστεί.
Άμεσα, για να μη μείνει κατ’ ευφημισμό δίκαιη, θα πρέπει να τους δοθεί ένα σεβαστό χρηματικό βοήθημα από τη «δίκαιη μετάβαση» με βάση τα 8μηνα που έχει εργαστεί ο καθένας, όπως δίνει η ΔΕΗ στους μόνιμους εργαζόμενους που ωθεί σε εθελουσία συνταξιοδότηση. Με αυτό τον τρόπο: Πρώτον: Θα μένει στην περιοχή το δραστήριο αυτό κομμάτι των εργαζομένων. Δεύτερον: τα χρήματα που θα τους δοθούν, θα κρατήσουν ζωντανή την τοπική αγορά για ικανό χρονικό διάστημα, αφού τα άτομα αυτά είναι κάτοικοι της περιοχής. Και τρίτον: Θα δικαιωθούν οι εργαζόμενοι που την τελευταία εικοσιπενταετία, έβαζαν πλάτη να μείνουν σε λειτουργία οι μονάδες και τα ορυχεία, παρά τη σκληρή εκμετάλλευση που υφίσταντο.
Σε δεύτερο χρόνο, θα πρέπει να ξεκινήσει σοβαρά και εντατικά το πρόγραμμα εκτέλεσης των έργων για τη μετά λιγνίτη εποχή, όπου θα απορροφηθούν όλοι αυτοί οι εργαζόμενοι. Θα δημιουργηθούν ακόμα περισσότερες θέσεις εργασίας, έτσι ώστε να ξεκινήσει ομαλά η αναζωπύρωση της τοπικής οικονομίας.
Ι. Γ. Ασημακόπουλος
Συνταξιούχος ΔΕΗ
Ίσιωμα Καρυών
Δήμος Μεγαλόπολης
kafeneio-megalopolis.gr
Οι διάφορες βαθμίδες εξουσίας – Δήμος, Περιφέρεια, Κυβέρνηση – έχουν ξεκινήσει μια προσπάθεια ωραιοποίησης της κατάστασης. Μιλάνε για «δίκαιη μετάβαση» στη μετά λιγνίτη εποχή, με υποσχέσεις, μεγαλεπήβολα σχέδια για τάχα επενδύσεις δεκάδων εκατομμυρίων, σε έργα που θα φέρουν εκατοντάδες ή και χιλιάδες θέσεις εργασίας. Όλα αυτά βέβαια στα χαρτιά, αφού ακόμα δεν έχει ανακοινωθεί τίποτα επίσημα και τεκμηριωμένα.
Ταυτόχρονα από την πλευρά του το ΔΣ της ΔΕΗ, αποφάσισε να δώσει μπόνους και κίνητρα (35.000 € στον καθένα), ώστε όσοι εργαζόμενοι από το μόνιμο προσωπικό έχουν κατοχυρώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα, να αποχωρήσουν εθελοντικά. Διασφαλίζεται με αυτό τον τρόπο και η τυχόν αντίδραση από αυτή τη πλευρά και τα συνδικάτα του χώρου σιωπούν ευχαριστημένα.
Έτσι τα πρώτα και μεγάλα θύματα της απολιγνιτοποίησης που έρχεται, είναι: Α) οι εργαζόμενοι σε εργολάβους που εκτελούν έργα της ΔΕΗ, και Β) οι έκτακτοι (8μηνίτες) εργαζόμενοι στη ΔΕΗ.
Αξίζει να σημειώσουμε πως το κομμάτι των εκτάκτων εργαζομένων (8μηνιτών), εδώ και εικοσιπέντε χρόνια υφίσταται την πιο άγρια εκμετάλλευση. Οι συνδικαλιστές του χώρου όποτε τους συνέφερε τους θεωρούσαν συναδέλφους και τους ζητούσαν να συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις των. Την επομένη όμως τους ξεχνούσε και τους θεωρούσε ξένο σώμα, αδιαφορώντας πλήρως για τα προβλήματά τους.
