Τετάρτη 10 Απριλίου 2019

Τα νέα ρεκόρ ηλεκτροπαραγωγής από κάρβουνο κάνουν την πολιτική της ΕΕ να φαίνεται ακόμα πιο άθλια!

Το 2018 η κατανάλωση κάρβουνου στην Κίνα αυξήθηκε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, παραμένοντας πάντως κάτω απ' τα ιστορικά επίπεδα ρεκόρ του 2013. 
Η πολιτική του Πεκίνου τα προηγούμενα χρόνια για απόσυρση παλιών και ρυπογόνων σταθμών, προκειμένου να μειωθεί η ατμοσφαιρική ρύπανση από αιθαλομίχλη είναι στην ουσία ο λόγος της μείωσης μετά το 2013, αλλά η σταδιακή προσθήκη νέων, σύγχρονης τεχνολογίας εργοστασίων αυξάνει ξανά την κατανάλωση.

Η κατανάλωση ηλεκτρισμού από όλες τις πηγές, πυρηνικά, φυσικό αέριο, υδροηλεκτρικά, κλπ, αυξήθηκε κατά 8,5%, με αποτέλεσμα η συμμετοχή του κάρβουνου να μειωθεί ποσοστιαία κατά 1,4% ως προς το 2017 στο 59%, για πρώτη φορά έπεσε κάτω απ' το 60%. Είναι αυτή η "ομορφιά" των ποσοστών που μπορούν να "κρύβουν" την πραγματικότητα: το μεγαλύτερο σε απόλυτο αριθμό να το εμφανίζουν μικρότερο σε ποσοστό, π.χ. το 7,2% αύξηση της θερμικής παραγωγής είναι 6 φορές μεγαλύτερο απ' το 50,8% αύξηση παραγωγής των Φ/Β. Στα πιο πάνω διαγράμματα για το μείγμα ηλεκτροπαραγωγής το 2018, ο όρος "θερμική παραγωγή" περιλαμβάνει κάρβουνο+φυσικό αέριο+πετρέλαιο, αλλά όχι βιομάζα. Την επόμενη φορά που θα σας ...
παραμυθιάζουν για το πόσες πολλές ΑΠΕ έχει ή έβαλε η Κίνα, οι ΑΠΕ της Κίνας είναι κυρίως τα υδροηλεκτρικά, ενώ, μετά από πολυετή "ραγδαία" ανάπτυξη, αιολικά+Φ/Β εξακολουθούν να είναι μόλις το 11% της θερμικής παραγωγής.

Μόλις πρόσφατα στην Ινδία ανακοινώθηκε νέο ιστορικό ρεκόρ παραγωγής και κατανάλωσης κάρβουνου της κρατικής Coal India, καθώς στο οικονομικό έτος που έληξε στις 31/3/2019 η παραγωγή της κρατικής Coal India έφθασε για πρώτη φορά τα 607 εκατομμύρια τόνους. Η Ινδία παράγει το 75% του ηλεκτρισμού από κάρβουνο, +18% στο διάστημα 2010-2017 και η Coal India έχει ως στόχο να φθάσει σε ετήσια παραγωγή 1 δισεκατομμυρίου τόνων μέχρι το 2026. Την επόμενη φορά που θα σας παραμυθιάζουν για το πόσες πολλές ΑΠΕ έχει ή έβαλε η Ινδία, δείξτε τους το πιο πάνω διάγραμμα, τα στοιχεία είναι απ' το αρμόδιο Υπουργείο της Ινδίας.

Επίσης, μια σειρά χώρες όπως η Ινδονησία (58% του ηλεκτρισμού από κάρβουνο, +18% στο διάστημα 2010-2017), η Μαλαισία (45%, +10%), η Νότια Κορέα (46%, +2%), η Ιαπωνία (33%, +6%) οι Φιλιππίνες (50%, +15%), το Βιετνάμ (34%, +14%), καθώς και η γειτονική μας Τουρκία (33%, +7%), αυξάνουν απ' το 2010 συνεχώς τη συμμετοχή του κάρβουνου στο μείγμα ηλεκτροπαραγωγής. Το τι κάνει η Τουρκία μας ενδιαφέρει άμεσα, καθώς είναι γειτονική χώρα κι από εκεί εισάγουμε σχεδόν τα πάντα, φυσικά και ηλεκτρισμό. 
Στην Αυστραλία σημαντικά νέα ανθρακωρυχεία είναι προγραμματισμένα για το διάστημα 2019-2023, όπως φαίνεται στον πιο κάτω πίνακα του Coal Age:

