Δύο εκρεμμότητες παραμένουν στο τραπέζι με τις Βρυξέλλες μετά και την
πρόοδο που διαπιστώνει η έκθεση της Κομισιόν, προκειμένου να κλείσει
και οριστικά η υπόθεση του μονοπωλίου της ΔΕΗ στο λιγνίτη, η οποία και
σέρνεται εδώ και περίπου μια δεκαετία.
Η πρώτη από τις εκρεμμότητες συνδέεται με την σταθερή θέση της Κομισιόν να πωλούνται tailor made “πακέτα ρεύματος” προς τους προμηθευτές και την βιομηχανία προσαρμοσμένα στις ανάγκες του καθενός και η δεύτερη αφορά στον ορισμό της τιμής με την οποία αυτά θα διατίθενται στην αγορά.
Αυτός είναι και ο λόγος που η Κομισιόν δίνει στην ουσία ένα περιθώριο μέχρι το τέλος του χρόνου για το οριστικό κλείσιμο της υπόθεσης και ενώ στο μεταξύ θα έχει προηγηθεί ένα market test με όλους τους ενδιαφερόμενους, προκειμένου να δοκιμασθεί και στην πράξη η πρόταση που περιγράφεται και στην έκθεση. Δηλαδή η λειτουργία ενός μηχανισμού που θα επιτρέπει την πρόσβαση ανταγωνιστών της ΔEΗ σε μερίδιο της λιγνιτικής της παραγωγής, στην οποία ο βαθμός πρόσβασης θα συνδέεται και με την πορεία της απολιγνιτοποίησης.
Σε αυτήν ακριβώς την λογική, ο μηχανισμός θα πρέπει να διασφαλίζει, όπως αναφέρει η έκθεση στο κεφάλαιο με τα ενεργειακά, διαφανείς και ανταγωνιστικές διαδικασίες, καθώς επίσης την πρόσβαση και των μικρότερων προμηθευτών λιανικής στις λιγνιτικές ποσότητες που θα πωλούνται.
Στην πράξη ο μηχανισμός θα δοκιμασθεί μέσω ενός market test το οποίο συζητούν ελληνική κυβέρνηση και Κομισιόν και στο οποίο θα μπορεί να συμμετάσχει κάθε δυνητικός υποψήφιος να αγοράσει ποσότητες λιγνιτικής παραγωγής της ΔΕΗ.
Αλλά για να φτάσουμε εκεί θα πρέπει πρώτα να έχουν επιλυθεί οι δύο βασικές εκρεμμότητες, δηλαδή το είδος των λιγνιτικών προιόντων που θα διατεθούν και σε ποια τιμή αυτό θα συμβεί. Στο πλαίσιο των επίπονων και πολύμηνων διαπραγματεύσεων με την πλευρά του ΥΠΕΝ, η DG Comp πρότεινε να μην “βγαίνουν” προς πώληση λιγνιτικά προϊόντα basic load, αλλά να διατίθενται "πακέτα ρεύματος" με διαφορετικά χαρακτηριστικά και σε μια λογική "tailor made”. Δηλαδή να είναι προσαρμοσμένα στις ανάγκες των διαφορετικών καταναλωτών (όπως βιομηχανικών και εμπορικών), ανάλογα με το προφίλ τους, τις ανάγκες τους στην διάρκεια του ετους, κ.ό.κ.
Εχει μειωθεί η αρχική απόσταση
Αναφορικά με το δεύτερο ανοικτό θέμα, αυτό αφορά στο κατά πόσο η τιμή αγοράς της λιγνιτικής παραγωγής (διαμορφωμένης σε διαφορετικά πακέτα ή όχι) που θα διαθέτει η ΔΕΗ, θα ορίζεται διοικητικά ή θα διαμορφώνεται μέσα από δημοπρασίες. Και σε αυτό ωστόσο φαίνεται ότι έχει μειωθεί η απόσταση που υπήρχε αρχικά ανάμεσα στα δύο μέρη.
Χαρακτηριστική είναι η αναφορά στην έκθεση ότι “συζητώνται ορισμένες βελτιώσεις που θα επιτρέψουν στην Κομισιόν να διεξάγει market test με τους ενδιαφερόμενους, ένα βασικό βήμα πριν την εφαρμογή της λύσης και το κλείσιμο της υπόθεσης. Ειδικότερα, αναζητούνται βελτιώσεις σε ότι αφορά α) τη διαφανή διαδικασία β) να επιτραπεί στους μικρότερους παίκτες της ελληνικής αγοράς λιανικής να έχουν πρόβαση στην ενέργεια που πωλείται μέσω της λύσης και γ) ένας λεπτομερής μηχανισμός εφαρμογής με άμεση συμμετοχή της κυβέρνησης”.
