Τρίτη 7 Αυγούστου 2018

Απορρίφθηκε αίτηση ασφαλιστικών μέτρων ξενοδοχειακής εταιρείας κατά της ΔΕΗ και του ΔΕΔΔΗΕ

Mε απόφαση, που εξέδωσε το Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου, με την διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, απορρίφθηκε αίτηση γνωστής ξενοδοχειακής εταιρείας κατά της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού και του ΔΕΔΔΗΕ.
Η ξενοδοχειακή εταιρεία εξέθεσε ότι συνήψε με την ΔΕΗ ΑΕ σύμβαση προμήθειας ηλεκτρικού ρεύματος επιχείρησης και ότι προέβη σε διακοπή της εν λόγω σύνδεσης λόγω της μη πληρωμής οφειλής του από καταναλωθέν ρεύμα, ποσού 73.986 ευρώ, την οποία είχε υποβάλει στο παρελθόν σε ρυθμίσεις 36 δόσεων, τις οποίες απώλεσε και τελικά σε ρύθμιση 6 δόσεων, στην οποία, όμως, δεν μπορεί να ανταποκριθεί λόγω συντρεχουσών οικονομικών υποχρεώσεων που δεν μπορούν να μετατεθούν.
Υποστήριξε ότι η ΔΕΗ αρνείται να αποδεχτεί την πρόταση της προς ρύθμιση της ανωτέρω οφειλής

της σε 36 δόσεις, στις οποίες μπορεί να αντεπεξέλθει, εμμένοντας καταχρηστικά στην ρύθμιση της οφειλής σε 5 δόσεις, στις οποίες δεν μπορεί να αντεπεξέλθει, και έχοντας δώσει εντολή για τη διακοπή της ρευματοδότησης του ξενοδοχείου, προσβάλλοντας κατ’αυτόν τον τρόπο την προσωπικότητα της.
Επικαλούμενη δε επείγουσα περίπτωση, συνιστάμενη στην λειτουργία της ξενοδοχειακής μονάδας και προς αποτροπή δημιουργίας ανεπανόρθωτης οικονομικής του βλάβης από την ακύρωση των συμβολαίων που έχει ήδη υπογράψει και την αναχώρηση των πελατών που διαμένουν σε αυτό, ζήτησε να ληφθούν ασφαλιστικά μέτρα για την προσωρινή ρύθμιση της καταστάσεως και ειδικότερα, να υποχρεωθεί η ΔΕΗ να μην δώσει εντολή στον ΔΕΔΔΗΕ να διακόψει την ηλεκτροδότηση της επιχείρησης, καθώς και να διαταχθεί να δώσει εντολή στη δεύτερη να επανασυνδέσει την παροχή ρεύματος, με την απειλή χρηματικής ποινής 1.000 ευρώ για κάθε επανάληψη της προσβολής της προσωπικότητάς του και να καταδικαστούν αυτές στη δικαστική του δαπάνη.
Το δικαστήριο επισημαίνει στην απόφασή του ότι δεν πιθανολογήθηκε από κανένα αποδεικτικό μέσο ότι η ΔΕΗ μπορεί να αξιολογεί κατά το δοκούν την κατάσταση ‏των καταναλωτών και να προσφέρει όποιο προϊόν ρύθμισης αυτοί επιθυμούν, δεδομένου ότι, παράλληλα, έχει υποχρέωση να λειτουργεί αμερόληπτα και αντικειμενικά, σε κάθε δε περίπτωση, δεν πιθανολογήθηκε ότι σε ανάλογες περιπτώσεις καταναλωτών λειτούργησε διαφορετικά ευνοώντας τους και ότι, κατά παράβαση της καλής πίστης δεν προχώρησε στη ρύθμιση της οφειλής της αιτούσας σε 36 δόσεις, μολονότι είχε τη δυνατότητα.
Αντιθέτως, πιθανολογήθηκε ότι προχώρησε επανειλημμένα σε διακανονισμούς της ληξιοπρόθεσμης οφειλής της αιτούσας, στους όρους των οποίων η τελευταία δεν ανταποκρίθηκε, μολονότι της έδιναν τη δυνατότητα να εξοφλήσει την οφειλή της σε 36 μηνιαίες δόσεις.
Επομένως, πιθανολογήθηκε ότι η ΔΕΗ δεν ενήργησε παράνομα, αντισυμβατικά και καταχρηστικά προσβάλλοντας την προσωπικότητα της αιτούσας και, ως εκ τούτου, δεν υπάρχει ασφαλιστέα αξίωση, προς προσωρινή ρύθμιση της οποίας να είναι δυνατή η λήψη κάποιου ασφαλιστικού μέτρου.
 

(του Δαμιανού Αθανασίου, Δημοκρατική)

Αρχειοθήκη ιστολογίου