Η διοίκηση της ΔΕΗ από την πλευρά της ενώ τους χαρακτήριζε εποχικούς, κάλυπτε τις πάγιες και διαρκείς ανάγκες της. Ομολογούσε, πως χωρίς αυτούς δεν θα μπορούσαν καν να λειτουργήσουν οι μονάδες ούτε και τα ορυχεία. Και φυσικά έβγαινε κερδισμένη, αφού τους πλήρωνε στο ένα τρίτο (1/3) των αποδοχών των μονίμων συναδέλφων τους, κι ας δούλευαν στο ίδιο περιβάλλον, τις ίδιες συνθήκες και με το ίδιο αντικείμενο εργασίας.
Τη χειρότερη όμως εκμετάλλευση υφίσταντο από τους πολιτικούς παράγοντες όλων των βαθμίδων εξουσίας, οι οποίοι «πουλώντας» φρούδες ελπίδες για μονιμοποίηση, τους υφάρπαζαν την ψήφο.
Σήμερα, μπροστά στα δύσκολα που έρχονται, μαθαίνουμε πως διάφοροι «παραμυθιάζουν» τους 8μηνίτες, ότι τώρα που μεγάλος αριθμός μονίμων θα φύγει με εθελουσία, θα έχουν σίγουρη δουλειά. Ή άλλοι, τους προτείνουν, λέει, να πάρουν 10.000 € (;;;) μετοχές από τις εταιρείες που θα στήσουν τα Φ/Β πάρκα και θα έχουν έτσι 6.000 € (;;;) ετήσιο εισόδημα.
Είναι φανερό πλέον πως γίνεται προσπάθεια να γλυκάνουν το πικρό χάπι που θα πιουν οι 8μηνίτες, αφού αυτοί θα είναι τα πρώτα και μεγαλύτερα θύματα της βίαιης απολιγνιτοποίησης, μένοντας κυριολεκτικά στον αέρα και χωρίς εργασία,.
Εδώ χρειάζεται ένα πρόγραμμα στήριξης αυτών των εργαζομένων, που δεν πρέπει να είναι περισσότερα από 350 με 400 άτομα. Είναι ένα ικανότατο κομμάτι του εργατικού δυναμικού της περιοχής που δεν θα πρέπει να χαθεί, γιατί δεν θα υπάρχουν όταν θα χρειαστεί.
Άμεσα, για να μη μείνει κατ’ ευφημισμό δίκαιη, θα πρέπει να τους δοθεί ένα σεβαστό χρηματικό βοήθημα από τη «δίκαιη μετάβαση» με βάση τα 8μηνα που έχει εργαστεί ο καθένας, όπως δίνει η ΔΕΗ στους μόνιμους εργαζόμενους που ωθεί σε εθελουσία συνταξιοδότηση. Με αυτό τον τρόπο: Πρώτον: Θα μένει στην περιοχή το δραστήριο αυτό κομμάτι των εργαζομένων. Δεύτερον: τα χρήματα που θα τους δοθούν, θα κρατήσουν ζωντανή την τοπική αγορά για ικανό χρονικό διάστημα, αφού τα άτομα αυτά είναι κάτοικοι της περιοχής. Και τρίτον: Θα δικαιωθούν οι εργαζόμενοι που την τελευταία εικοσιπενταετία, έβαζαν πλάτη να μείνουν σε λειτουργία οι μονάδες και τα ορυχεία, παρά τη σκληρή εκμετάλλευση που υφίσταντο.
Σε δεύτερο χρόνο, θα πρέπει να ξεκινήσει σοβαρά και εντατικά το πρόγραμμα εκτέλεσης των έργων για τη μετά λιγνίτη εποχή, όπου θα απορροφηθούν όλοι αυτοί οι εργαζόμενοι. Θα δημιουργηθούν ακόμα περισσότερες θέσεις εργασίας, έτσι ώστε να ξεκινήσει ομαλά η αναζωπύρωση της τοπικής οικονομίας.
Ι. Γ. Ασημακόπουλος
Συνταξιούχος ΔΕΗ
Ίσιωμα Καρυών
Δήμος Μεγαλόπολης
kafeneio-megalopolis.gr