Σε κάθε περίπτωση, οι εξελίξεις των τελευταίων εβδομάδων αναδεικνύουν μια σαφή πρόοδο αναφορικά με την τύχη του anti trust case γύρω από την ΔΕΗ, με τις δύο πλευρές να έχουν καταλήξει εδώ και καιρό στην συμμετοχή και των προμηθευτών στην αγορά λιγνιτικής παραγωγής, μέσω ενός μεταβατικού μηχανισμού ο οποίος θα παραμείνει σε λειτουργία έως και το 2023. Εως ότου δηλαδή σβήσουν τα φουγάρα της συντριπτικής πλειοψηφίας των λιγνιτικών μονάδων της επιχείρησης, διαδικασία που ξεκινά από τον φετινό Σεπτέμβριο με το Αμύνταιο.
Βασικός κορμός της επιδιωκόμενης συμφωνίας ανάμεσα στην Αθήνα και την DG Comp είναι αυτό που είχε εξαρχής προτείνει η τελευταία, δηλαδή για λόγους ισότιμης μεταχείρισης, να έχουν πρόσβαση στο 40% της λιγνιτικής παραγωγής της ΔΕΗ οι πάντες, τόσο οι ιδιώτες προμηθευτές, όσο και η βιομηχανία.
Καλώς εχόντων των πραγμάτων και εφόσον κλείσει και το κεφάλαιο του λιγνίτη, δεν θα υπάρχει πλέον καμία άλλη μεγάλη ενεργειακή εκρεμμότητα μεταξύ Ελλάδας και Βρυξελλών, παρά μόνο η εφαρμογή του Target Model, για την οποία η Κομισιόν έχει ήδη ενημερωθεί ότι λόγω της επιδημίας μετατίθεται προς τα πισω κατά περίπου δύο μήνες.
Σημειωτέον ότι των παραπάνω εξελίξεων για το λιγνίτη είχαν προηγηθεί διαπραγματεύσεις τουλάχιστον επτά μηνών μεταξύ των δύο πλευρών, ελληνικής και DG Comp, ένα εξαντλητικό “πήγαινε έλα” ερωτηματολογίων και απαντήσεων, ενώ ουκ ολίγες φορές είχε δοθεί η εντύπωση ότι οι συζητήσεις περιέπεσαν σε τέλμα. Εδώ και περίπου ένα μήνα επικρατεί αισιοδοξία ότι είμαστε πολύ κοντά σε συμφωνία, η οποία βεβαίως μένει να αποδειχθεί και στην πράξη.
https://energypress.gr/news/antitrust-case-kathorismos-timis-kai-tropos-diathesis-tis-lignitikis-paragogis-tis-dei-ta
Η πρώτη από τις εκρεμμότητες συνδέεται με την σταθερή θέση της Κομισιόν να πωλούνται tailor made “πακέτα ρεύματος” προς τους προμηθευτές και την βιομηχανία προσαρμοσμένα στις ανάγκες του καθενός και η δεύτερη αφορά στον ορισμό της τιμής με την οποία αυτά θα διατίθενται στην αγορά.
Αυτός είναι και ο λόγος που η Κομισιόν δίνει στην ουσία ένα περιθώριο μέχρι το τέλος του χρόνου για το οριστικό κλείσιμο της υπόθεσης και ενώ στο μεταξύ θα έχει προηγηθεί ένα market test με όλους τους ενδιαφερόμενους, προκειμένου να δοκιμασθεί και στην πράξη η πρόταση που περιγράφεται και στην έκθεση. Δηλαδή η λειτουργία ενός μηχανισμού που θα επιτρέπει την πρόσβαση ανταγωνιστών της ΔEΗ σε μερίδιο της λιγνιτικής της παραγωγής, στην οποία ο βαθμός πρόσβασης θα συνδέεται και με την πορεία της απολιγνιτοποίησης.
Σε αυτήν ακριβώς την λογική, ο μηχανισμός θα πρέπει να διασφαλίζει, όπως αναφέρει η έκθεση στο κεφάλαιο με τα ενεργειακά, διαφανείς και ανταγωνιστικές διαδικασίες, καθώς επίσης την πρόσβαση και των μικρότερων προμηθευτών λιανικής στις λιγνιτικές ποσότητες που θα πωλούνται.
Στην πράξη ο μηχανισμός θα δοκιμασθεί μέσω ενός market test το οποίο συζητούν ελληνική κυβέρνηση και Κομισιόν και στο οποίο θα μπορεί να συμμετάσχει κάθε δυνητικός υποψήφιος να αγοράσει ποσότητες λιγνιτικής παραγωγής της ΔΕΗ.
