Είναι γνωστό πλέον σε όλους πως το τελευταίο διάστημα
εξελίσσονται οι διαβουλεύσεις κυβερνητικών στελεχών με την τοπική
αυτοδιοίκηση των ενεργειακών λεκανοπεδίων Πτολεμαΐδας και Μεγαλόπολης.
Μέγιστo θέμα στην ατζέντα των συζητήσεων είναι η βιωσιμότητα των
τηλεθερμάνσεων των πόλεων, μετά το πιθανό κλείσιμο των εργοστασίων που
δεν θα έχουν ανταγωνιστική τιμή της λιγνιτικής κιλοβατώρας. Από τις
συζητήσεις διαφαίνεται πλέον ξεκάθαρο, ότι είχαν δίκιο όσοι έλεγαν πως
για να κλείσουν τα εργοστάσια πρέπει να υπάρχουν οι προϋποθέσεις της
επάρκειας για την ασφάλεια τροφοδοσίας της χώρας και της απρόσκοπτης
λειτουργίας των τηλεθερμάνσεων.
Ακριβώς για αυτόν τον λόγο το τελευταίο διάστημα οι ιδιώτες
προμηθευτές πιέζουν για την αποσύνδεση της μονάδας 5 από την
τηλεθέρμανση της Πτολεμαΐδας.
Το θέμα της σύνδεσης της τηλεθέρμανσης με την μονάδα 5 είναι εξίσου σοβαρό και για το μέλλον της ίδιας της μονάδας 5.
Η πολιτεία σωστά επέλεξε να σταθεί επιθετικά για την
προώθηση της περιβαλλοντικής πολιτικής, αλλά ταυτόχρονα πρέπει να
αποκρούσει δυναμικά τις πιέσεις των ιδιωτών παραγωγών και προμηθευτών
της ηλεκτρικής ενέργειας, επιβάλλοντας διατήρηση ενός σημαντικού
μεριδίου φθηνής λιγνιτικής παραγωγής στο μείγμα καυσίμου.
Δεν πρέπει να ανεχθεί τους εκβιασμούς των ιδιωτών, οι
οποίοι θέλουν να μη λειτουργήσει ποτέ η 5η Μονάδα, για να μπορούν πλέον
να χειραγωγούν αποκλειστικά τη ημερήσια ζήτηση και προσφορά ηλεκτρικού
ρεύματος.
Ουσιαστικά να συμπληρώσουν με τις καινούριες τους μονάδες
Φ.Α. το κενό της ζήτησης, να μην υπόκεινται σε ανταγωνισμό και να
εφαρμόσουν ένα αναγκαστικά ιδιωτικό καρτέλ, το οποίο θα ελέγχει το
ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας, και την προμήθεια και εμπορία ηλεκτρικού
ρεύματος.
Οι κυβερνήσεις πλέον θα είναι αιχμάλωτες σε αυτόν που θα
ελέγχει την ηλεκτρενέργεια στη χώρα. Την ίδια στιγμή η χώρα θα είναι
γεωπολιτικά και στρατηγικά εξαρτημένη από τα συμφέροντα των χωρών, που
ελέγχουν το καρτέλ του φυσικού αερίου με μεγάλη διαρροή συναλλάγματος
και με σοβαρούς κινδύνους και στην εξωτερική πολιτική.
Οι ιδιώτες παραγωγοί και προμηθευτές ΔΕΝ ΕΝΝΟΟΥΝ ΝΑ
ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ πως δεν μπορεί να θυσιάζονται ολόκληρες περιοχές στα
συμφέροντά τους. Πως οι εργαζόμενοι, πολίτες, θεσμοί και φορείς όπως και
όλη η αναπτυξιακή προοπτική των περιοχών δεν μπορεί να εξαρτάται από τα
δικά τους σχέδια. Έχουμε πει και παλιότερα πως το σύνολο των θεσμικών
φορέων της περιοχής πρέπει να επικεντρώσει την δυναμική του ενάντια στα
συμφέροντα που δραστηριοποιούνται γύρω από το φυσικό αέριο. Πως πρέπει
να αντιμετωπίσουμε τις αιτίες που δημιουργούν το περιβάλλον της
απολιγνιτοποίησης.