Την ίδια στιγμή οι Βρυξέλλες υπηρετούν πιστά πολιτική που δένει την ενέργεια όλων των χωρών στη στήριξη της βιομηχανικής παραγωγής της Γερμανίας, υποχρεώνοντας τα κράτη-μέλη να βάζουν όλο και περισσότερες εντελώς αναξιόπιστες ανεμογεννήτριες. Το έχουμε δει άλλωστε και παλαιότερα, πως Με το ευρώ και την ενέργεια κανείς δεν χρειάζεται πλέον μια Βέρμαχτ για τον έλεγχο της Ευρώπης. Η αναξιοπιστία των αιολικών είναι πια ευρύτατα διαπιστωμένη κι αποτυπώνεται στη συνεχή μείωση των "επενδύσεων", μείωση που αντανακλάται στη συνεχιζόμενη συρρίκνωση των δήθεν "πράσινων" θέσεων κατασκευής ανεμογεννητριών. Τελευταίο θύμα η Senvion, που απ' τον Ιανουάριο έχει ξεκινήσει πρόγραμμα "αναδιάρθρωσης" και πριν λίγες μέρες ανακοίνωσε τη μείωση των παραγόμενων μοντέλων και την απόσυρση από τις αγορές περίπου 30 χωρών.
Με τον ενεργειακό σχεδιασμό-μπάχαλο του Σύριζα θα τσιμενταριστούν όλες οι βουνοκορφές της πατρίδας μας απ' τις συνεχώς επεκτεινόμενες και μηδέποτε αποξηλούμενες βάσεις ανεμογεννητριών, αλλά περιοχές όπως η Βαυαρία θα παραμείνουν "αγνές κι αμόλυντες", αφού εκεί φρόντισαν απ' το τέλος του 2014 να περάσουν νομοθετικά τον κανόνα 10Η, (ελάχιστη απόσταση ανεμογεννητριών από το πλησιέστερο κτίριο κατοικίας τουλάχιστον δέκα φορές το ύψος της), που στην πολυάνθρωπη Βαυαρία ουσιαστικά δεν επιτρέπει την εγκατάσταση ανεμογεννητριών: αυτές είναι καλές για τη Βόρεια και κυρίως την Ανατολική Γερμανία, που έχουν καταντήσει σκουπιδότοποι. Ή για χώρες-αποικίες χρέους, που φυσικά κανέναν δεν ενδιαφέρει αν καταντήσουν σκουπιδότοποι, αρκεί να δουλεύει η Γερμανική βιομηχανία.

Είναι μάλιστα τέτοια η απέχθεια των Βαυαρών για τις ανεμογεννήτριες, που ο Δήμος του Μονάχου έχει θέσει στόχο για 100% ενέργεια από ΑΠΕ το 2025 και για να το πετύχει βάζει ανεμογεννήτριες στη ...Νορβηγία, ξεσηκώνοντας θύελλα διαμαρτυριών απ' τους Νορβηγούς, που δεν θέλουν να κάνουν τη χώρα τους Γερμανικό σκουπιδότοπο!
 
Την ίδια χρονική στιγμή το Global Carbon Project δείχνει πως οι Δυτικοί έχουν μεταφέρει τις θέσεις εργασίας στην Ασία, μαζί με τις εκπομπές CO2, ενώ οι ΗΠΑ μειώνουν επιπλέον τις εκπομπές τους επειδή αντικαθιστούν το δικό τους κάρβουνο με το δικό τους φθηνό σχιστολιθικό φυσικό αέριο. Και τώρα, που χάρη στη νέα τεχνολογία εκμετάλλευσης σχιστολιθικού πετρελαίου και αερίου οι ΗΠΑ είναι πλέον ενεργειακά αυτάρκεις και θα είναι για πολλά χρόνια ακόμα, ο Τραμπ τρέχει να ξαναγυρίσει τις θέσεις εργασίας απ' την Ασία και το Μεξικό ξανά πίσω στις ΗΠΑ.
Ωστόσο, στην πιο πολυάνθρωπη περιοχή του πλανήτη, στην Ασία, αδιαφορούν πλήρως για την παράνοια των Ευρωπαίων με τις εκπομπές CO2 και για το λόγο αυτό εκεί εξελίσσεται μια πραγματική κοσμογονία: αξιοποιούν εντατικά τους δικούς τους ενεργειακούς πόρους και κυρίως το δικό τους κάρβουνο, το δικό τους μαύρο χρυσό, με αποτέλεσμα η παραγωγική βάση διαρκώς να διευρύνεται, ενώ εκατομμύρια ανθρώπων βγαίνουν σταδιακά απ' την ανέχεια, αποκτούν για πρώτη φορά πρόσβαση στο αγαθό του ηλεκτρισμού και βελτιώνουν τις συνθήκες ζωής τους. Κι όταν αυτά συμβαίνουν στην πιο πολυάνθρωπη περιοχή, οι ανοησίες περί "σωτηρίας του πλανήτη" βάζοντας ανεμογεννήτριες στην πληθυσμιακά ασήμαντη σε επίπεδο πλανήτη ΕΕ, ακούγονται ακόμα πιο γελοίες, ακόμα πιο άθλιες! 

Αρχειοθήκη ιστολογίου