Αλλά για να φτάσουμε εκεί θα πρέπει πρώτα να έχουν επιλυθεί οι δύο βασικές εκρεμμότητες, δηλαδή το είδος των λιγνιτικών προιόντων που θα διατεθούν και σε ποια τιμή αυτό θα συμβεί. Στο πλαίσιο των επίπονων και πολύμηνων διαπραγματεύσεων με την πλευρά του ΥΠΕΝ, η DG Comp πρότεινε να μην “βγαίνουν” προς πώληση λιγνιτικά προϊόντα basic load, αλλά να διατίθενται "πακέτα ρεύματος" με διαφορετικά χαρακτηριστικά και σε μια λογική "tailor made”. Δηλαδή να είναι προσαρμοσμένα στις ανάγκες των διαφορετικών καταναλωτών (όπως βιομηχανικών και εμπορικών), ανάλογα με το προφίλ τους, τις ανάγκες τους στην διάρκεια του ετους, κ.ό.κ.
Εχει μειωθεί η αρχική απόσταση
Αναφορικά με το δεύτερο ανοικτό θέμα, αυτό αφορά στο κατά πόσο η τιμή αγοράς της λιγνιτικής παραγωγής (διαμορφωμένης σε διαφορετικά πακέτα ή όχι) που θα διαθέτει η ΔΕΗ, θα ορίζεται διοικητικά ή θα διαμορφώνεται μέσα από δημοπρασίες. Και σε αυτό ωστόσο φαίνεται ότι έχει μειωθεί η απόσταση που υπήρχε αρχικά ανάμεσα στα δύο μέρη.
Χαρακτηριστική είναι η αναφορά στην έκθεση ότι “συζητώνται ορισμένες βελτιώσεις που θα επιτρέψουν στην Κομισιόν να διεξάγει market test με τους ενδιαφερόμενους, ένα βασικό βήμα πριν την εφαρμογή της λύσης και το κλείσιμο της υπόθεσης. Ειδικότερα, αναζητούνται βελτιώσεις σε ότι αφορά α) τη διαφανή διαδικασία β) να επιτραπεί στους μικρότερους παίκτες της ελληνικής αγοράς λιανικής να έχουν πρόβαση στην ενέργεια που πωλείται μέσω της λύσης και γ) ένας λεπτομερής μηχανισμός εφαρμογής με άμεση συμμετοχή της κυβέρνησης”.
Σε κάθε περίπτωση, οι εξελίξεις των τελευταίων εβδομάδων αναδεικνύουν μια σαφή πρόοδο αναφορικά με την τύχη του anti trust case γύρω από την ΔΕΗ, με τις δύο πλευρές να έχουν καταλήξει εδώ και καιρό στην συμμετοχή και των προμηθευτών στην αγορά λιγνιτικής παραγωγής, μέσω ενός μεταβατικού μηχανισμού ο οποίος θα παραμείνει σε λειτουργία έως και το 2023. Εως ότου δηλαδή σβήσουν τα φουγάρα της συντριπτικής πλειοψηφίας των λιγνιτικών μονάδων της επιχείρησης, διαδικασία που ξεκινά από τον φετινό Σεπτέμβριο με το Αμύνταιο.
Βασικός κορμός της επιδιωκόμενης συμφωνίας ανάμεσα στην Αθήνα και την DG Comp είναι αυτό που είχε εξαρχής προτείνει η τελευταία, δηλαδή για λόγους ισότιμης μεταχείρισης, να έχουν πρόσβαση στο 40% της λιγνιτικής παραγωγής της ΔΕΗ οι πάντες, τόσο οι ιδιώτες προμηθευτές, όσο και η βιομηχανία.
Καλώς εχόντων των πραγμάτων και εφόσον κλείσει και το κεφάλαιο του λιγνίτη, δεν θα υπάρχει πλέον καμία άλλη μεγάλη ενεργειακή εκρεμμότητα μεταξύ Ελλάδας και Βρυξελλών, παρά μόνο η εφαρμογή του Target Model, για την οποία η Κομισιόν έχει ήδη ενημερωθεί ότι λόγω της επιδημίας μετατίθεται προς τα πισω κατά περίπου δύο μήνες.
Σημειωτέον ότι των παραπάνω εξελίξεων για το λιγνίτη είχαν προηγηθεί διαπραγματεύσεις τουλάχιστον επτά μηνών μεταξύ των δύο πλευρών, ελληνικής και DG Comp, ένα εξαντλητικό “πήγαινε έλα” ερωτηματολογίων και απαντήσεων, ενώ ουκ ολίγες φορές είχε δοθεί η εντύπωση ότι οι συζητήσεις περιέπεσαν σε τέλμα. Εδώ και περίπου ένα μήνα επικρατεί αισιοδοξία ότι είμαστε πολύ κοντά σε συμφωνία, η οποία βεβαίως μένει να αποδειχθεί και στην πράξη.
https://energypress.gr/news/antitrust-case-kathorismos-timis-kai-tropos-diathesis-tis-lignitikis-paragogis-tis-dei-ta