Δυστυχώς οι θεσμικοί εκπρόσωποι και πάλι βιάσθηκαν. Σε
προσωπικές ως συνήθως δηλώσεις, τελευταία φαίνεται πως έχει καταργηθεί η
θεσμική εκπροσώπηση και αντί όπως σωστά έκαναν, να επικεντρωθούν μόνο
στις πιέσεις των ιδιωτών, που στόχο έχουν να μην λειτουργήσει ποτέ η
Πτολεμαΐδα 5, ξεπέρασαν και πάλι τον θεσμικό τους ρόλο κάνοντας
μικροπολιτική. Για κάθε θεσμικό εκπρόσωπο που συμμετέχει στον διάλογο
για το μέλλον των περιοχών, τα θέματα πλέον είναι πολύ σοβαρά και δεν
πρέπει να χρησιμοποιούνται κάθε φορά, για τις ανάγκες μικροπολιτικής
εκμετάλλευσης των κομμάτων.
Οι θεσμικοί φορείς και τα πρόσωπα που τους εκπροσωπούν
πρέπει να έχουν μοναδικό αντικείμενο ενασχόλησης τις ανάγκες των μελών
και των οργανισμών που εκφράζουν.
Στην τοπική κοινωνία πρέπει να καταλάβουμε όλοι, πως η
λιγνιτική παραγωγή θα συνεχίσει να υπάρχει μόνον και εφόσον μειώσουμε το
κόστος παραγωγής, και καταφέρουμε να είναι ανταγωνιστική. Γι’αυτό
οφείλουμε όλοι εμείς που νοιαζόμαστε για την περιοχή να συστρατευτούμε,
και να μην επιτρέπουμε στις προσωπικές στρατηγικές και στις άτακτες
φωνές, να αλλοιώνουν το μήνυμα. Γι” αυτό και θεωρώ πως η Αυτοδιοίκηση
πρέπει να κινείται συντεταγμένα με ενιαία φωνή και με σοβαρότητα,
ικανότητα που οι επικεφαλείς απέδειξαν έως τώρα πως έχουν. Ούτως ώστε η
Κυβέρνηση να μας παίρνει στα σοβαρά, και ώστε η κοινωνία να ενημερώνεται
για τις διεκδικήσεις της περιοχής με όρους αλήθειας και όχι με όρους
λαϊκισμού.Ο άλλος θεσμικός παράγοντας που πρέπει να κινηθεί ψύχραιμα,
είναι τα συνδικάτα. Η εποχή είναι περίεργη, χρειάζεται συζήτηση,
συνεργασία, ψυχραιμία και μεθοδευμένη δυναμική διεκδίκηση. Οι
εργαζόμενοι και οι εκπρόσωποι τους, πρέπει να συζητάνε «face to face» με
την κυβέρνηση θέτοντας την ατζέντα με τις διεκδικήσεις τους, και όχι
σκόρπια στα τοπικά κανάλια για λαϊκή κατανάλωση. Να μην ξεχνάμε άλλωστε,
πως μπορεί για άλλη μια φορά να βρεθούν θετικά έκπληκτοι, όπως έγινε
και με το θέμα του τετραπλασιασμού του μπόνους για την αποχώρηση των
συναδέλφων, που υλοποιείται από τον Πρόεδρο και το ΔΣ της ΔΕΗ. Ας
αφήσουμε λοιπόν την παραπολιτική. Στην Δυτική Μακεδονία ή θα σωθούμε
όλοι μαζί ή θα βουλιάξουμε όλοι μαζί.
(Ο Παντελής Καραλευθέρης είναι μέλος του ΔΣ της ΔΕΗ, εκπρόσωπος των εργαζομένων)
